เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 6
เล่ม 6 บทที่ 229.2
ราวีนีเอ่ยเรียกนางกำนัลคนหนึ่งที่ยืนรออยู่ด้านนอกเข้ามา
ใบหน้าของนางกำนัลซีดเผือดเมื่อเข้ามาในห้องแล้วเห็นเจ้าตระกูลอังเกนัสที่มีเลือดไหลท่วมปาก
“ระ…เรียกหม่อมฉันหรือเพคะ องค์จักรพรรดินี”
“ไปเรียกตัวหัวหน้านางกำนัลโอทัวร์มา”
ต่างจากทัศนียภาพอันน่าสะพรึงกลัวภายในห้อง เสียงของราวีนีนิ่งสงบเป็นอย่างยิ่ง
“ทราบแล้วเพคะ”
นางกำนัลตอบแล้วรีบวิ่งหนีออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว
‘หัวหน้านางกำนัล’
นัยน์ตาของดิวอิจซึ่งได้แต่พยายามห้ามเลือดที่ไหลทะลักออกมาจากแผล และคู้กายด้วยความเจ็บปวดอันสาหัสถึงกับเบิกกว้าง
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์เป็นนางกำนัลที่คอยรับใช้ข้างกายองค์จักรพรรดิ
‘หรือว่า’
สายตาพลันสบเข้ากับนัยน์ตาของราวีนีที่หันมามองตนเข้าพอดี
“คราวนี้คงพอจะมีไหวพริบขึ้นมาบ้างแล้วสิ”
ราวีนีโยนผ้าขนหนูใส่ดิวอิจ นางหัวเราะเสียงดังด้วยความสะใจ
“หากฝ่าบาทสวรรคตทั้งๆ ที่ยังไม่ได้แต่งตั้งองค์รัชทายาท สถานการณ์จะกลายเป็นเช่นไรล่ะ ดิวอิจ”
“ตะ…แต่ ท่านพี่…”
“ใช่แล้ว หลังจากนั้นอำนาจในการตัดสินใจเลือกผู้สืบบัลลังก์ก็จะเป็นของข้าผู้เป็นจักรพรรดินี”
อึก
ดิวอิจกลืนน้ำลายเสียงดังโดยไม่รู้ตัว รสชาติขมปร่าของเลือดแผ่ซ่านไปทั่วโพรงปาก แต่ดิวอิจกำลังตกตะลึงจนไม่อาจรับรู้ได้กระทั่งเรื่องพวกนั้น
“หากไม่อาจช่วยให้โอรสของข้าเป็นองค์รัชทายาทได้ ก็แค่จับเขานั่งลงบนบัลลังก์ด้วยตัวข้าเองเสียก็หมดเรื่อง”
ไม่นานหลังจากนั้น หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์ก็มายืนอยู่หน้าจักรพรรดินี
“เรียกหม่อมฉันหรือเพคะ องค์จักรพรรดินี…”
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์เอ่ยพูดโดยไม่กล้าแม้แต่จะเบือนสายตามองไปทางดิวอิจ
“ตอนนี้ฝ่าบาทอยู่ที่ใด หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์”
“ยังไม่เสด็จกลับมาจากลานล่าเหยี่ยวเพคะ”
“ถ้าออกไปล่าสัตว์ เช่นนั้นตอนกลับมาคงกระหายน้ำน่าดู”
จักรพรรดินีวางขวดแก้วใบเล็กใบหนึ่งลงตรงหน้าหัวหน้านางกำนัลโอทัวร์
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์หลับตาแน่นทั้งๆ ที่ยังก้มหน้านิ่ง
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จักรพรรดินีวาง ‘ขวดแก้วใบเล็ก’ นั่นลงตรงหน้านาง
“ที่ให้มาครั้งก่อน…ยังเหลืออยู่เลยเพคะ”
“ข้าสั่งให้คอยใช้มันอยู่ประจำแท้ๆ แต่ดูเหมือนจะเกียจคร้านเหลือเกิน”
จักรพรรดินีราวีนีกล่าวด้วยน้ำเสียงราวกับตำหนิเด็กตัวน้อย
“ไม่ใช่อย่างนั้น…”
“นำมันไปเสีย คราวนี้แตกต่างจากครั้งก่อนๆ”
รับสั่งของจักรพรรดินีทำให้หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์เก็บขวดแก้วใบเล็กลงในอกเสื้ออย่างเลี่ยงไม่ได้
ปลายนิ้วสั่นเทาเล็กน้อย
“พิษแมงมุมทีที คราวนี้เทลงไปให้หมดทั้งขวด”
ความหมายนั้น หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์เองก็เข้าใจดี
นางเองก็คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้วนับตั้งแต่วันแรกที่เริ่มผสมยาลงในพระกระยาหารขององค์จักรพรรดิตามรับสั่งของจักรพรรดินี ว่าสักวันวันนี้จะต้องมาถึง
“แล้วชีวิตของหม่อมฉันจะเป็นเช่นไรเพคะ”
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์ถาม
“เป็นคำถามที่น่าสนใจ”
ทันใดนั้นจักรพรรดินีก็กระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะตอบกลับไป
“เจ้าคิดจะต่อรองกับข้างั้นหรือ”
“หม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจจะหยาบคายเพคะ! เพียงแต่ถ้าหม่อมฉันผสมยาพิษนี่ลงในสุราของฝ่าบาท แล้วพระองค์จะสามารถรับรองชีวิตของหม่อมฉันได้…!”
“คิดว่าใครกันที่ผลักดันจนเจ้าสามารถขึ้นมารับตำแหน่งหัวหน้านางกำนัลในตอนนี้ได้”
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์เม้มปากแน่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...