เล่ม 6 บทที่ 232.2
“เล่าเรื่องที่เจ้ากระทำลงไปเสีย หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์”
จักรพรรดิโยบาเนสหอบหายใจอย่างยากลำบาก ในขณะที่เอ่ยถามขึ้น
“หม่อมฉัน…”
หัวหน้านางกำนัลโอทัวร์หลับตาทั้งสองข้างแน่น ก่อนจะตอบออกไป
“หม่อมฉันวางยาพิษลงในขวดสุราของฝ่าบาทเพคะ”
“ใครเป็นผู้บงการ”
หัวหน้านางกำนัลยกปลายนิ้วสั่นเทาขึ้นชี้ไปยังจักรพรรดินี
“องค์…จักรพรรดินีเพคะ”
“มะ…ไม่ใช่นะเพคะ!”
จักรพรรดินีหวีดร้องเสียงแหลมจนแทบจะกลายเป็นเสียงตวาด
“ไม่นะเพคะ! นี่จะต้องเป็นการจัดฉากแน่ ฝ่าบาท! นางกำนัลคนนี้กับเจ้าชายลำดับที่สองร่วมมือกันวางแผนใส่ร้ายหม่อมฉันเพคะ!”
ดูเหมือนจักรพรรดินีเลือกที่จะยืนกรานเสียงแข็งจนถึงที่สุด มากกว่าจะยอมแพ้และจมลงไปในน้ำลึก
“นี่คือขวดยาพิษที่องค์จักรพรรดินีมอบให้หม่อมฉันเพคะ”
หัวหน้านางกำนัลหยิบขวดแก้วใบเล็กขนาดเท่านิ้วออกมาจากแขนเสื้อ
“แค่นี้ไม่อาจใช้เป็นหลักฐานได้เพคะ!”
จักรพรรดินีสาวเท้าก้าวเข้าไปใกล้หัวหน้านางกำนัลอย่างขมขู่
สายตาจับจ้องเขม็งราวกับอยากจะฉีกปากนั่นให้ขาดเป็นชิ้นๆ
นางหลุบตาจ้องหัวหน้านางกำนัล ขณะเดียวกันก็ถามเสียงเย็นเยียบ
“รู้ตัวหรือไม่ว่าเจ้ากำลังทำเรื่องบ้าอันใด”
นั่นเป็นคำขู่อย่างชัดเจน
หัวหน้านางกำนัลก้าวถอยไปข้างหลังด้วยความหวาดกลัว แต่นางก็ยังคงพูดต่อไปทั้งๆ ที่ยังคงก้มหน้านิ่ง
“…องค์จักรพรรดินีมอบยาพิษให้หม่อมฉัน สั่งให้เทมันทั้งหมดผสมลงในขวดสุราของฝ่าบาทเพคะ”
“ฝ่าบาท! หม่อมฉันถูกใส่ร้ายเพคะ!”
คราวนี้จักรพรรดินีรีบเข้าไปใกล้ข้างเตียงของจักรพรรดิ นางร้องคร่ำครวญส่งเสียงอ้อนวอน
“พระองค์จะเชื่อคำพูดของหัวหน้านางกำนัลนั่นมากกว่าคำพูดของหม่อมฉันหรือเพคะ มันเป็นเพียงแค่การวางแผนใส่ร้ายกันอย่างชั่วร้ายเท่านั้นเพคะ ฝ่าบาท!”
และก็เหมือนอย่างเมื่อตอนประชุมใหญ่ นางจับชายแขนเสื้อของจักรพรรดิเอาไว้แน่น
“ได้โปรดเชื่อหม่อมฉันเถอะเพคะ ฝ่าบาท”
ช่างดูน่าสงสารมากเหลือเกิน
เป็นการเล่นละครที่ไม่ว่าใครต่างก็สามารถตกหลุมพรางจนพร้อมที่จะหลงเชื่อ
ในตอนนั้นเอง เฟเรสก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ แล้วเอ่ยพูดขึ้น
“หากเป็นหลักฐานละก็ กระหม่อมมีพ่ะย่ะค่ะ”
“ว่ายังไงนะ”
จักรพรรดินีหันหน้าไปทางเฟเรสอย่างรวดเร็วจนแทบจะเกิดเสียงดังขวับ
“นี่เป็นสารที่องค์จักรพรรดินีส่งหาคนสนิท ขอให้ช่วยหา ‘พิษแมงมุมทีที’ พ่ะย่ะค่ะ”
ซองจดหมายสีม่วง มันคือของที่เซรัลมอบให้เธอเป็นการตอบแทนที่ช่วยชีวิตเบเลซักเอาไว้
“เป็นไปไม่ได้”
จักรพรรดินีมองจดหมายที่ถูกส่งถึงพระหัตถ์ของจักรพรรดิอย่างไม่อาจเชื่อในสายตาตัวเอง
“ได้ยังไงกัน…”
จักรพรรดิเหลือบมอบเนื้อหาในสารสั้นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...