เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 3

เธอนั่งหลับตาพิงพนักเก้าอี้ตัวนุ่มนั่งสบาย

รู้สึกได้ถึงสายลมแผ่วเบาที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ สัมผัสอ่อนโยนทำให้รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าโดยธรรมชาติ

เหตุผลที่เธอชอบใจที่วันเกิดของเธออยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ก็เป็นเพราะพอถึงช่วงเวลาประมาณนี้ ดอกไม้มักจะบานจนได้กลิ่นหอมของมันลอยมาตามสายลมยังไงล่ะ

“งื้อ…”

ในตอนนั้นเอง เด็กน้อยที่หลับใหลอยู่ในอ้อมกอดของเธอก็เริ่มขยุกขยิกขยับกายไปมา

“เมริลลีน ตื่นแล้วหรือ”

“หาว”

เมริลลีนฟันยังไม่ขึ้น เด็กน้อยอ้าปากกว้างหาวหวอด แทนคำตอบในคำถามของเธอ

“สบายดีมั้ย เมริลลีน”

พอเธอแตะแก้มยุ้ยของเด็กน้อยเบาๆ นัยน์ตาดั่งมุกดำก็มองสบตาเธอ

“แอ๊ะ-!”

“ฝันดีเหรอเรา”

เธอประทับริมฝีปากจุมพิตลงบนหน้าผากเนียนของเด็กน้อยที่ยิ้มกว้างมองหน้าเธอ

เพราะกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเด็กทารก ทำให้เธอหลุดยิ้มตามโดยไม่รู้ตัว

“เมริลลีนของเราเหมือนใครถึงได้งามขนาดนี้น้า”

“แอ๊ะ อู้ๆ ! ”

เด็กน้อยยื่นมือเล็กจิ๋วมาหาเธอ

สำหรับเด็กทารกตัวน้อยที่เพิ่งจะลืมตาดูโลกมาได้ไม่นาน นี่เป็นวิธีการแสดงออกที่ทุ่มเทแรงใจมากทีเดียว

“เหรอ เจ้าเองก็ชอบข้ามากเหมือนกันสินะ เมริลลีน”

เธอจับมือเล็กข้างนั้นเอาไว้ แล้วจุมพิตลงไปบนอุ้งมือนุ่มนิ่มอีกครั้ง

เด็กน้อยดิ้นเตะเท้าไปมา คงจะจั๊กจี้น่าดู

“เอาละ ระวังอย่าให้ข้าวของเสียหายนะ!”

ได้ยินเสียงคนงานที่กำลังทำงานกันอยู่ด้านนอกตะโกนกันเสียงดัง แต่ภายในห้องของเธอกลับเงียบสงบ แตกต่างจากภายนอกที่โหวกเหวกเสียงดังราวกับอยู่กันคนละโลก

“เมริลลีน พวกเรามาฝึกกันอีกรอบดีมั้ย”

เมริลลีนที่กำลังเล่นกับปอยผมยาวของเธอ เงยหน้าขึ้นมองเธอเมื่อได้ยินเธอถามขึ้น

“เอาละ พูดตามข้านะ ‘แม่’ ‘แม่’ ”

เพราะมันเป็นคำที่เธอเองก็ไม่เคยได้ลองเรียกเหมือนกัน คำที่ติดอยู่บนริมฝีปากจึงให้ความรู้สึกไม่คุ้นเคยเล็กน้อย

แต่สำหรับเมริลลีนแล้ว นางมีแม่ที่จะมอบความรักที่ยิ่งกว่าใครให้

“เห็นปากข้าขยับมั้ย เมริลลีน แบบนี้นะ แม่ แม่”

“แหม คุณหนูละก็ ข้าบอกแล้วไงคะว่านางยังเยาว์นัก กว่าจะพูดได้คงอีกนานเลยค่ะ”

ลอรีลเดินกลับเข้ามาในห้อง หลังจากเอาแจกันดอกไม้ไปเปลี่ยนน้ำ

“ไม่หรอก เมริลลีนเป็นอัจฉริยะนะ ลอรีล ถ้าพูดให้ฟังแบบนี้บ่อยๆ นางจะพูดได้เร็วกว่าคนอื่น”

“ห้ามไม่ได้เลยจริงๆ”

ถึงแม้ลอรีลจะพูดเหมือนตำหนิเธอ แต่รอยยิ้มกลับไม่จางหายไปจากใบหน้า บ่งบอกว่าอันที่จริงแล้วก็ไม่ได้ไม่ชอบใจหรอกที่เธอทำตัวแบบนี้น่ะ

ยังไงก็ไม่มีมารดาคนไหนในโลกใบนี้ที่ไม่ชอบ เมื่อได้ยินคำพูดบอกว่าลูกตัวเองเป็นอัจฉริยะอยู่แล้ว

“หากอยากทำให้คุณหนูพอใจ เจ้าต้องรีบโตไวๆ นะ เข้าใจมั้ย เมริลลีน”