เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 4

เล่ม 4 บทที่ 158.1

ตอนที่ 158

“อา…ค่ะ เชิญค่ะ”

เธอเชิญอาบีน็อกซ์นั่งลงบนโซฟาก่อน

แต่ก็ยังไม่อาจละสายตาออกไปจากภาพลักษณ์เปล่งประกายของเขาได้ง่ายๆ อยู่ดี

ดูเหมือนอาบีน็อกซ์เองก็คงรู้สึกได้ถึงสายตาของเธอ ใบหน้าของเขาถึงได้ถูกย้อมจนเป็นสีแดงระเรื่อ

“วันนี้เสื้อผ้าข้าแปลกมั้ยครับ”

“คะ ไม่นะคะ เท่มากเลยค่ะ”

“ถ้างั้นก็…ค่อยโล่งอกหน่อยครับ” อาบีน็อกซ์หัวเราะด้วยความเขินอาย

“วันนี้นอกจากมาพบข้าแล้ว ดูเหมือนจะมีนัดหมายที่พิเศษกว่าสินะคะเนี่ย ท่านอาบีน็อกซ์”

“มะ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ก็แค่…อะ อากาศดีน่ะครับ”

อากาศดีเลยแต่งตัวแบบนี้งั้นเหรอใครมองก็รู้แล้วว่าต้องตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ แช่อ่างชำระล้างร่างกาย หวีผมทีละเส้นอย่างประณีตน่ะ

“อา เพราะอากาศดีเหรอคะ”

“ครับ… เพราะอากาศดี ฮ่าฮ่า” เจ้าตัวก็คงรู้ตัวนั่นแหละว่าคำตอบนั่นฟังไม่ขึ้นสักนิดอาบีน็อกซ์เกาแก้มพลางยิ้มเขิน

แต่ท่าทางเขินอายนั่นมันก็ดันดูน่ารักมากจริงๆ

เธอเหม่อมองอาบีน็อกซ์อยู่อย่างนั้นหลายวินาที

“…ท่านฟีเรนเทีย?” จนกระทั่งอาบีน็อกซ์ส่งยิ้มกระอักกระอ่วนมาทางเธอ

ทั้งเฟเรสทั้งอาบีน็อกซ์ พวกนี้หน้าตาดีเกินไปจนทำให้คนต้องลำบากใจกันหมด จริงๆ เลย

“อะแฮ่ม”

เมื่อตั้งสติขึ้นมาได้ในที่สุด เธอจึงวางขนมกับน้ำชาที่จัดเตรียมไว้ลงตรงหน้าอาบีน็อกซ์

ใบชานี่เป็นใบชาดอกไม้ที่ลาลาเน่เป็นคนอบแห้งและให้มาเมื่อไม่นานก่อนหน้านี้

เธอเองก็ไม่รู้ชื่อของมันหรอก แต่กลิ่นหอมดี เลยกลายเป็นชาที่ช่วงนี้เธอชอบดื่มอยู่บ่อยๆ

กลิ่นหอมหวานที่ลอยคลุ้งขึ้นมายามเติมน้ำร้อนๆ ลงในถ้วยทำให้อาบีน็อกซ์ยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะเอ่ยว่า

“อา ชาดอกเอพิลเลียนี่เองครับ กลิ่นหอมมากเลยนะครับเนี่ย”

“แค่กลิ่นก็แยกออกแล้วหรือคะ” เธอถามด้วยความแปลกใจ

“ครับ เดิมทีวัฒนธรรมการดื่มชาของตะวันออกก็พัฒนาไปมากกว่าภาคกลางอยู่แล้ว อีกอย่างระยะหลังมานี่ข้าก็กำลังศึกษาเกี่ยวกับใบชาหลากหลายชนิดอยู่ด้วยน่ะครับ”

“ศึกษาเกี่ยวกับ…ชาเหรอคะ”

“คนที่ข้าเคยพูดถึงเมื่อก่อนหน้านี้ นางชอบดื่มชามากน่ะครับ” อาบีน็อกซ์ใช้ปลายนิ้วลูบไล้ไปบนขอบถ้วยพลางเอ่ยตอบ

ชอบดื่มชา แล้วยังชอบอ่านหนังสือพอโดนเธอเรียกตัวมาคฤหาสน์ลอมบาร์เดีย อาบีน็อกซ์ก็แต่งองค์ทรงเครื่องจัดเต็มมาขนาดนี้

เธอตบมือเสียงดังฉาดเบาๆ เมื่อในที่สุดก็นึกออก ก่อนจะเอ่ยถามเขา

“จะว่าไป ขอถามได้มั้ยคะว่าหลังจากนั้นเป็นยังไงแล้วบ้าง ไหนๆ ข้าก็เป็นคนให้คำปรึกษา เลยอยากทราบบ้างน่ะค่ะ”

“อา เรื่องนั้น….” อาบีน็อกซ์กระแอมไอ พยายามที่จะกลั้นรอยยิ้มที่เอาแต่จะผุดขึ้นบนใบหน้าอยู่เรื่อย ก่อนจะเอ่ยตอบ

“ข้าสารภาพรักตามคำแนะนำของท่านฟีเรนเทียไปแล้วละครับ ความรู้สึกในใจของข้า”

“แล้วนางก็ตอบรับเหรอคะ” อาบีน็อกซ์พยักหน้าแทนคำตอบ

“หลังจากนั้นพวกเราก็ส่งจดหมายหากันผ่านทางเพื่อนน่ะครับ ถึงจะไม่บ่อยเท่าไหร่ก็เถอะ ตอนนี้ก็กำลังคบหาดูใจกันอยู่ ทั้งหมดเป็นเพราะท่านฟีเรนเทียแท้ๆ เลยครับ”

“ข้าทำอะไรที่ไหนกันล่ะคะ เป็นเพราะท่านอาบีน็อกซ์รวบรวมความกล้าแสดงความรู้สึกออกไปต่างหาก”

อืมมมจะว่างั้นก็ได้

เธอหรี่ตามองอาบีน็อกซ์ครู่หนึ่ง ก่อนจะเปิดปากพูดธุระสำคัญ