เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 6
สรุปบท เล่ม 6 บทที่ 231.1: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
สรุปตอน เล่ม 6 บทที่ 231.1 – จากเรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] โดย Internet
ตอน เล่ม 6 บทที่ 231.1 ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เล่ม 6 บทที่ 231.1
ตอนที่ 231
“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่!”
ท่านปู่ตวาดเสียงดัง ในขณะที่เดินตรงไปบนทางเดินที่อัศวินเปิดทางให้
แรงกดดันหนักหน่วงแผ่ซ่านไปทั่ว
กระทั่งบรรดาอัศวินยังได้แต่ก้มหน้านิ่ง ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาท่านปู่เลยสักคน
“มาแล้วหรือครับ”
เฟเรสเป็นฝ่ายกล่าวทักทายก่อน
ไม่ลืมที่จะแอบส่งสายตาทักทายเธอที่เดินตามหลังท่านปู่มาด้วย
ในสถานการณ์ดุเดือดแบบนี้ เฟเรสกลับดูผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
มากเสียจนแปลกเกินไปหน่อย
ในตอนนั้นเอง เสียงแหลมก็ตะโกนแทรกขึ้นมาระหว่างเฟเรสกับท่านปู่
“นี่เป็นเรื่องของราชวงศ์ค่ะ! คนนอกไม่เกี่ยว!”
“คนนอก”
ท่านปู่เลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้น
“นั่นก็ถูกอยู่หรอก แต่ว่า”
แล้วหันไปถามเฟเรส
“อธิบายมาหน่อยได้หรือไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เจ้าชาย”
ก็นะ ถ้าจักรพรรดินีไม่คิดที่จะบอก ก็แค่ถามเฟเรสแทนก็หมดเรื่อง
“ฝ่าบาทหมดสติไป แต่ตอนนี้พ้นวิกฤตแล้ว และกำลังพักฟื้นอย่างปลอดภัยครับ”
“เป็นเรื่องดี แล้วทำไมถึงได้เกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้นได้ล่ะ”
“เป็นรับสั่งของฝ่าบาทไม่ให้ผู้ใดเข้าไปในห้องบรรทมครับ”
“แต่จักรพรรดินีพยายามที่จะเข้าไปข้างในให้ได้สินะ”
“เป็นเช่นนั้นครับ”
ท่านปู่ฟังคำอธิบายจากเฟเรสในขณะที่ลูบเครายาวไปพลาง ก่อนจะเหลือบมองไปที่จักรพรรดินี แล้วเอ่ยขึ้น
“กลับไปที่วังจักรพรรดินีก่อนสักครู่ รอให้เฟเรสเรียกตัวอาจจะดีกว่าหรือเปล่า จักรพรรดินี”
“ข้ามีสิทธิ์ที่จะตรวจสอบพระพลานามัยของฝ่าบาทค่ะ”
จักรพรรดินีตอบกลับมาโดยไม่แม้แต่จะเหลือบมองท่านปู่
“แน่นอนว่าจักรพรรดินีย่อมมีสิทธิ์เช่นนั้นอยู่แล้ว”
ท่านปู่พยักหน้า ก่อนจะพูดต่อ
“เฉพาะเวลาที่ฝ่าบาทสวรรคตแล้วเท่านั้น”
ชะงัก
แม้แต่เธอเองก็ยังเห็นอย่างชัดเจนว่าไหล่ของจักรพรรดินีสะดุ้งเฮือก
ท่านปู่มองจักรพรรดินีด้วยสายตาเย็นชา ในขณะที่เอ่ยพูดขึ้น
“พอจะเข้าใจได้อยู่หรอกว่าเหตุใดเรื่องราวจึงเป็นเช่นนี้”
คำพูดประโยคนั้นแฝงไว้ด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
“แพทย์หลวง”
ในเมื่อกำลังเสริมมาถึงแล้ว นางก็ไม่จำเป็นต้องรออะไรอีกต่อไป
แต่กองกำลังอัศวินกลับไม่อาจชักดาบออกมาได้ง่ายๆ ถึงแม้จะเป็นคำสั่งของจักรพรรดินีก็ตาม เพราะพวกเขาต่างก็ทราบดีว่า หากชักดาบออกมาเมื่อไหร่ นั่นหมายความว่าพวกเขาไม่อาจย้อนกลับได้อีกต่อไป
“ยังไม่รีบลงมืออีก มัวทำอะไรอยู่!”
สุดท้ายเสียงตวาดลั่นก็ดังออกมาจากปากของจักรพรรดินี
“…หะ…ให้ตายสิวะ”
เคร้ง
สุดท้ายรองหัวหน้าหน่วยก็ชักดาบออกมาจนได้
เริ่มด้วยรองหัวหน้า หลังจากนั้นเสียงโลหะแหลมคมเสียดหูก็ดังก้องไปทั่วทางเดิน
จากนั้น ความเงียบเข้าครอบคลุมไปทั่วบริเวณจนน่าขนลุก มันเงียบเสียจนหากมีเข็มตกสักเล่มคงได้ยินกันถ้วนหน้า
ต่างฝ่ายต่างจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง ทว่าไม่มีผู้ใดกล้าบุ่มบ่ามลงมือ
แอ๊ด
สิ่งที่ทำลายความเงียบอันแสนน่าอึดอัดกลับกลายเป็นเสียงประตูที่จู่ๆ ก็ถูกเปิดออก
ประตูห้องบรรทมของจักรพรรดิโยบาเนส
สายตาของทุกคนมองจ้องไปทางด้านนั้นทันที
“ฝะ…ฝ่าบาท…”
มหาดเล็กเบิกตากว้างมองสถานการณ์ด้านนอกด้วยความตกใจ ก่อนจะเปิดปากพูดจนจบประโยคได้สำเร็จในที่สุด
“ฝ่าบาทมีรับสั่งให้เข้ามาได้พ่ะย่ะค่ะ”
* * *
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...