เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 2

เด็กนี่ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะเนี่ย

“เฟเรส รู้ใช่มั้ยว่าตอนนี้ผู้คนรอบๆ กำลังให้ความสนใจพวกเราอยู่น่ะ”

“รู้สิ”

‘รู้สิ งั้นเหรอ’ พูดจาสบายใจเหลือเกินนะ

ฟีเรนเทียตั้งใจอธิบายให้เขาฟังทีละเรื่อง

“เจ้าเองก็รู้เหตุผลที่ท่านปู่คัดค้านเรื่องที่จะให้ข้าไปเป็นเพื่อนเล่นของเจ้าในตอนแรกไม่ใช่เหรอ หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา พวกเราอาจจะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นคู่หมั้นกันก็ได้นะ”

“อื้อ ข้ารู้”

“งั้นรู้หรือเปล่าว่ามีผู้คนซุบซิบกันเรื่องอนาคตของพวกเรา เพราะมีข่าวลือแพร่ออกไปว่าเจ้าเป็นเหมือนผู้ช่วยชีวิตพ่อของข้าน่ะ”

“ไม่ เรื่องนั้นไม่รู้เลย”

ก็แน่อยู่แล้ว

เฟเรสเป็นเด็กที่ไม่ค่อยสังเกตสายตาของผู้คนรอบข้างเสียเท่าไหร่

“แต่ไม่สนใจหรอก”

“…ว่าไงนะ”

“บอกว่าไม่สนใจหรอก”

อา การรู้อนาคตอยู่คนเดียวนี่มันอึดอัดขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

เด็กนี่ไม่ได้รู้เลยว่าในอนาคตตัวเองจะได้พบผู้หญิงแบบไหน และจะตกหลุมรักนางคนนั้นได้ยังไง

ก็เป็นไปได้ที่เขาจะเมินเฉยต่อข่าวลือที่แพร่อยู่ตอนนี้

เธอถอนหายใจเสียงแผ่ว

เท่าที่เธอรู้มา ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ต่างอะไรจากคู่แท้ของเฟเรสเลย

จากข่าวลือ ได้ยินว่าทั้งสองคนราวกับคู่สร้างคู่สมที่สวรรค์เป็นคนจับคู่ให้ เป็นคู่รักที่เหมาะสมกันมากจริงๆ

อีกอย่างนางยังเป็นคนที่มีส่วนช่วยเหลือเฟเรสในการขึ้นครองตำแหน่งองค์รัชทายาทเป็นอย่างมากอีกด้วย

ถ้าหากคนคนนั้นได้ยินข่าวลือ แล้วดันไม่ยอมสานสัมพันธ์กับเฟเรสขึ้นมา คงได้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่

ถึงแม้การที่เขาได้ขึ้นเป็นรัชทายาทจะสามารถช่วยเหลือเธอได้มากก็เถอะ แต่เธอไม่อาจยอมรับได้หรอก ถ้าหากต้องแย่งโอกาสที่เด็กคนนี้จะได้พบคนที่มีค่าต่อตัวเขาเองมากขนาดนั้น

ฟีเรนเทียส่ายหน้าหนักแน่น

“ข่าวลือพวกนั้นไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับนายเลย อย่าทำตัวให้ต้องเสียใจทีหลัง ขีดเส้นกั้นให้ชัดเจนตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า”

“เทีย”

เฟเรสเรียกเธอ

“ข้าไม่มีวันเสียใจทีหลัง”

“ต้องเสียใจทีหลังแน่ เจ้าน่ะ”

“ข้าจะไม่เสียใจ”

ไอ้เด็กดื้อ!

ทั้งหมดนี่ก็เพื่อนายแท้ๆ!

ไม่ได้รู้ความรู้สึกของเธอบ้างเลย!

อึดอัดจนจะระเบิดอยู่แล้ว แต่เพียงไม่นานก็ยอมรับได้

ในเมื่อเขาไม่รู้อนาคต ก็ย่อมไม่เข้าใจเรื่องที่เธอพูดอยู่แล้วนี่นะ

ใช่แล้ว งั้นเธอก็แค่ช่วยระวังแทนส่วนของเด็กนี่ไปด้วยก็พอ

แต่เฟเรสกลับเงียบไปแปลกๆ

เขากัดริมฝีปากแน่น เมินหน้าไปด้านข้าง ยืนนิ่งไม่พูดไม่จา

“เจ้างอนเหรอ”

“…”

ไร้ซึ่งคำตอบ

เขาเอาแต่ใช้ปลายเท้าขยี้ใบไม้ที่ร่วงอยู่บนพื้นไปมา

“เฮ้ เฟเรส”

ทันทีที่เธอผลักไหล่เขาเบาๆ เฟเรสก็หันมามองเธอครั้งหนึ่ง แต่เพียงครู่เดียวก็หันหน้าหนีกลับไปใหม่อีกรอบ

ท่าทางจะงอนมากเอาเรื่อง

“รออยู่ตรงนี้แป๊บหนึ่งนะ”

ฟีเรนเทียพูดแบบนั้น ก่อนที่จะค้นทั่วโต๊ะที่วางอาหารต่างๆ นานาอยู่ เพื่อมองหาของสิ่งนั้น

โชคดีที่ของที่เธอหาอยู่ห่างออกไปไม่ไกลเท่าไหร่พอดี

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]