เล่ม 5 บทที่ 205.2
“นั่นมันเรื่องอะไรกัน!”
โยบาเนสโมโหเดือด
“เรื่องนั้นข้าไม่ใช่คนลงมือเสียหน่อยมิใช่หรือครับ! อดีตจักรพรรดิต่างหากที่เป็นคนก่อเรื่อง!”
โยบาเนสรู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างยิ่ง
คนที่คิดผลักไสไล่ส่งตระกูลบราวน์ที่สนิทสนมใกล้ชิดมาตั้งแต่สมัยที่เขายังเป็นแค่เจ้าชายคืออดีตจักรพรรดิต่างหาก ไม่ใช่เขาเสียหน่อย
เพราะอย่างนั้นถึงได้ยอมหลับตาข้างหนึ่ง ปล่อยให้พวกนั้นใช้วิธีขุดรากถอนโคนลงมือกับตระกูลบราวน์จนได้เขตแดนตะวันตกมาไว้ในครอบครอง หลังจากนั้นก็ยังจัดการสั่งให้โยบาเนสผู้เป็นโอรสต้องแต่งงานกับราวีนี
ทั้งหมดเป็นแผนการของอดีตจักรพรรดิแท้ๆ ! แล้วทำไมเขาจะต้องมาโดนด่าสาปส่งแทนด้วย!
ไม่เพียงแต่คอยโผล่มาในความฝันอยู่เรื่อยจนทำให้เขานอนไม่หลับ แต่นี่ยังสร้างเรื่องวุ่นวายทิ้งไว้ให้เขาต้องปวดหัวตามแก้อีกหรือเนี่ย
สมแล้วที่คอยแต่จะขัดขวางอนาคตของโอรสตัวเองจนกระทั่งสิ้นพระชนม์
“พวกโง่เขลาพวกนั้นจะไปรู้อะไรได้พ่ะย่ะค่ะ”
รูลลักเอ่ยปลอบราวกับอยู่ข้างฝ่ายโยบาเนส
“ก็แค่เสียงกระซิบกระซาบว่ากล่าวว่าราชวงศ์ได้รับโทษ เพราะทอดทิ้งตระกูลบราวน์เท่านั้นเอง เพราะอย่างไรตระกูลบราวน์ก็เป็นที่นิยมต่อเหล่าสามัญชนเป็นอย่างยิ่งจากวิชาดาบประจำอาณาจักรมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“หึ”
โยบาเนสพ่นลมหายใจเสียงดังทางจมูก
“ข้าเองก็พอจะทราบแล้วละครับว่าเพราะเหตุใดเสด็จพ่อถึงได้เกลียดชังตระกูลบราวน์มากถึงเพียงนั้น ในเมื่อยามผู้คนกล่าวถึงวิชาดาบประจำอาณาจักรทีไร ก็เอาแต่ตระกูลบราวน์อย่างนั้น ตระกูลบราวน์อย่างนี้อยู่เรื่อย”
ความอิจฉาริษยาของผู้เป็นจักรพรรดินั้นน่ากลัวยิ่ง
ราคาของความอิจฉานั้นจึงถูกจ่ายแทนด้วยการทำลายล้างตระกูลบราวน์ทั้งตระกูล
“แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่มีใครจะหยุดยั้งข่าวลือพวกนั้นได้เร็วเท่าตระกูลบราวน์อีกแล้วมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“นั่นหมายความว่ายังไงกันครับ”
จักรพรรดิโยบาเนสผู้เกลียดชังการถูกผู้คนรุมเกลียดถึงกับกระดิกหูตั้งใจฟัง
“โปรดคืนฐานะให้ตระกูลบราวน์เถอะพ่ะย่ะค่ะ หากทำเช่นนั้นย่อมสามารถหยุดยั้งข่าวลือไร้สาระเกี่ยวกับอังเกนัสได้แน่พ่ะย่ะค่ะ”
“ตระกูลบราวน์งั้นหรือ…”
โยบาเนสลูบปลายคางครุ่นคิด ก่อนจะถามรูลลัก
“จะไม่ลำบากเกินไปหรือครับ ผ่านมาก็ตั้งหลายสิบปีแล้ว เพิ่งมาคืนตระกูลให้เอาป่านนี้”
“ฝ่าบาทเพียงแค่เปิดประเด็นเรื่องตระกูลบราวน์ขึ้นในที่ประชุมสภาขุนนางก็พอพ่ะย่ะค่ะ”
หลังจากนั้นไอ้หมาล่าเนื้ออย่างเจ้าชายลำดับที่สองนั่นคงจัดการต่อเองได้
ตอนที่โยนเรื่องตระกูลบราวน์มาใส่หัวเขา เรื่องแค่นี้ก็เจ้าเด็กนั่นคงจะมีแผนการวางเอาไว้อยู่แล้วแน่
“อย่างน้อยระหว่างที่ผู้คนฮือฮากันเรื่องตระกูลบราวน์ เสียงพูดคุยเกี่ยวกับราชวงศ์ก็จะค่อยๆ เบาบางลงไปมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
รูลลักยกยิ้มอย่างผ่อนคลาย
โยบาเนสลังเลเพียงแค่ชั่วครู่ เพียงไม่นานก็เอ่ยตอบทันที
“นั่นสิครับ เอาตามนั้นก็แล้วกัน”
การประชุมสภาขุนนางจะถูกจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันให้หลังพอดี โยบาเนสตัดสินใจแล้วว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมอยู่เหมือนกัน
“เรื่องเจ้าชายลำดับที่หนึ่งทรงคิดจะทำเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”
คำถามของรูลลักทำให้โยบาเนสกระดกเหล้าลงคออีกรอบ
เพราะนึกไปถึงนัยน์ตาสีเลือดของอดีตจักรพรรดิที่สาปแช่งพระองค์ไว้ขึ้นมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...