[…ไหล่ของเทียดีขึ้นมากทุกวัน ไม่ต้องกังวลมากไป เอสทีร่าเป็นคนรักษาโรคร้ายของเจ้าด้วยไม่ใช่หรือไงถ้าเจ้าเดินทางกลับมาทั้งๆ ที่ยังจัดการเรื่องสำคัญที่อุตส่าห์เดินทางไปทางใต้ด้วยตัวเองไม่สำเร็จเพราะนาง เทียคงเสียใจมากเป็นแน่ ดังนั้นอย่าได้บอกว่าจะกลับมายังลอมบาร์เดียในทันที…]
หลังจากใช้เวลาช่วงเช้าไปอย่างยุ่งวุ่นวายกับการทำงานที่กิจการขุดเจาะเหมืองแร่ ทันทีที่กลับมาถึงคฤหาสน์ ชานาเนสก็นั่งเขียนจดหมายที่จะส่งไปหาแคลอฮัน
ก๊อก ก๊อก
“ท่านชานาเนส อยู่มั้ยครับ
เสียงไม่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับประตูที่ถูกเคาะก็เกิดขึ้นในตอนนั้นเช่นกัน
“ใครกัน”
ชานาเนสเอียงคอด้วยความงุนงง นางวางปากกาลง ก่อนจะเดินไปเปิดประตูบ้านให้ด้วยตัวเอง
“สวัสดีครับ ท่านชานาเนส ไม่ได้พบกันเสียนานเลยนะครับ ข้าก็อดดริก เบรย์ครับ”
ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้านิ่งขรึมติดจะบึ้งตึงเล็กน้อยรีบถอดหมวกออก ในขณะที่กล่าวทักทายด้วยความสุภาพ
“ค่ะ ไม่ได้พบกันนานเลยนะคะ คุณชายก็อดดริก เชิญเข้ามาสิคะ”
ชานาเนสช่วยเปิดประตูให้กว้างขึ้น นำทางก็อดดริกไปยังห้องรับรอง
“เช่นนั้นขอรบกวนด้วยนะครับ”
“รับชามั้ยคะ ชอบเครื่องดื่มแบบไหนคะ”
“อะ อะไรก็ได้ครับ”
ก็อดดริกที่กำลังจะนั่งลงบนโซฟาในห้องรับรอง รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็วอีกครั้งเพราะคำพูดของชานาเนส ในขณะเดียวกันก็รีบตอบกลับไปอย่างมีมารยาท
“ชงชาให้ด้วยตัวเองเช่นนี้…”
ก็อดดริกมองชานาเนสเดินถือถ้วยชากลับเข้ามา เขาพูดอย่างกระอักกระอ่วน
“เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่สามารถทำเองได้ ข้าชอบทำมันด้วยมือของตัวเองน่ะค่ะ แปลกใช่มั้ยคะ”
ใบหน้าของชานาเนสยามกล่าวเช่นนั้นดูนิ่งสงบเป็นอย่างมาก
ไม่มีใครไม่ทราบว่า เวสติน ชูลส์ ได้หลอกลวงชานาเนสเอาไว้มากแค่ไหน
แต่ก็อดดริกกลับคิดว่า สีหน้าของชานาเนสที่เขาได้พบในวันนี้ดูดีกว่าแต่ก่อนเสียอีก
“งานที่ธนาคารน่าจะยุ่งแท้ๆ วันนี้มาถึงนี่มีธุระอะไรหรือคะ คุณชายก็อดดริก”
“อา คือเรื่องนั้น…”
ก็อดดริกลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาหยิบเอาของที่ตนนำมาด้วยวางเรียงลงบนโต๊ะ
“เช็คของธนาคารลอมบาร์เดียเหรอคะ”
“ครับ ใช่แล้วละครับ”
“ว่าแต่เช็คนี่ทำไม…หรือนี่จะให้ข้า…”
เสียงของชานาเนสเย็นชาขึ้นอีกระดับ
บุตรหลานสายตรงของลอมบาร์เดียมักจะพบสถานการณ์เช่นนี้อยู่บ่อยๆ
มักจะมีคนนำเงินสดหรืออัญมณีมาให้เป็นสินบน เพื่อเป็นการตอบแทนให้ช่วยมองข้ามหรือหาลู่ทางช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ
ก็อดดริกสะดุ้งโหยง เพราะตระหนักได้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้เองก็สามารถมองเช่นนั้นได้เหมือนกัน
“ไม่ใช่นะครับ! ไม่ใช่แบบนั้นครับ! ข้า…”
ก็อดดริกใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นบนหน้าผากโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะเปิดปากอธิบาย
“หนึ่งในเช็คสองใบนี่ ใบหนึ่งเป็นของปลอมครับ”
“ของปลอมหรือคะ”
“มีใครบางคนลงทุนเป็นอย่างมากเพื่อผลิตเช็คปลอมขึ้นมาครับ”
“เรื่องแบบนั้น…”
ชานาเนสขมวดคิ้วแน่น
มันเหมือนกันมาก จนถ้าหากก็อดดริกไม่บอกให้รู้ นางเองก็คงไม่ทันได้สังเกตเลยทีเดียว
ลองยื่นมือออกไปลูบสัมผัสเช็คทั้งสองใบดูก็แล้ว
แต่สัมผัสที่ปลายนิ้วกลับไม่มีอะไรแตกต่างกันเลย
“ตอนนี้พบเช็คแบบนี้กี่ใบแล้วคะ”
“นับถึงวันนี้ก็ทั้งหมดห้าใบครับ”
“ห้าใบอย่างนั้นหรือ คุณชายก็อดดริกก็น่าจะทราบดี เรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรงมากนะคะ”
“นั่นแหละครับที่ข้าต้องการจะบอก! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...