เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 2
“ทราบด้วยเหรอคะ…ว่าเป็นข้า”
“ไม่เคยพบตัวจริงหรอกค่ะ แต่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณหนูมากมายทีเดียวค่ะ เมื่อครู่นี้ดูเหมือนจะไม่อยากเปิดเผยตัว ก็เลยต้องเสียมารยาทแล้วค่ะ คุณหนู”
มองออกทะลุปรุโปร่งหมดเลย!
ว่าแล้วเชียว สมกับเป็นไวโอเล็ตจริงๆ
ฟีเรนเทียยิ้มกว้าง ก่อนจะยื่นมือข้างหนึ่งออกไปจับมือทักทายไวโอเล็ต
“ยินดีที่ได้พบค่ะ ไวโอเล็ต”
“ทราบชื่อของข้าด้วยเหรอคะ”
ไวโอเล็ตเบิกตากว้าง
“ได้ยินเมื่อครู่นี้ และข้าก็เป็นพวกชอบจำเรื่องสำคัญโดยเฉพาะเรื่องของร้านขายเสื้อผ้าน่ะค่ะ”
“ตายจริง…”
ไวโอเล็ตหัวเราะเล็กน้อยแต่แววตาแหลมคมกำลังพยายามอ่านความคิดของเธอโดยไม่คิดหยุดพัก
คนคนนี้คือมือรองของกลุ่มการค้าเพลเลส หรือมือขวาของเครย์ลีบันในชีวิตก่อนนั่นเอง
ความอัจฉริยะของเครย์ลีบันเป็นส่วนสำคัญในการทำให้กลุ่มการค้าเพลเลสเติบโตขึ้นอย่างประสบความสำเร็จในระยะเวลาสั้นๆ ก็จริง แต่ก็ไม่อาจขาดความละเอียดรอบคอบในการทำธุรกิจของไวโอเล็ตไปได้เลย
หากเครย์ลีบันเป็นหัวเรือผู้นำพากิจการให้ประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม ไวโอเล็ตก็เป็นคนต้นหนคอยตรวจเช็กและสังเกตการณ์ทุกสิ่งอย่างรอบคอบอยู่เบื้องหลัง ช่างเป็นคู่ดูโอ้ในฝันจริงๆ
หากไม่มีคนที่ชื่อไวโอเล็ต ลิปเป้คนนี้ ก็คงจะไม่มี ‘ร้านค้าเพลเลส’ ที่รุ่งโรจน์อย่างรวดเร็วเหมือนดาวหาง
ดูจากท่าทางยามจัดการงานเมื่อครู่นี้แล้ว เธอคงไม่ต้องเป็นกังวลแล้วที่ไวโอเล็ตคนนี้ยังอ่อนวัยกว่าในสมัยนั้นอยู่มาก
ท่านปู่เองก็รู้สึกแบบนี้หรือเปล่านะ เวลาที่ได้เห็นคนมีความสามารถเช่นนี้
เธอยิ้มกว้าง ในขณะที่ยังคงมองตรงไปที่ไวโอเล็ต
“เทีย?”
ในตอนนั้นเองก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอ
เป็นท่านพ่อที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านขายเสื้อผ้าพอดี
“พ่อ!”
พอเธอวิ่งกระโจนเข้าไปกอด ท่านพ่อก็เบิกตากว้างด้วยใบหน้างุนงง
“เจ้ามาที่นี่ได้ยังไง…”
“ตั้งแต่วันนี้ข้าเองก็ออกมาเที่ยวข้างนอกได้แล้วนี่คะ!”
“ใช่ ใช่แล้ว…”
ท่านพ่อลูบหลังเธอไปพลางหัวเราะเสียงสั่นเครือ
“ได้มีวันที่บังเอิญพบกับเทียข้างนอกเช่นนี้…”
เสียงพึมพำของท่านพ่อเจือเสียงสะอื้นไห้ ท่าทางคงจะรู้สึกตื้นตันใจน่าดูที่ได้เห็นลูกสาวเติบใหญ่ถึงเพียงนี้แล้ว
ท่านพ่อของเธอนี่จริงๆ เลยเชียว
“รู้ได้ยังไงว่าพ่ออยู่ที่นี่”
ปกติท่านพ่อจะทำงานอยู่ที่ห้องทำงานในสาขาใหญ่ของลอมบาร์เดีย หรือไม่ก็สาขาย่อยในเมืองหลวง
ที่นี่เป็นแค่หนึ่งในสาขาที่ท่านพ่อแวะเวียนมาบ่อยๆ หลังจากเพิ่งเปิดสาขาได้ไม่นาน
“คุณเครย์ลีบันบอกน่ะค่ะ!”
เครย์ลีบันที่เพิ่งจะถอดเสื้อตัวนอกส่งให้พนักงานร้านขายเสื้อผ้า แล้วเดินเข้ามาถึงกับสะดุ้งเฮือก
“คุณเครย์ลีบัน?”
เมื่อได้รับสายตาจากท่านพ่อ เครย์ลีบันก็กระแอมไอเสียงดังฮึ่ม ก่อนจะอธิบาย
“คุณหนูฟีเรนเทียมาถามตารางงานน่ะครับเห็นบอกว่าอยากจะเซอร์ไพรส์ท่านแคลอฮัน…”
“อย่างนั้นนี่เองครับ…ฮ่าฮ่า”
“พ่อ พวกเราออกไปข้างนอกกันมั้ยคะ”
เธอจับมือท่านพ่อพลางเอ่ยถาม
“แบบนั้นก็น่าจะดีนะ”
ท่านพ่อหันไปมองรอบๆ ก่อนจะพยักหน้าลง
เพราะไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ทุกคนในร้านขายเสื้อผ้าต่างก็กำลังมองพวกเราเป็นสายตาเดียวกัน
มันไม่ใช่สายตาไม่พอใจว่า ‘ใครมาเอะอะเสียงดังแบบนี้กันเนี่ย’ แต่บรรยากาศนั้นเหมือนกับคนที่บังเอิญได้พบดาราชื่อดังหรือไอดอลในดวงใจ จึงได้แต่กระซิบกระซาบคุยกันด้วยความตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...