เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 5

เล่ม 5 บทที่ 205.1

ตอนที่ 205

ทั่วอาณาจักรตกอยู่ในความโกลาหล

เจ้าชายลำดับที่หนึ่งคิดสังหารองค์จักรพรรดิ แล้วถูกกองกำลังอัศวินส่วนพระองค์จับกุมตัวได้ แน่นอนว่าย่อมจะเกิดเรื่องวุ่นวายตามมาอยู่แล้ว

สังคมชั้นสูงเองก็วุ่นวายไม่แพ้กัน

เหล่าขุนนางที่เคยเลือกข้างอาสทาน่า ต่างพากันตกใจจนหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำตัวให้ดูดีในสายตาเฟเรสถึงจะสายไปหน่อยก็ตาม

เจ้าชายลำดับที่หนึ่งอาจจะเป็นโอรสที่ถือกำเนิดจากองค์จักรพรรดินีก็จริง แต่เมื่อมีความผิดโทษฐานพยายามลอบสังหารองค์จักรพรรดิและก่อกบฏนั่น ฐานะที่ว่าอย่างไรก็กลายเป็นเรื่องไร้ค่า

“หน้าวังโฟอิรัคของเจ้าชายลำดับที่สองมีพวกขุนนางมากมายมาต่อแถวขอเข้าพบทุกวันเลยครับ”

เบ๊ตรายงานให้เธอฟัง

“ถึงจะสายไปหน่อย แต่ก็คงคิดที่จะเลือกข้างเฟเรสแทนนั่นแหละค่ะ แต่จะได้รับการยอมรับหรือเปล่าก็เป็นอีกเรื่อง”

เฟเรสไม่ได้ผลักไสคนพวกนั้น

ไม่มีองค์รัชทายาทคนไหนคิดตัดสายสัมพันธ์กับคนที่คิดจะติดตามตนเองหรอก

แต่ถ้าคิดจะต่อต้านละก็ ยังไงก็คงต้องตัดศีรษะคนพวกนั้นนั่นแหละ

“ตอนนี้ยังเหลือคนที่เลือกข้างฝ่ายจักรพรรดินีอยู่เท่าไหร่เหรอคะ”

“มากกว่าที่คิดครับ”

เบ๊ตตอบพลางยักไหล่ไม่ยี่หระอะไรกับคำถามของเธอ

“ก่อนอื่นอำนาจของอังเกนัสรวมถึงตระกูลใต้บังคับบัญชาของพวกเขาค่อนข้างมากครับ อีกอย่างก็มีหลายคนด้วยที่สานสัมพันธ์กับอังเกนัสผ่านการแต่งงานจากการจัดการของจักรพรรดินีตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา”

“พวกที่ตอนนี้จะถอนตัวหันหลังกลับก็สายเกินไปแล้วพวกนั้น ยังคงยืนกรานหนักแน่นไม่เปลี่ยนสินะคะเนี่ย”

“มีข่าวลือกระจายไปทั่วว่า ตอนพยายามลอบสังหารองค์จักรพรรดิ เจ้าชายลำดับที่หนึ่งไม่ได้อยู่ในสภาวะครองสติได้สมบูรณ์ครับ เพราะอย่างนั้นก็เลยยังมีพวกที่คาดหวังว่าจะมีการลดหย่อนโทษอยู่ไม่น้อยทีเดียว แต่อาจจะเป็นเช่นนั้นก็ได้มิใช่หรือครับ”

“งั้นจะบอกว่าเป็นบ้าเหรอคะ”

เธอยังจำใบหน้าของอาสทาน่าที่ถือมีดวิ่งตรงเข้ามาในวันนั้นได้อย่างชัดแจ้งเต็มสองตาอยู่เลย

ดูท่าก็ไม่น่าจะเป็นบ้าเต็มร้อยไปเสียทีเดียว

ว่าแล้วเชียว

เบ๊ตส่ายหน้าปฏิเสธ

“โดนหมอกเวทกลืนกินน่ะครับ ขนาดที่จดจำไม่ได้ทั้งบิดาและมารดาเลยทีเดียว”

“แต่แทบจะไม่เคยมีกรณีที่ถูกพลังเวทกลืนกินจนจำไม่ได้ขนาดนั้นเลยใช่มั้ยล่ะคะ”

คราวนี้เบ๊ตพยักหน้าลง

ถึงแม้จะถูกเรียกว่าป่าวิกลจริตก็เถอะ แต่แค่จับมอนสเตอร์น่ะ ก็ไม่ใช่ว่าพลังเวทจะถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายๆ ขนาดนั้น

แถมยังเป็นแค่บริเวณชายป่าวิกลจริตด้วย

“ข้าคิดว่าน่าจะดื่มยาที่ช่วยดูดซึมพลังเวทลงไปมากกว่าครับ”

ดูจากที่เบ๊ตบอกใบ้ให้ถึงแค่นั้น แสดงว่าเขาต้องไปได้ข้อมูลอะไรบางอย่างมา ถึงจะเปิดเผยที่มาแน่ชัดให้เธอรู้ไม่ได้ก็เถอะ

“ยางั้นเหรอ…”

เฟเรสสินะ

ตั้งแต่แรกแล้ว คนที่เสนอให้จัดงานเทศกาลแข่งล่าสัตว์ขึ้นในป่าวิกลจริตก็เป็นเด็กคนนั้น

ทั้งยังขอให้เธอช่วยจัดเตรียมชุดป้องกันสีทองให้จักรพรรดิด้วย

“ตรวจสอบมอนสเตอร์ที่ข้าบอกเมื่อคราวก่อนแล้วหรือยังคะ”

“ครับ มันเป็นมอนสเตอร์ครึ่งบกครึ่งน้ำ เป็นพวกมีเขี้ยวเล็บแหลมคม และมีสัญชาตญาณในการบุกโจมตีใส่พวกของแวววาวหรือเป็นประกายเหมือนพวกนกกาครับ”

ว่าแล้วเชียว เป็นอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด

เฟเรสจงใจนำทางจักรพรรดิไปบนเส้นทางนั้น แล้วก็จัดการวางแผนให้จักรพรรติต้องเปลี่ยนชุดป้องกันกับของตัวเอง