เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 39
ตอนที่ 39.2
ฟีเรนเทียมองเบเลซักที่ทำตัวเช่นนั้นด้วยความสมเพชอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่จะบังเอิญสบตากับท่านปู่
ทันใดนั้นนัยน์ตาของท่านปู่ที่กระตุกเกร็งก็คลายตัวลงเล็กน้อย
ว่าแล้วเชียว ท่านปู่ชอบเธอจริงๆ
เธอแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร จิ้มอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า เคี้ยวหงุบหงับ
“ฮ่าๆ”
ท่าทางแค่ดูของอร่อยเข้าปากหลานสาวก็ชอบใจแล้ว ท่านปู่ถึงได้เอาแต่หัวเราะไม่หยุด กวักมือเรียกพ่อบ้าน
“โยฮัน เอากุญแจมา”
กุญแจ?
หมายถึงกุญแจคลังเหรอ
เซรัลเองก็คงจะคิดเหมือนกับเธอนางกำลังจัดระเบียบเสื้อผ้าของตัวเอง สีหน้าดูดีใจ รอรับกุญแจ
“หืม?”
ทว่าสิ่งที่พ่อบ้านยื่นให้ท่านปู่ มันไม่ใช่กุญแจคลังที่เธอรู้จัก
และท่านปู่ก็เอ่ยเรียกเธอ
“เทีย มาทางนี้สิ”
“ข้าเหรอคะ”
อย่างไรท่านก็เอ่ยเรียกแล้ว เธอจึงเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าท่านปู่
ท่านปู่ลูบแก้มเธอด้วยหลังมืออย่างอ่อนโยน ก่อนจะวางกุญแจขนาดใหญ่เล็กน้อยลงบนมือของเธอ
“นี่คือกุญแจห้องสมุดที่ตั้งใจจะให้เป็นของขวัญวันเกิดเจ้าเมื่อก่อนหน้านี้”
“ห้องสมุด…อ๊า!”
ลืมไปเลย
คำถามของท่านปู่ที่เคยถามเธอครั้งก่อนว่าจะเอาห้องสมุดเป็นของขวัญวันเกิดดีหรือเปล่า แต่เธอกลับตอบว่ามันก็ดี แต่ก่อนอื่นเธออยากจะขอเป็นให้ท่านรับฟังคำขอร้องของเธอในภายหลังแทน
เพราะฉะนั้น ฟีเรนเทียเลยนึกว่าของขวัญวันเกิดของเธอจะจบลงแค่นั้นจริงๆ
ดูท่าคงจะต้องใกล้ถึงเวลาใช้สิทธิ์ในการใช้คำขอร้องนั่นแล้วสินะ!
คงไม่ใช่ต้องรับอันนี้แทนจริงๆ หรอกใช่มั้ย
เธอรู้สึกไม่สบายใจนัก จึงเอ่ยถามออกไปอย่างร้อนรน
“ท่านปู่ แต่ข้ารับของอย่างอื่น…”
“รับสิ่งนี้ไปด้วย ปู่คนนี้มอบให้เพราะเห็นว่าเจ้าชอบอ่านหนังสือ อีกอย่างถ้าจะเรียนเพิ่มกับเครย์ลีบัน ก็ต้องมีสถานที่ที่เหมาะสมไม่ใช่หรือ”
“เรียนเพิ่มเหรอคะ”
ชานาเนสมองเธอกับท่านปู่สลับไปมาพลางเอ่ยถาม
“ฮ่าฮ่า ใช่แล้วละ! เมื่อไม่นานมานี้เครย์ลีบันมาบอกข้า ฟีเรนเทียของพวกเราฉลาดมากเกินไป จึงพร้อมที่จะเรียนเนื้อหาที่ยากขึ้นได้แล้วละ”
“นี่มันดีจริงๆ เลยนะ! ”
ชานาเนสยินดีราวกับเป็นเรื่องของตัวเอง พลางลูบศีรษะของเธอไปด้วย
“ห้องสมุดห้องนี้มีเพียงแค่เจ้าเท่านั้นที่ใช้ได้ ดังนั้นอ่านให้เยอะ เรียนให้มากล่ะ ฟีเรนเทีย”
“ขอบคุณค่ะ! ข้าชอบมากเลยค่ะ ท่านปู่!”
เธอจงใจส่งเสียงร้อง ‘กรี้ด’ กระโดดคว้าคอท่านปู่เข้ามากอด
“เด็กคนนี้นี่นะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ท่านปู่ตกใจเล็กน้อย แต่เพียงไม่นานก็ตบหลังเธอเบาๆ ชอบใจการออดอ้อนของหลานสาว
ช่างเป็นของขวัญที่ได้รับมาในจังหวะไทมิ่งที่พอเหมาะพอเจาะเสียจริง
ฟีเรนเทียกำกุญแจเอาไว้ในมือทั้งสองข้างแน่น พลางแนบมันลงบนหน้าอก ตะโกนเสียงดังให้ทุกคนได้ยิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...