เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 52

บทที่ 52

ถึง ฟีเรนเทีย

สบายดีหรือเปล่า

ตอนนี้ข้าเริ่มชินกับวังใหม่แล้ว

เพราะมันตั้งอยู่ในทิศตะวันออก จึงรับแสงอาทิตย์ได้ดีทีเดียว

เพราะอย่างนั้นละมั้ง ถึงได้มีพืชสมุนไพรดีๆ เติบโตอยู่มากมาย

เมื่อวานออกไปเดินเล่น ได้พบดอกบอมเนียด้วยนะ

มันเป็นดอกไม้ที่บานอยู่เต็มไปหมดในสถานที่ที่ข้าเคยอาศัยอยู่ก่อนหน้านี้ ข้าก็เลยสามารถรู้ได้ในทันที

อีกไม่นานดอกบอมเนียก็คงจะบานแล้ว

มันเป็นดอกสีแดง ให้กลิ่นหอมหวาน

หากดอกบอมเนียบานแล้ว ข้าส่งไปให้เจ้าดีมั้ย

(อ่านข้าม)

ได้ยินว่าตั้งแต่พรุ่งนี้จะต้องเริ่มเรียนฟันดาบ

ข้าตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ารอเลยทีเดียว

เมื่อวานก็ได้ลองกินแซนด์วิชผลไม้เป็นครั้งแรกด้วย

ครีมสีขาวมันหวานและอร่อยมาก แต่ไม่เท่าลูกกวาดที่เจ้ามอบให้

คาอิลรัสบอกว่า พรุ่งนี้จะช่วยบอกหัวหน้าพ่อครัว ให้เขาช่วยอบคุกกี้ช็อกโกแลตให้

แต่มันคงไม่อร่อยเท่าชิ้นที่ได้กินด้วยกันกับเจ้า ข้าเลยไม่คาดหวังอะไรมากนัก

(อ่านข้าม)

ถ้าหากเจ้ามีเวลา ช่วยตอบจดหมายข้าทีนะ

ถ้าไม่อยากจะไม่ตอบก็ได้

จริงๆ

เอาไว้พบกัน

จาก เฟเรส

ป.ล.ฟีเรนเทีย ข้าคิดว่าเจ้าเองก็คงจะชอบดอกบอมเนียเหมือนกัน

ถึง เฟเรส

ขอโทษที่ตอบช้านะ

ช่วงนี้ข้ายุ่งนิดหน่อย

ม้าที่ท่านพ่อมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดเพิ่งมาถึง ข้าเลยยุ่งอยู่กับการดูแลพวกมัน

เป็นเด็กๆ ที่งดงามและอ่อนโยนมากทีเดียว

ข้าตั้งชื่อแม่ม้าเบลลี่ ส่วนลูกม้าให้มีชื่อว่าบลังค์

เพิ่งเคยได้ยินดอกไม้ชื่อบอมเนียเป็นครั้งแรก

ถ้าอย่างนั้นข้าจะรอรับดอกไม้เป็นของขวัญนะ

รักษาตัวด้วย

จาก เทีย

ป.ล.เลิกกินหญ้าได้แล้วตกลงมั้ย

ถึง เทีย

ในที่สุดดอกบอมเนียก็บานแล้ว

คงเป็นเพราะปีนี้ฤดูใบไม้ร่วงมาช้ามาก มันเลยบานช้าไปเสียหน่อย

ข้าลองหาอ่านในหนังสือ เห็นว่าเดิมทีดอกบอมเนียเป็นดอกไม้ป่าที่เติบโตตามธรรมชาติเฉพาะทางตอนใต้ของอาณาจักรเท่านั้น

บางทีคงจะมีใครแอบปลูกมันไว้ในพระราชวังเพราะคิดถึงบ้านเกิดละมั้ง

ไว้จะฝากกลีบดอกบอมเนียไปให้ผ่านทางแคทเธอรีนนะ

ตอนนี้ข้าไม่กินหญ้าแล้ว

(อ่านข้าม)