เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 5

เล่ม 5 บทที่ 207.2

ในเวลาเดียวกัน

เฟเรสเดินเข้ามาในห้องขังของเบเลซัก ลอมบาร์เดีย พร้อมกับเหล่าอัศวินจากกองกำลังส่วนพระองค์

เบเลซักเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางบรรยากาศตึงเครียด

“เมื่อไหร่ข้าจะได้กลับคฤหาสน์ลอมบาร์เดียหรือพ่ะย่ะค่ะ”

“ไม่รู้สิ ยังไม่มีการเรียกร้องอันใดจากลอมบาร์เดียเลยเสียด้วย”

“เป็นไปไม่…”

เบเลซักหยุดชะงัก

เบเจอร์ผู้เป็นบิดาของเขาในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากถูกขับไล่ออกจากตระกูลลอมบาร์เดียไปแล้ว ส่วนเซรัลท่านแม่ของเขาก็เป็นคนของอังเกนัส ทั้งยังเป็นมือขวาของจักรพรรดินีอีกด้วย

เพิ่งจะตระหนักขึ้นมาได้ว่า คงไม่มีใครยอมพับแขนเสื้อขึ้นช่วยเขาทั้งนั้น

ตุบ

เบเลซักได้แต่ทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ สองมือขยุ้มศีรษะเอาไว้แน่น

“ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย แล้วทำไม…”

ความหวังบางเบาเหลือเกิน

ความหวังว่าบางทีลอมบาร์เดีย หรือเซรัลท่านแม่ของเขาอาจจะกำลังขอร้องอังเกนัสให้ช่วยพาตัวเขาออกไปก็ได้

ทว่าคนที่มาเยือนถึงที่กลับกลายเป็นเฟเรสกับพวกอัศวินกองกำลังส่วนพระองค์

ตอนนี้เบเลซักไม่เหลือความหวังอะไรอีกแล้ว

เฟเรสหลุบตามองสภาพของเบเลซัก ก่อนจะเอ่ยพูดกับเหล่าอัศวิน

“ออกไปรอข้างนอกก่อน”

“…พ่ะย่ะค่ะ เจ้าชาย”

พวกอัศวินลังเลไปชั่วครู่ แต่เพียงไม่นานก็ยอมเคลื่อนไหวตามคำสั่ง

อัศวินนายหนึ่งยังคงยืนเฝ้าจนถึงท้ายที่สุด แต่ถึงแม้สายตาจะหันไปมองเฟเรสสลับกับเบเลซักด้วยความสงสัย ก็ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไปอยู่ดี

อัศวินจากกองกำลังส่วนพระองค์ทุกนายจะต้องทำตามคำสั่งของสายเลือดราชวงศ์ดิวเรลลี่อย่างไม่มีเงื่อนไข

แกรก

ประตูปิดลงพร้อมเสียงกระทบเบาๆ ดังขึ้น หลังจากนั้นเฟเรสจึงเดินเข้าไปนั่งลงตรงข้ามกับเบเลซัก

เด็กหนุ่มเอนกายพิงพนักเก้าอี้ เรียวขายาวยกขึ้นนั่งไขว้ห้าง ท่วงท่าให้บรรยากาศที่แตกต่างไปจากตอนอยู่กับอัศวินเมื่อครู่ลิบลับ

เบเลซักมองเฟเรสด้วยนัยน์ตาหวาดระแวง

“เฮ้”

เฟเรสเอ่ยเรียกเบเลซัก

“อยากตายทั้งแบบนี้หรือไง”

“วะ…ว่าไงนะ…!”

เพราะเบเลซักมักจะคอยเยาะเย้ยถากถางเจ้าชายลำดับที่สองเหมือนเป็นตัวตลกทุกครั้งเวลาอยู่ด้วยกันกับอาสทาน่า จึงเผลอหลุดพูดจาไม่เคารพผู้เป็นเจ้าชายออกไปอย่างไม่รู้ตัวด้วยความเคยชิน แต่แล้วก็ต้องปิดปากแน่น

เฟเรสกล่าวเสียงเรียบ เขาเองก็เข้าใจในท่าทีของเบเลซักดีอยู่แล้ว จึงมองข้ามมันไปไม่ได้คิดตำหนิอีกฝ่าย

“ดูเหมือนเจ้าเองก็คงไม่ได้คิดว่าจะมีใครมาช่วยเจ้า และท่าทางก็ดูจะยอมแพ้แล้วมิใช่หรือ”

เฟเรสพูดพลางเปิดหนึ่งในบรรดากล่องไม้ที่อัศวินวางทิ้งไว้บนโต๊ะออกให้เบเลซักได้เห็นของด้านใน

“ตอนโดนไต่สวน อาสทาน่าอ้างว่า ‘เบเลซักเป็นคนเอากระบอกน้ำนี่มาให้’ ”

นัยน์ตาสีน้ำตาลของเบเลซักสั่นไหว

เฟเรสจึงเปิดกล่องใบที่สองออก