เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 3
เธอกำลังอ่านหนังสือฆ่าเวลาไปพลางๆ ระหว่างรอมื้อเย็น แต่จู่ๆ ก็ต้องเงยหน้าขึ้น เพราะเสียงฝีเท้าเร่งรีบที่เดินเข้ามาใกล้
“เทีย!”
โครม!
ประตูถูกเปิดออกพร้อมเสียงดังสนั่น ก่อนท่านพ่อจะวิ่งเข้ามาด้วยใบหน้าซีดเผือด
“มีเรื่องอะไรเหรอคะ”
วิ่งมาจากที่ไหนเนี่ย
ท่านพ่อหอบหายใจถี่เล็กน้อย แล้วพูดเสียงสั่นเครือ
“มะ เมื่อกี้…เมื่อกี้ได้ยินเรื่องแปลกๆ จากคุณเครย์ลีบัน…”
“เรื่องแปลกๆ เหรอคะ”
“เทียเตรียมเปิดตัว…”
แล้วเรื่องแค่นั้นทำไมถึงกลายเป็นเรื่องแปลกได้ล่ะ
“ค่ะ ใช่แล้วค่ะ”
“เฮือก! ”
ท่านพ่อยกมือขึ้นปิดปาก ราวกับคนได้ฟังข่าวที่เลวร้ายที่สุดในโลก
และนัยน์ตาคลอไปด้วยหยาดน้ำตา
“ยังเด็กอยู่เลยแท้ๆ … จะเปิดตัวแล้วหรือ”
“ยังไงงานเปิดตัวปกติก็จัดตอนอายุ 12 ถึง 15 ปีไม่ใช่เหรอคะ ไหนๆ ก็ต้องจัดอยู่แล้ว ก็อยากจะรีบจัดการให้เสร็จเรียบร้อยไวๆ น่ะค่ะ”
“แต่พวกที่จัดงานเปิดตัวกันไว ปกติก็มีแต่พวกตระกูลเล็กๆ ที่ต้องรีบร้อนหาคู่หมั้นคู่หมายกันนะ… เทียไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเลยไม่ใช่เหรอ”
ท่านพ่อพูดด้วยความสิ้นหวัง พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้เธอเปลี่ยนใจ
“มันก็จริงค่ะ”
แต่แล้วในตอนที่เธอตั้งใจจะอธิบายเหตุผลว่าทำไมถึงได้คิดจะจัดงานเปิดตัว
โครม!
ประตูก็พลันถูกเปิดออกอีกครั้ง ในขณะที่ส่งเสียงดังสนั่นยิ่งกว่าตอนท่านพ่อเปิดเข้ามา
“เทีย!”
คราวนี้เป็นท่านปู่
ท่านปู่วิ่งเข้ามาด้วยความร้อนรนเหมือนท่านพ่อเมื่อครู่ ท่านสาวเท้าเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะถาม
“เปิดตัวอย่างนั้นหรือ นี่มันเรื่องอะไรกัน!”
“มาแล้วหรือคะ ท่านปู่! ”
พอเธอลุกขึ้นจากที่นั่ง เดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้า ท่านปู่ก็สวมกอดเธอแน่น แล้วถามอีกครั้ง
“ปู่ได้ยินมาผิดใช่มั้ย ใช่หรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ ได้ยินมาถูกต้องแล้ว ข้าตั้งใจจะเปิดตัวในสังคมค่ะ”
“เฮือก! ”
คงกลัวคนไม่รู้ว่าเป็นพ่อลูกกันละมั้ง ปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนกับท่านพ่อเปี๊ยบเลย
“รีบร้อนอะไรแบบนั้นกัน! เรื่องแบบนั้นค่อยเป็นค่อยไปก็ไม่สายหรอกนะ!”
“แต่หญิงสาวชนชั้นสูงทุกคนปกติก็ต้องเปิดตัวอย่างเป็นทางการสักวันไม่ใช่เหรอคะ
งานเปิดตัวมีขั้นตอนคล้ายๆ กับพิธีรับน้องประเภทหนึ่ง มันเป็นการแนะนำตัวเองต่อหน้าแวดวงสังคม ให้ทุกคนได้เห็นหน้าค่าตาอย่างเป็นทางการ เหมือนจะบอกว่า ‘ต่อไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ’ อะไรเทือกนั้น
อันที่จริงก็ไม่ใช่ธรรมเนียมที่จำเป็นอะไรขนาดนั้นหรอก
ในชีวิตก่อนเธอเองก็ใช้ชีวิตโดยไม่เคยได้เปิดตัวในสังคมอย่างคนอื่นเขาเหมือนกัน
แต่ถ้าได้เปิดตัวมันก็ถือว่าดีกว่า ให้คนอื่นเขาจดจำหน้าตาของเธอยังไงมันก็สะดวกกว่าเยอะ เลยอยากจะรีบๆ จัดให้มันไวๆ หน่อย
“หรือว่ามีเหตุผลอะไรที่คิดว่า หากข้าจัดงานเปิดตัวช้าหน่อยดีกว่าหรือเปล่าคะ”
เธอถามออกไปเผื่อว่าจะมีเหตุผลอะไรที่เธอไม่รู้
ท่านปู่กระแอมไอด้วยความกระอักกระอ่วน ทำปากยื่นอย่างแง่งอน ท่านพ่อจึงเป็นฝ่ายตอบเสียงสั่นเครือแทน
“จนถึงตอนนี้เทียจัดการเรื่องทุกอย่างเองคนเดียว ในฐานะพ่อ พ่อรู้สึกผิดและภูมิใจในตัวลูกมาก แต่ถ้าจัดการเปิดตัวตอนนี้ มันให้ความรู้สึกเหมือนลูกเติบโตเร็วเกินไป…”
เธอหันไปถามท่านปู่
“ท่านปู่ก็มีเหตุผลเดียวกันเหรอคะ”
“อะแฮ่ม การย่างกรายเข้าไปในแวดวงสังคมที่มีพวกปากหอยปากปูเยอะ มันไม่มีอะไรดีไม่ใช่หรือ”
“ใช่แล้วละ เทีย อย่างที่ท่านปู่บอก รีบร้อนไปก็ไม่มีอะไรดี…”
เธอยิ้มกว้างก่อนจะตอบ
“ข้าจะจัดงานเปิดตัวในฤดูกาลนี้ค่ะ”
“เทีย! ”
“เทีย! ”
ท่านปู่กับท่านพ่อตะโกนเสียงดังพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...