เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 25
ตอนที่ 25.1
บทที่ 25
“ไม่ข้าไม่ตายหรอก”
เธอตอบหนักแน่น ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย
“ไม่ตาย? แต่ว่า…”
สายตาของเฟเรสเหลือบมองไปยังทิศที่ตั้งวังของจักรพรรดินีโดยอัตโนมัติ ต่อให้เป็นแค่เด็ก แต่เขาเองก็คงจะรู้ตัวสินะ
จักรพรรดินีผู้ฆ่ามารดาของตน แย่งชิงทุกสิ่งที่ตนสมควรได้ครอบครอง ขนาดตัวเองก็ยังถูกฆ่าให้ตายลงไปอย่างช้าๆ
เฟเรสมองเธอด้วยนัยน์ตาตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่เพียงไม่นานก็ส่ายหน้าอีกครั้ง
“ไม่นะ พวกคนที่ช่วยข้า ไม่ตายก็บาดเจ็บ หรือไม่ก็หายตัวไปเลย เพราะฉะนั้นเจ้าไปเถอะ อยู่ที่นี่ไม่ได้นะ”
ฮึก!
ครั้งนี้เธอรู้สึกสะอื้นใจจริงๆ
เขาสมควรที่จะคว้าใครสักคนอ้อนวอนขอร้องให้ช่วยชีวิต อ้อนวอนว่าได้โปรดช่วยเขาด้วยไม่ใช่เหรอ
ฟีเรนเทียเปิดกระเป๋าถือออกลวกๆ ด้วยความรู้สึกผิดหวัง และหยิบเอาขวดยาที่พกมาด้วยออกมา เธอรู้สึกได้ว่านัยน์ตาสีแดงเอาแต่มองของสิ่งนั้นด้วยความสนใจ
“อย่าห่วงเลย พวกเขาทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”
“ทำไม?”
“ก็เพราะ…”
โมโหมากเสียอยากจะด่าด้วยคำพูดหยาบคาย แต่เพราะอยู่ต่อหน้าเด็ก เธอจึงพยายามทำตัวให้ใสซื่อเต็มที่
“เพราะท่านปู่ของข้าน่ะ แข็งแกร่งยิ่งกว่าคนที่รังแกเจ้าเป็นร้อยเท่ายังไงล่ะ”
“ท่านปู่เหรอ”
“อื้อ”
“ดีจัง…”
เฟเรสขยุกขยิกนิ้วไปมาในขณะที่เอ่ยพูด
เธอไม่ควรจะพูดเรื่องปู่กับเด็กที่เหลือตัวคนเดียว แต่เธอก็พยายามทำเป็นเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร ตบไหล่ของเจ้าชายลำดับที่สองเบาๆ พลางเอ่ยพูดกับเขา
“และข้าก็จะช่วยเจ้าเอง เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงข้า ดื่มนี่ลงไปก่อน”
เธอรีบเทยาลงในฝาขวดในปริมาณเท่ากับที่เอสทีร่าบอกไว้เพราะมันเป็นสารสกัดเข้มข้น ดังนั้นจึงต้องผสมน้ำดื่มเพื่อลดรสชาติขมปร่า แต่ตอนนี้วิธีนี้คงจะดีที่สุดแล้ว
เฟเรสเหม่อมองฝาขวดขนาดเล็กที่เธอยืนให้ ก่อนจะรับมันไปดื่มอย่างว่าง่าย
“เฮ้ เฟเรส”
“ทำไม”
ทั้งๆ ที่รสขมฝาดเสียจนทั่วร่างสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัดแต่เด็กคนนี้ก็ยังไม่ขมวดคิ้วเลยแม้แต่ครั้งเดียว
“นายจะดื่มของที่คนอื่นให้สุ่มสี่สุ่มห้าแบบนั้นไม่ได้นะ ไม่สิ ข้าน่ะไม่เป็นไรหรอก แต่เล่นรับไปโดยไม่ระแวงแบบนั้นได้ยังไงกัน”
ฟีเรนเทียเริ่มเป็นห่วงพฤติกรรมของเจ้าชายลำดับที่สองที่ไม่มีความระมัดระวังตัวเลยแม้แต่น้อยมากจริงๆ
เธอรู้จักอดีต ปัจจุบัน อนาคตของเฟเรสอยู่แล้ว ดังนั้นถึงวันนี้จะเพิ่งพบหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่ก็รู้สึกเหมือนรู้จักเด็กคนนี้มานาน
แต่เจ้าชายลำดับที่สองเพิ่งเคยพบหน้าเธอวันนี้เป็นครั้งแรก
คำตำหนิของเธอทำให้เฟเรสเอียงคอด้วยความสงสัย ก่อนจะเอ่ยตอบ
“ยังไงข้าก็กำลังจะตายอยู่แล้วนี่นา ต่อให้ยาที่เจ้ามอบให้จะเป็นยาพิษ ก็คงไม่มีอะไรแตกต่างไปจากเดิมหรอกมั้ง”
อา เด็กนี่รู้เรื่องทั้งหมดจริงๆ ด้วย
ทั้งๆ ที่คิดว่าบางทีเขาอาจจะไม่รู้ความจริง เรื่องที่จักรพรรดินีใส่ยาลงในอาหารที่เขากินเขาไม่ควรรับรู้เรื่องพวกนี้เลยแท้ๆ
“และเจ้าบอกว่าจะช่วยข้านี่นา”
คำพูดของเฟเรสทำให้กระเป๋าผ้านุ่มในมือเธอบิดเบี้ยวไปหมด
“จนถึงตอนนี้ ไม่มีใครบอกจะช่วยข้าหรอก แต่ถึงไม่ใช่อย่างนั้นก็ไม่สนใจ…อุ๊บ! ”
เธอยัดลูกกวาดใส่ปากของเด็กที่จะพูดจามืดมนออกมาอีกครั้ง มันเป็นของที่เธอพกติดมาด้วยกันกับยารสขมนั่น
“เด็กๆ ไม่ควรพูดอะไรแบบนั้นนะ กินลูกกวาดไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...