เล่ม 2 บทที่ 71.2 – ตอนที่ต้องอ่านของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
ตอนนี้ของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง เล่ม 2 บทที่ 71.2 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“คุณหนู คุณหนู…”
ลอรีลเขย่าปลุกเธอ
พอลืมตาตื่นขึ้นมารอบข้างก็มืดสนิทเสียแล้ว
เฟเรสที่เคยนอนอยู่ข้างๆ เองก็ตื่นแล้ว เขาเปลี่ยนชุดใหม่เสร็จเรียบร้อย และกำลังยืนรออยู่
“มีเรื่องอะไรกัน”
สีหน้าของลอรีลดูแปลกไป
เธอไม่รอฟังคำตอบ รีบกระโดดลงจากเตียง
ต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ
รู้สึกได้ผ่านทางผิวหนังว่าบรรยากาศรอบตัวมันวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ
หัวใจเองก็เต้นโครมครามด้วยความกระวนกระวาย
หรือว่า
หรือว่า
เธอรีบวิ่งตรงไปยังห้องท่านพ่อ
คนมากมายอยู่กันเต็มห้องอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
ท่านปู่ ชานาเนส เบเจอร์ แม้กระทั่งลอเรนซ์ก็มาด้วย
คนในตระกูลลอมบาร์เดียหันมามองเธอกันอย่างพร้อมเพรียง
“ทำไม…”
ประโยคไม่สมบูรณ์หลุดออกมาจากปาก
ฟีเรนเทียพยายามอ่านความรู้สึกอะไรก็ได้จากใบหน้าของผู้คนที่กำลังมองเธออยู่ แต่มันกลับไม่ได้ดั่งใจ ราวกับหัวสมองมันหยุดทำงานไปแล้ว
ขยับขาที่หนักอึ้งเหมือนถูกอะไรดึงรั้งไว้ติดกับพื้นดิน
ค่อยๆ เดินเข้าไปข้างเตียงทีละก้าว
ทุกคนต่างก็ช่วยแหวกทางหลบให้เธอโดยไม่พูดอะไร
และในที่สุดเธอก็สามารถมองเห็นท่านพ่อที่อยู่บนเตียงได้
“เทีย!”
“…พะ…พ่อ?”
พอได้ยินเสียงสดใสของท่านพ่อ แข้งขาก็พลันอ่อนตัวจนทรงตัวไว้ไม่อยู่
“อ๊ะ!”
หลายคนยื่นมือเข้ามาหาเธอ แต่คนที่ช่วยคว้าร่างของเธอเอาไว้คือท่านพ่อ
พูดให้ถูกต้อง มันคือมือข้างขวาของท่านพ่อ
มือข้างนั้น ข้างที่โดนเทรนด์บลูช่วงชิงไป
“ได้ยังไงกัน…”
มือข้างนั้นกลับมั่นคงมีเรี่ยวมีแรงและไม่สั่นแม้แต่นิดเดียว ถึงแม้ว่าสภาพในตอนนี้ยังคงผอมแห้งติดกระดูกอยู่เหมือนเดิมแต่มือข้างนี้ก็สามารถคว้าตัวเธอเอาไว้โดยไม่ล้มไว้ได้
“ดูเหมือนยาตัวใหม่จะได้ผลละ เทีย”
ท่านพ่อยิ้มอ่อนโยน ในขณะที่เอ่ยพูดขึ้น
“หลังจากดื่มยาลงไปได้ไม่กี่ชั่วโมง ความรู้สึกก็ค่อยๆ กลับคืนมาอย่างช้าๆ …”
มันเป็นวันที่ท้องฟ้าสดใสอย่างสมบูรณ์แบบ
สายลมเย็นสบายพัดผ่านเข้ามาช่วยให้อารมณ์ดี ใบไม้ใบหญ้าเองก็ให้ความรู้สึกสดชื่น
ฟีเรนเทียได้ยินเสียงวงดนตรีซ้อมบรรเลงเพลงดังขึ้นจากด้านนอก ได้ยินเสียงพูดคุยทักทายกันของแขกเหรื่อที่มาถึงกันก่อนแล้ว
เธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง กำลังได้รับความช่วยเหลือจากลอรีลช่วยแต่งหน้าแต่งตัวให้
“คุณหนู ชอบใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“หืม? อะไรเหรอ”
“เอาแต่ยิ้มจนหน้าบานตั้งแต่เมื่อครู่นี้แล้วไม่ใช่เหรอคะ”
“อา อย่างนั้นเหรอ”
เธอมองภาพของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก ยกยิ้มด้วยความพอใจ
“วันนี้เป็นวันพิเศษ คงทำผมนานหน่อยนะคะ อดทนสักนิดนะคะ”
“อื้อ ทำตามที่ลอรีลอยากทำได้เลย ข้าไม่เป็นไร”
ปฏิกิริยาตอบรับสบายๆ ของเธอ ทำให้ลอรีลหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องแปลก
“ปกติออกจะรำคาญใจเวลาทำผม นี่คงจะอารมณ์ดีมากจริงๆ นะคะเนี่ย”
“แน่นอน! ต้องดีสิ!”
เธอตอบกลับเสียงดัง
“วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบสิบเอ็ดปีของข้านี่นา!”
ในที่สุดวันที่จะเดินทางเข้าออกคฤหาสน์ได้อย่างอิสระก็มาถึงเสียที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...