เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 2

ฟีเรนเทียไล่พวกแฝดกลับไปก่อน

เพราะไม่ได้พบหน้ากันเสียนาน สองคนนั้นเลยรู้สึกเสียดายอยู่มาก แต่ก็ยอมปลีกตัวกลับไปอย่างว่าง่าย

คงจะคิดว่าเธอใจสลายเพราะเรื่องของท่านพ่อ พวกนั้นเลยปฏิบัติกับเธอด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างมาก

เครย์ลีบันกับเอสทีร่ายังคงอยู่ข้างกายเธอเหมือนเดิม

เธอนั่งลงบนเก้าอี้และเริ่มเรียบเรียงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

มือทั้งสองข้างที่จับประสานกันอยู่เริ่มเย็นเฉียบ

เธอหลับตาลง นั่งนิ่ง

ใจเย็นๆ ก่อน

ต้องคิดให้ออก

วิธีการที่จะแก้ปัญหาพวกนี้

ฟีเรนเทียค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าออกอย่างเชื่องช้า

ตอนแรกแค่จะหายใจเข้าลึกๆ มันยังไม่ง่ายเลยด้วยซ้ำ

หัวใจที่เต้นโครมครามเสียงดังมันเอาแต่รบกวนความคิดอยู่เรื่อย

แต่เธอก็นึกถึงท่านพ่อขึ้นมา

อาการป่วยของท่านพ่อกำลังแย่ลงเรื่อยๆ และเพราะอาการปวดที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ท่านพ่อต้องกินยาแก้ปวดเป็นประจำ ระยะหลังมานี่ท่านพ่อเลยเอาแต่หลับ แทบไม่ตื่นขึ้นมาเลย

เรื่องทั้งหลายแหล่ที่เกิดขึ้นตอนที่ท่านพ่อกำลังอ่อนแอลงเรื่อยๆ พวกนั้น มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่

เธอมุ่งมั่นคิดแต่ว่าจะต้องตั้งสติควบคุมทุกอย่างให้ได้ ทันใดนั้นอาการสั่นก็สงบลงราวกับโกหก

ความคิดที่กระจัดกระจายจนรวบรวมเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้เอง ก็เริ่มเรียบเรียงขึ้นมาได้ทีละเรื่อง

ในตอนที่หัวใจเริ่มนิ่งสงบ เธอก็ลืมตาขึ้น ก่อนจะพูดขึ้น

“เอสทีร่า”

“ค่ะ คุณหนู”

“ยาในตอนนี้มันมีปัญหาอะไรกันแน่ ช่วยอธิบายให้ชัดๆ แต่สั้นกระชับที”

เอสทีร่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเปิดปากพูด

“จำเป็นต้องใช้ตัวกลางที่จะช่วยผสมสมุนไพรทั้งหมดให้เสถียรค่ะ ต้องตามหาวัตถุดิบตัวนั้นให้ได้”

โล่งอกไปที

ว่าแล้วเชียว ยาของเอสทีร่าไม่ได้ห่างไกลจากยาที่เสร็จสมบูรณ์ขนาดนั้น

ลองคิดให้ดีสิ คิด

ชีวิตก่อนเธอเคยอ่านชีวประวัติของเอสทีร่า แต่เพราะไม่มีความรู้พื้นฐานด้านสมุนไพรศาสตร์ เธอเลยจำเนื้อหาเฉพาะพวกนั้นได้อย่างเลือนราง แต่เธอก็ต้องคิดมันให้ออกให้ได้

สิ่งที่เอสทีร่าในตอนนี้แตกต่างจากเอสทีร่าในตอนนั้น

[วันหยุดพักร้อนในรอบ 5 ปี นำพาให้ข้าเดินทางกลับไปยังบ้านเกิด งานวิจัยเป็นไปได้อย่างเชื่องช้าไม่เห็นผลเสียที ร่างกายและหัวใจที่เหนื่อยล้าได้กลับไปพักผ่อนที่นั่น และณ ที่แห่งนั้น ข้าก็โชคดีได้ค้นพบคำตอบโดยบังเอิญ…]

ใช่แล้ว มันมีเนื้อหาแบบนั้นอยู่แน่ๆ