เล่ม 6 บทที่ 234.2
ในตอนนั้นเอง
“ข้าบอกให้พักผ่อนแท้ๆ”
อดีตอันแสนมืดมนที่กำลังบีบรัดเฟเรสจนหายใจไม่ออกพลันจางหายไปในพริบตา เพราะเสียงสดใสที่ดังมาจากด้านหลัง
“องค์รัชทายาทในอนาคตของพวกเรา ตอนนี้ไม่เชื่อฟังคำพูดของข้าแล้วใช่มั้ย”
ไม่ต้องหันกลับไปมองก็รู้ได้
“…เทีย”
“มาทำอะไรอยู่ที่นี่เนี่ย เฟเรส”
ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่เดินเข้ามาใกล้อย่างไร้ซึ่งความลังเล ทำให้หัวใจเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง
“เดี๋ยวก่อน ข้ากำลังเรียบเรียงความคิด”
เฟเรสค่อยๆ หมุนกายหันกลับหลังอย่างช้าๆ
“ก็ได้ ข้าคิดว่าถ้าเป็นเจ้าก็คงมาที่นี่”
นัยน์ตาสีเขียวของเทียส่องประกายยามมองมาที่เขา ก่อนจะหันไปมองรอบๆ วังเก่าพลางเอ่ยพูดขึ้น
“ไม่ได้มาที่นี่นานแล้วนะเนี่ย สถานที่แห่งความทรงจำ”
“…ความทรงจำ”
“ไม่ใช่เหรอ พวกเราพบกันครั้งแรกในป่านั่น พบกันครั้งที่สองก็แบ่งคุกกี้ช็อกโกแลตกินกันในห้องนอนด้านบนนั่นไง”
“อา”
ริมฝีปากสีแดงระเรื่อของเฟเรสเผยอออกเล็กน้อย
“มีแค่ข้าที่คิดแบบนั้นเหรอเนี่ย น่าเศร้าจัง”
เทียยิ้ม
“เปล่านะ ข้าก็ด้วย”
เฟเรสรีบแก้ตัว
“ล้อเล่นน่ะ เฟเรส ข้าแค่ล้อเล่นเพราะเข้าใจความรู้สึกของเจ้าที่แวะเวียนกลับมาที่นี่อีกครั้ง”
เทียกล่าวเช่นนั้น แล้วเอื้อมมือออกไปแตะลงบนแผ่นอกของเฟเรส
“รู้สึกแปลกๆ ใช่มั้ยล่ะ”
“…อื้อ”
“แต่เจ้าก็ควรที่จะภูมิใจ เพราะเจ้าทำมันได้สำเร็จ”
นัยน์ตาเขียวกระจ่างใสของเทียจับจ้องมาที่เขาราวกับมองทุกสิ่งได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
“ได้หรือ”
“แน่สิ เจ้ามีชีวิตอยู่รอดมาจนถึงตอนนี้ไม่ใช่เหรอ”
เทียกล่าวเสียงเรียบ
“เหนื่อยหน่อยนะ เจ้าน่ะ น่าทึ่งมาก เพราะฉะนั้นตอนนี้ก็ต้องใช้ชีวิตต่อไปเพื่อตัวเองได้แล้ว เฟเรส ไม่ใช่เพื่อใครคนอื่น แต่เป็นเพื่อตัวเจ้า…!”
หมับ
เฟเรสดึงเทียเข้ามากอด
ความรู้สึกอยากจะกอดรัดเอาไว้ให้แน่นๆ กับความหวาดกลัวว่าหากออกแรงมากเกินไปจะทำให้บาดเจ็บเอาได้กำลังต่อสู้กันอย่างไม่มีใครคิดยอมแพ้ มือคู่นั้นสั่นเทาไม่หยุด
เทียที่หยุดชะงักไปด้วยความตกใจเล็กน้อยจึงเอื้อมมือออกไปช่วยลูบหลังเฟเรสเป็นการปลอบโยน
“เทีย”
“อื้อ”
“ขอบใจนะ”
เฟเรสดึงหญิงสาวเข้ามากอดเอาไว้แน่นอีกครั้ง ในขณะที่ครุ่นคิดไปด้วย
เช่นนั้นตอนนี้ข้าก็จะใช้ชีวิตต่อไปเพื่อเจ้า เจ้ากับข้า ใช้ชีวิตต่อไปเพื่อพวกเรา
และปรับเปลี่ยนแผนการที่ตั้งใจจะทำลายวังเล็กนี่ทิ้งให้ราบคาบเสียใหม่
“ต้องสร้างขึ้นมาใหม่อีกครั้งสินะ วังนี่”
“ทำไมจู่ๆ ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...