เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 3
สรุปบท เล่ม 3 บทที่ 98.2: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
เล่ม 3 บทที่ 98.2 – ตอนที่ต้องอ่านของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
ตอนนี้ของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง เล่ม 3 บทที่ 98.2 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
บางทีคงคิดว่าในเมื่อตามสืบเรื่องเกี่ยวกับเธอมาได้มากขนาดนั้น ตัวเองจะเป็นฝ่ายชนะละมั้ง
“หากคิดจะเล่นแง่เพราะเรื่องศักดิ์ศรีละก็…”
“เปล่าค่ะ ไม่ได้เล่นแง่อะไรทั้งนั้น น่าเสียดายแต่การสืบของเบ๊ตมันมีจุดที่ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงอยู่น่ะค่ะ”
“เหอะ แล้วมันอะไรกันล่ะครับ ข้อผิดพลาดที่ว่านั่น”
เบ๊ตบ่นเสียงเกรี้ยวกราดด้วยใบหน้าที่ยังคงไม่รู้จักเก็บสีหน้าเหมือนเคย
“สักครู่นะคะ”
เธอลุกขึ้นจากที่นั่ง เปิดประตูร้านออก ก่อนจะเอ่ยเรียกคนคนหนึ่งที่ยืนรออยู่แถวนั้น
เธอบอกสถานที่กับเวลานัดหมายวันนี้ ให้เขาช่วยรอในรถม้าเผื่อไว้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
คิดถูกแล้วจริงๆ ที่ทำเช่นนั้น
“คุณเครย์ลีบัน”
เครย์ลีบันเดินเข้ามาในร้านทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของเธอ
“เรียกหรือครับ ท่านฟีเรนเทีย”
ท่าทางที่อีกฝ่ายดูจะเคารพนับถือเด็กสาวมากเกินกว่าจะเป็นอาจารย์ปฏิบัติตัวกับลูกศิษย์ ทำให้เบ๊ตขมวดคิ้วแน่นเป็นปม
“พอดีคิดว่าถ้าคุณเครย์ลีบันอยู่ตรงนี้ด้วย เบ๊ตน่าจะเชื่อใจกันได้มากกว่าน่ะค่ะ เมื่อครู่นี้บอกว่าข้าได้รับคำชี้แนะจากคุณเครย์ลีบันใช่มั้ยคะ”
“ครับ ใช่แล้ว”
ดูเหมือนเบ๊ตจะยังไม่รู้ว่าตัวเองผิดพลาดที่จุดไหน
เธอจับชายกระโปรง กล่าวแนะนำตัวกับเบ๊ตอย่างเป็นทางการ
“ครั้งนี้ข้าขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะคะ เจ้าของร้านค้าเพลเลสตัวจริง ฟีเรนเทีย ลอมบาร์เดียค่ะ”
“ครับ…?”
เบ๊ตใช้ปลายนิ้วแคะรูหูของตัวเองด้วยใบหน้าโง่งม
แล้วหันไปมองเครย์ลีบันด้วยนัยน์ตาขอคำอธิบาย
“ที่ท่านฟีเรนเทียกล่าวถูกต้องแล้วครับ”
“ถะ ถ้างั้น เป็นเรื่องจริงหรือครับ! ”
เครย์ลีบันพยักหน้ายืนยัน
“ตะ แต่ชื่อร้านค้าเพลเลส…”
“ก็แค่ชื่อเท่านั้นแหละครับ”
เครย์ลีบันตอบอย่างไม่แยแส
“แต่อายุแค่ 11 ปี…”
“ยอดเยี่ยมไปเลยว่ามั้ยครับ! ”
“ชะ เช่นนั้นคุณหนูฟีเรนเทีย ลอมบาร์เดียก็…”
“เป็นแสงสว่างและความหวังของลอมบาร์เดียยังไงล่ะครับ! ”
“ฮะ ฮ่าฮ่า…”
เบ๊ตหัวเราะเสียงแผ่วเหมือนคนสติหลุด
เขามองเธอหนึ่งครั้ง หันไปมองเครย์ลีบันที่ยืนอยู่ข้างๆ หนึ่งครั้ง แล้วก็หัวเราะออกมาแบบนั้นอีกครั้ง
“ถ้าอย่างนั้นเสื้อผ้าสำเร็จรูปนั่น…”
“อาจจะน่าประหลาดใจไปบ้าง แต่นั่นเป็นความคิดของท่านพ่อค่ะ”
“แต่การแทรกแซงของคุณหนู…”
“ก็มีบ้างเหมือนกันค่ะ เรื่องนั้นเบ๊ตคาดเดาได้ถูกต้องแล้วค่ะ”
“อา ว่าแล้วเชียว…”
ท่าทางเบ๊ตคงจะต้องการเวลาอยู่คนเดียวสักพัก
เขายกมือขึ้นจับคางตัวเอง ดูเหมือนจะกำลังครุ่นคิดเรื่องอะไรบางอย่าง ถึงได้พยักหน้าพลางพูดพึมพำอยู่คนเดียว
“อย่างนี้นี่เอง ถ้างั้นก็เป็นไปได้…”
ทั้งๆ ที่เรื่องภายในสภาขุนนางเป็นข้อมูลที่สืบหาได้ยากมากแท้ๆ
“เบ๊ตคิดว่าองค์จักรพรรดิจะตัดสินพระทัยยังไงคะ”
“ดูจากที่ปีก่อนยกเว้นภาษีไปแล้ว ปีนี้คงจะยากหน่อยครับ เพราะยังไงก็มีผลกระทบกับคลังหลวงมากทีเดียว”
“งั้นข้าขอพนันตรงกันข้ามก็แล้วกันค่ะ เดิมพันด้วยค่าเช่าร้าน 5 ปี”
“5 5 ปี…”
เบ๊ตกลืนน้ำลายเสียงดังอึก
“แล้วถ้าข้าแพ้ ท่านฟีเรนเทียจะได้อะไรล่ะครับ”
“ถ้าหากข้าพูดถูก…”
เธอพูดออกไปด้วยความรู้สึกราวกับหย่อนเหยื่อลงไปในน้ำนิ่ง
“ให้สิทธิในการเข้าถึงข้อมูลกับข้าค่ะ สิทธิในการดูข้อมูลทั้งหลายที่เบ๊ตจะรวบรวมได้ในอนาคตเป็นคนแรก”
เบ๊ตไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำอยู่ครู่ใหญ่
เธอเองก็แทบกลั้นหายใจเช่นกัน
และในที่สุดเบ๊ตก็พยักหน้าตกลง
“ได้ครับ เดิมพันกันตามที่ว่า”
* * *
“โว้วๆ”
เสียงสารถีผู้ขับรถม้าตะโกนสั่งให้ม้าหยุดวิ่งดังสนั่นไปทั่วบริเวณคฤหาสน์ที่เงียบสงบ
ทันทีที่ได้ยินเสียงนั่น ขณะนอนเล่นอยู่ใต้หน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้เพื่อรับสายลมเย็นสบายที่พัดผ่านเข้ามาก็ลืมตาขึ้น
“กลับมาแล้วสินะ”
เบเลซักกับอาสทาน่าที่ออกเดินทางไปล่าสัตว์ตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งสัปดาห์ ในที่สุดก็กลับมายังคฤหาสน์เสียที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...