เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 3
สรุปบท เล่ม 3 บทที่ 88.2: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
ตอน เล่ม 3 บทที่ 88.2 จาก เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
เล่ม 3 บทที่ 88.2 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“เข้ามาสิครับ คุณเวสติน”
“ไม่ได้พบกันเสียนานเลยนะครับ คุณเครย์ลีบัน”
เวสติน ชูลส์มาเยือนสำนักงานของร้านค้าเพลเลส
จะมาเยือนมันก็ได้อยู่หรอก แต่นี่เพิ่งจะติดต่อมาได้ไม่ถึงครึ่งวันด้วยซ้ำ
“ก่อนหน้านี้ข้าเองก็ควรจะแวะมาหาสักครั้งแหละนะ”
เวสตินวางท่าพูดเหมือนตนเป็นคนสำคัญเสียเต็มประดา เขาพูดจาราวกับขอโทษขอโพยที่ตัวเองไม่ได้ใส่ใจแวะมาเยี่ยม
คิ้วเรียวได้รูปของเครย์ลีบันกระตุกเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น
ท่าทางจะยังประเมินสถานการณ์ไม่ออกสินะ
เครย์ลีบันหงุดหงิด เขาจ้องหน้าเวสติน ยกขาข้างหนึ่งขึ้นมานั่งไขว่ห้าง ประสานมือไว้บนตัก และไม่ลืมที่จะกระตุกยิ้มมุมปากราวกับจะเย้ยหยันอีกฝ่าย
“ต่อให้มาก็อาจจะไม่ได้พบข้าก็ได้ครับ ข้าเองก็ยุ่งมากเสียจนไม่มีเวลาเผื่อให้คุณเวสตินหรอกครับ” หมายความว่า ข้าไม่มีเวลาว่างมากมาเจอเจ้าหรอก
เครย์ลีบันมองเห็นถุงใต้ตาของเวสตินกระตุกเล็กน้อย ทว่าเขาก็ยังคงพูดต่ออย่างไม่แยแส
“เพราะฉะนั้นวันนี้มาด้วยธุระอะไรหรือครับ”
“นี่มันช่างน่าเสียใจจริงๆ นะครับ พวกเราต้องมีธุระเท่านั้นถึงจะพบหน้ากันได้หรือ”
“ใช่ครับ”
เครย์ลีบันพูดเสียงห้วน
“พวกเราไม่ได้สนิทสนมกันเป็นการส่วนตัว ขนาดที่จะมาพบหน้า นั่งดื่มชากันได้โดยไม่มีธุระไม่ใช่หรือครับ”
และสายตาเย็นชาของเครย์ลีบันก็กวาดไล่มองเวสตินตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าหนึ่งรอบ
สายตาตำหนิคนที่ทำตัวกร่างวางท่าเหมือนกับมาพบลูกน้องตัวเองที่ห้องทำงาน
เครย์ลีบันไม่ใช่ลูกจ้างของลอมบาร์เดียอีกต่อไปแล้ว
คนที่ต้องรู้สึกเสียดายก็คือเวสตินเองนั่นแหละ
เพราะตอนนี้เครย์ลีบันเป็นคนที่สามารถลุกขึ้นจากที่นั่ง ออกไปพบคนที่มีคุณค่าและมีความสำคัญกว่าเวสตินได้ทุกเมื่อ
“อะแฮ่ม”
เวสตินเองก็คงจะเริ่มสังเกตได้ เขาขยับแผ่นหลังที่พิงอยู่กับพนักโซฟา เปลี่ยนท่วงท่าเป็นยืดหลังนั่งตัวตรง
ตอนนั้นเองแรงกดดันของเครย์ลีบันถึงได้ค่อยอ่อนตัวลงบ้างเล็กน้อย
“เหตุผลที่ข้ามาหาในวันนี้…”
เวสตินเหลือบมองประตูที่ถูกปิดแน่นเป็นการตรวจสอบก่อนจะเริ่มเปิดปากพูดธุระของตัวเอง
“บัตรเชิญงานเลี้ยงเมื่อครั้งก่อนน่ะครับ”
“ครับ”
“เพราะเหตุใดถึงได้…”
“หากไม่พูดให้ชัดเจน ทางข้าก็คงจะตอบได้ลำบากนะครับ บัตรเชิญงานเลี้ยงเมื่อครั้งก่อนมีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรือครับ”
“เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น”
เวสตินพยายามยิ้มกลบเกลื่อนจนดูน่าสมเพช
“มีคนที่ไม่ควรได้รับบัตรเชิญจากร้านค้าเพลเลสอยู่ในงานเลี้ยง…”
“อ้อ คุณหนูมาเรีย แพทโทรน?”
ทันทีที่นามของชู้รักตัวเองดังออกจากปากเครย์ลีบัน ใบหน้าของเวสตินก็กระตุกเกร็งไปชั่วขณะ
หลังจากนั้นเวสตินก็พยายามฉีกยิ้มอีกครั้ง แต่มันไม่ใช่รอยยิ้มที่เหมือนกับก่อนหน้านี้
ทางด้านเครย์ลีบันเองก็ได้แต่รู้สึกชื่นชมในความสามารถของฟีเรนเทีย
ฟีเรนเทียได้แจ้งเขาเอาไว้ล่วงหน้าแล้วว่าธุระของเวสตินน่าจะมีเพียงแค่สองเรื่องเท่านั้น
แล้วหนึ่งในสองเรื่องที่ว่าก็เป็นเรื่องที่อีกฝ่ายกำลังพูดอยู่ในตอนนี้นั่นเอง
ภายใต้สีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ของเครย์ลีบัน มีความประทับใจ ‘ว่าแล้วเชียว’ แฝงเอาไว้อยู่
“เฮ้อ…”
เครย์ลีบันพยักหน้าตอบ
“หลังจากที่ข้าทราบเรื่องเกี่ยวกับคุณหนูมาเรีย แพทโทรน ข้าก็ประเมินคุณเวสตินดีกว่าเดิมครับ”
“ประเมินดีกว่าเดิมอย่างนั้นหรือ…”
เครย์ลีบันสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามอดกลั้นไม่ให้เผลอแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกไป หลังจากนั้นจึงค่อยพูดประโยคที่เตรียมไว้
“จะบอกว่าพอใจก็ได้กระมังครับ”
ชั่วขณะเวสตินรู้สึกราวกับจะหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง
ว่าแล้วเชียว เครย์ลีบัน เจ้านี่ก็ดูถูกลอมบาร์เดียเหมือนกัน!
หมายความว่า ในบางมุมเจ้านี่เองมีนิสัยเหมือนกับตัวเขาคนนี้สินะ
ความกังวลของเวสตินคลายตัวลง ในตอนนั้นเขารู้สึกโล่งใจเหลือเกิน
“ใช่ ใช่แล้วละไอ้พวกลอมบาร์เดียมันไม่ใช่คนที่พวกเราจะทนอยู่ด้วยได้นานอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะครับ”
พอเห็นว่าเครย์ลีบันเองก็ดูจะเกลียดชังลอมบาร์เดียไม่ต่างจากตัวเอง เวสตินก็ไม่คิดเก็บงำคำพูดคำจาอีกต่อไป
“เพราะแบบนั้นคุณเครย์ลีบันถึงได้แยกตัวออกมาหรือครับ”
“ก็…จะมองแบบนั้นก็ได้อยู่ครับ”
“ฮ่าฮ่า! เลือกได้ฉลาดมากแล้วละครับ! น่าอิจฉาจริงๆ! ”
เวสตินสะบัดหน้าไปมาพลางหัวเราะเสียงดัง
“ทั้งเรื่องเหมืองแร่ลีลาร์เมื่อครั้งก่อนก็ด้วย เป็นคนมีความสามารถจริงๆ เลยนะครับเนี่ย!”
“ขอบคุณที่ชมครับ”
“ถ้าอย่างนั้นเรื่องอื่นๆ ก็คงจะง่ายหน่อย ค่อยเบาใจหน่อยครับ”
“…พูดมาตามสบายเถอะครับ”
เครย์ลีบันพูดกระตุ้นอีกฝ่าย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...