เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 40
ตอนที่ 40.2
“นี่คือรายงานสถานการณ์การขายของร้านขายเสื้อผ้าครับ”
เครย์ลีบันส่งกระดาษปึกหนึ่งที่มีตัวหนังสือถูกเขียนไว้อย่างเป็นระเบียบให้เธอ
“และนี่คือชาร์ตแบ่งช่วงอายุของลูกค้าที่ซื้อของ กับแบบสำรวจคร่าวๆ ตามที่สั่งไว้ครับ”
มันคือเรื่องที่ฟีเรนเทียไหว้วานเครย์ลีบันเมื่อครั้งก่อน
ขอความร่วมมือจากคนที่แวะมายังร้านขายเสื้อผ้า แจ้งพวกเขาว่ากำลังมีกิจกรรมพิเศษ ถ้าตอบแบบสอบถามจะมอบริบบิ้นหรือกระดุมประดับเสื้อผ้าให้เป็นของแถม
ผู้คนที่รู้สึกเสียดายเมื่อต้องซื้อเสื้อผ้าสำเร็จรูปแบบเดียวกันกับคนอื่นๆ ดูท่าทางจะถูกใจกับของแถมเล็กๆ น้อยๆ ที่พวกเขาสามารถเอาไปใช้ประดับตกแต่งได้ตามใจชอบ จึงให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดี
“ส่วนใหญ่เป็นลูกค้าผู้หญิงตามคาดครับ และอายุก็…อยู่ช่วงวัยสามสิบถึงสี่สิบปีเสียส่วนใหญ่”
“คงจะเป็นเพราะพวกผู้หญิงที่เคยตัดเย็บเสื้อผ้าเองที่บ้าน พอใจที่จะซื้อเสื้อผ้าสำเร็จรูปมากกว่าครับ”
“ท่าทางคงจะเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ อืม…”
ระหว่างที่เธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิด เครย์ลีบันก็ยืนรออยู่นิ่งๆ ข้างกายเธอ
ไม่สิ ไม่ได้อยู่เฉย
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่ข้างในนัยน์ตาที่ส่องประกายระยิบระยับคู่นั้น มันดูเหมือนกำลังเฝ้ารอลุ้นว่าเธอจะพูดอะไรออกมาอย่างไรอย่างนั้น
“เห็นว่าคราวนี้จะเปิดร้านสาขาใช่มั้ยคะ”
“ครับ กำลังสำรวจสถานที่ที่เหมาะสมในตลาดเดียวกันอย่างเฮลสล็อตอยู่ครับ”
“ท่านพ่อว่ายังไงบ้างคะ”
“ท่านแคลอฮันท่าทางกำลังยุ่งมาก เพราะต้องรับมือกับการดำเนินกิจการค้าขายของจริง…”
ก็นะ
คนที่เคยได้แต่อ่านหนังสือ จู่ๆ ต้องมาบริหารกิจการที่แสนจะยุ่งวุ่นวายขนาดนั้น คงไม่มีสติกันเลยทีเดียว
กว่าจะปรับตัวได้ คงต้องใช้เวลาพอควร
ฟีเรนเทียพยักหน้าพลางเอ่ยพูดกับเครย์ลีบัน
“ต่อให้เร่งด่วนแค่ไหน แต่ช่วยใส่ใจกับการตกแต่งทั้งภายในและภายนอก ให้หรูหราเหมือนกับสาขาหลักด้วยนะคะเราจะต้องเลี่ยงภาพลักษณ์เรื่องเสื้อผ้าสำเร็จรูปเป็นแค่ของราคาถูกให้ได้ค่ะ”
“ครับ ทราบแล้วครับ”
“และถ้าเป็นไปได้ เราเริ่มผลิตเสื้อผ้าประเภทอื่นนอกจากเสื้อผ้าสำเร็จรูปของผู้หญิงที่เคยขาย ให้เสร็จทันเวลาเปิดร้านสาขาก็น่าจะดีนะคะ”
“เสื้อผ้าแบบอื่นหรือครับ”
“ตอนที่ท่านปู่สั่งทำเสื้อผ้าให้คนงานตระกูลลอมบาร์เดีย แรงงานตัดเย็บก็มีประสบการณ์ในการเย็บเสื้อผ้าผู้ชายกันแล้วไม่ใช่เหรอคะ”
พวกเขาได้ลงทุนเงินทองในการคิดแพตเทิร์นใหม่ๆ และทดลองตัดเย็บสินค้าตัวอย่างขึ้นมาแล้ว ดังนั้นทุกเม็ดเงินที่ลงทุนไปก็ต้องใช้มันให้คุ้มค่าหน่อยสิ
“เทียบกันแล้วเสื้อผ้าผู้ชายดีไซน์เรียบง่ายและตกแต่งน้อยกว่า มันจะทำให้ร้านขายเสื้อผ้ามีกำไรเหลือเยอะขึ้นค่ะ”
“แต่กลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง จะไม่เป็นอะไรเหรอครับ”
“เพราะลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงนี่แหละ ทำให้คิดว่าขายเสื้อผ้าผู้ชายด้วยก็น่าจะไปได้สวยค่ะ”
เธอใช้ปลายนิ้วเคาะกระดาษรายงานพลางเอ่ยพูด
คำพูดของเธอทำให้เครย์ลีบันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เพียงไม่นานก็ตบเข่าเสียงดัง ‘ฉาด’
“อ๊า! หากเป็นหญิงสาวช่วงวัยสามสิบกับสี่สิบก็คงจะซื้อเสื้อผ้าของสามีด้วยสินะครับ!”
“ใช่ค่ะ”
“ว่าแล้วเชียว คุณหนู…”
เครย์ลีบันประทับใจจนพูดอะไรไม่ออก
ท่าทางคงจะเพิ่งเคยเห็นทายาทตระกูลลอมบาร์เดียที่ฉลาดเฉลียวเป็นครั้งแรกน่ะสิ
เธอเข้าใจความรู้สึกนั้นของเครย์ลีบันดี
เธอยื่นแขนสั้นป้อมออกไปตบลงบนไหล่ของเครย์ลีบันเบาๆ และยื่นมืออีกข้างออกไป
“ขอใบรายการสั่งซื้อด้วยสิ”
“อ๊ะ แย่จริง นี่ครับ”
เครย์ลีบันวางกระดาษปึกหนึ่งซึ่งมีตัวเลขเขียนไว้เต็มแผ่นลงบนมือเธออย่างนอบน้อม
ที่จริงแล้วเธอไม่ได้สนใจรายละเอียอย่างเรื่องเงินเข้าเงินออกเสียเท่าไหร่
รายการที่เธอต้องการหาจากใบสั่งซื้อซับซ้อนพวกนี้มีเพียงแค่อย่างเดียว
“อัตราส่วนกำไรค่อนข้างดีเลยนะคะ”
“ครับ พอติดต่อค้าขายผ่านทางกิลด์กับกลุ่มการค้าลอมบาร์เดีย ก็เลยกลายเป็นแบบนั้นน่ะครับ”
เครย์ลีบันกล่าวด้วยความภูมิใจ
มันเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...