เพียงพริบตาเด็กๆ ที่โอ้อวดว่าตัวเองเป็นเจ้าของคอกม้าแห่งนี้ ก็กลายเป็น ‘กากเดนอังเกนัส’ แต่ไม่มีใครกล้าท้วงติงออกมาแม้แต่คำเดียว
“ระ เรื่องนั้น…”
คาเซย์ อังเกนัสกลัวสองแฝดมากเสียจนพูดอะไรไม่ออก
ในตอนนั้นเอง ฟีเรนเทียก็พูดเสียงนิ่ง
“ทั้งสองคน พูดจาเสียมารยาทแบบนั้นได้ยังไง ต้องรักษามารยาทด้วยสิ”
มารยาท? สองคนนั่นน่ะนะ
สองแฝดที่ได้ชื่อว่าเป็นตัวร้ายแห่งลอมบาร์เดีย เป็นบุคคลที่ห่างไกลจากคำว่ามารยาทมาก
แต่ปาฏิหาริย์ก็พลันเกิดขึ้น
คู่แฝดที่คำรามขู่อยู่เมื่อครู่ จู่ๆ ก็ฉีกยิ้มเหมือนลูกสุนัขแสนเชื่อฟังคำสั่งเจ้านายในทันที
“เข้าใจแล้ว เทีย”
สองแฝดตอบรับอย่างเชื่อฟัง ทั้งคู่ฉีกยิ้มเล็กน้อย ในขณะที่ถามขึ้นใหม่อีกรอบ
“พวกเจ้าชวนเทียของพวกข้าไปดื่มชาหรือ”
มันเป็นคำพูดที่ฟังดูมีมารยาทมากขึ้นจริงๆ
แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้ฟังดูน่ากลัวกว่าเดิม
“มะ ไม่ใช่พวกเรา…”
ใครคนหนึ่งเหลือบมองคาเซย์ อังเกนัส ในขณะที่ตอบด้วยเสียงสั่นเครือ
“…เจ้าหรือ”
“อ๊ะ อา…”
คาเซย์ อังเกนัส ตัวสั่นไม่หยุด แทบจะทรุดตัวลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นมันเสียประเดี๋ยวนี้
“ทำไม”
คิลลีวูยื่นหน้าเข้าไปใกล้พลางถามขึ้น
“กะ ก็แค่พอดีเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก…”
“หึ”
เมโลนพ่นลมหายใจเสียงดังหึ ในขณะที่เดินเข้าไปใกล้เช่นกัน
และกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“เป็นแค่กากเดนอังเกนัส ก็น่าจะมีตามองบ้างนะ”
สายตาที่ซุกซ่อนอยู่ใต้แพขนตายาวเย็นยะเยือกมีเพียงความเย็นชา
คิลลีวูเลื่อนมือไปลูบฝักดาบที่ห้อยอยู่ที่เอว
“กล้ายุ่มย่ามกับน้องสาวข้า อยากอายุสั้นหรือไง”
“ฮะ เฮือก! ”
คาเซย์ อังเกนัสสะดุ้งเฮือกด้วยความหวาดกลัว
“พอได้แล้ว ทั้งสองคน ข้าเหนื่อย”
ฟีเรนเทียเพียงแค่พูดเสียงเฉื่อยชาประโยคเดียว ราวกับหมดสนุกแล้วเท่านั้น
เพียงแค่นั้นจิตสังหารรุนแรงของสองแฝดก็พลันจางหายไปในพริบตา เหลือเพียงคนโง่งมที่ส่งยิ้มกว้างมองฟีเรนเทียอย่างว่าง่าย
“เทียของพวกเราเหนื่อยหรือ
“งั้นรีบไปหาที่อุ่นๆ กันเถอะ! ”
ฟีเรนเทียกับลอรีลเป็นฝ่ายเดินนำไปก่อน ส่วนสองแฝดก็เดินตามหลังพวกนางไป
ไม่ได้สนใจเลยว่ากลุ่มเด็กชนชั้นสูงที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังจะแข้งขาอ่อนยวบ จนทรุดตัวลงไปนั่งฟุบอยู่บนพื้นหรือไม่
ระหว่างทางมุ่งหน้าไปยังมุมที่แสงแดดส่องลงมาอย่างอบอุ่นตามที่สองแฝดจัดหาที่ทางไว้ล่วงหน้า ฟีเรนเทียพึมพำเสียงแผ่ว
“คนอื่นๆ ไม่รู้จักข้านี่มันช่างไม่สะดวกเอาเสียเลย คงต้องเริ่มเปิดตัวได้แล้วละมั้ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...