เล่ม 4 บทที่ 162.2
“ตระกูลใต้บังคับบัญชางั้นรึ!”
แต่เบเจอร์กลับดิ้นพล่านด้วยความโมโห
“อังเกนัสเป็นตระกูลภริยาของข้า! ก็เหมือนเป็นบ้านเดียวกันกับลอมบาร์เดียนั่นแหละ!”
แล้วตะคอกเสียงดังลั่นด้วยความโมโห
“แต่ก็นะ ยังไงเมื่อแต่งงานก็ต้องย้ายออกไปเป็นคนของตระกูลอื่นอยู่แล้ว เจ้าจะรักในลอมบาร์เดียน้อยไปก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเท่าไหร่”
โพละ
เส้นความอดทนในหัวสมองของเธอขาดดังโพละเสียแล้ว
“นี่…ว่ายังไงนะคะ”
เธอจ้องเบเจอร์เขม็ง
“รักในลอมบาร์เดีย…น้อยไป?”
เธอคนนี้เนี่ยนะ
ฟีเรนเทีย ลอมบาร์เดียคนนี้
เทียบกับไอ้เบเจอร์นั่น
เธอลุกพรวดขึ้นจากที่นั่งทันที
เสียงเก้าอี้ล้มดัง ‘โครม’ ส่งเสียงก้องไปทั่วโถงจัดงานเลี้ยง ผู้คนมากมายต่างพากันหันมามองทางด้านนี้เป็นสายตาเดียว
เธอเดินตรงดิ่งเข้าไปหาเบเจอร์ที่นั่งนิ่งด้วยใบหน้าตื่นตกใจทีละก้าวๆ
เรื่องที่ลอมบาร์เดียต้องเสียหายอย่างใหญ่หลวง เพราะเรื่องโง่ๆ ที่เบเจอร์กระทำลงไปพวกนั้น เธอยังพอทนได้ไหว
เสียงโง่งมของเบเจอร์ที่ดังก้องในหัว เธอก็ยังพอจะเมินมันได้
แต่
นี่หาว่าความรักในลอมบาร์เดียของเธอมันเป็นยังไงนะ
เธอหยุดยืนตรงหน้าเบเจอร์
เบเจอร์ที่ก้มหน้ามองเธอจากความสูงที่เหนือกว่า ในวันนี้กลับดูโง่เขลายิ่งกว่าปกติเป็นร้อยเท่า
เธอกระตุกมุมปากข้างหนึ่งขึ้นเล็กน้อย แล้วเปิดกระเป๋าถือออก
ก่อนจะวางของที่หยิบออกมาจากในนั้น วางลงบนโต๊ะตรงหน้าเบเจอร์เสียงดัง
“…บัตรเชิญ?”
มันคือบัตรเชิญสีแดงที่เธอพกมาไว้เผื่อมอบให้คนอื่นๆ ที่มาร่วมงานวันเกิดของท่านปู่
เธอพูดย้ำทีละคำอย่างชัดถ้อยชัดคำให้เบเจอร์ที่เอาแต่ก้มหน้าอ่านตัวอักษรบนซองนั่นได้ยินชัดแจ้งเต็มสองหู
“ต้องมาให้ได้นะคะ ต้องมาให้ได้”
เพราะในวินาทีที่เครย์ลีบันเปิดตัวกิจการใหม่ เธอจะต้องมองใบหน้าของเบเจอร์ด้วยนัยน์ตาของตัวเองให้ได้
เธอหยอดคำพูดสุดท้ายออกไป เพื่อเป็นการกระตุ้นให้แน่ใจว่าเบเจอร์จะต้องมาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้อย่างแน่นอน
“ถ้าไม่มา บางทีอาจจะได้แต่นั่งเฉยๆ ไม่รู้จะพูดอะไรในงานสังคมไปสักระยะเลยก็ได้ อย่าทำให้ตัวเองต้องเสียใจภายหลังเลยค่ะ”
แค่ได้เห็นสายตาตะลึงนั่นสั่นคลอนในวินาทีนั้น เธอก็รู้ในทันทีว่าเบเจอร์จะต้องถือบัตรเชิญใบนี้มาร่วมงานเลี้ยงด้วยสองขาของตัวเอง
* * *
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ทั่วเมืองหลวงต่างก็วุ่นวายไปทั่ว เพราะงานเลี้ยงที่ทางร้านค้าเพลเลสจัดขึ้นในเย็นวันนี้
แต่ริกนีเต้ รูมันกลับอยู่ห่างจากเมืองหลวงค่อนข้างไกล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...