เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 115

“จริงสิ” จู่ ๆจางหมินก็พูดขึ้นมาเรื่องหนึ่ง “เช้าวันนี้ผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์มาถามแม่ว่าหนูว่างวันไหน พวกเขาอยากจะถ่ายภาพหนูรูปหนึ่ง จะได้สะดวกใส่รูปประกอบตอนแจ้งข่าวสาร”

บริษัทใหญ่อย่างพวกเขา เรื่องใหญ่อย่างการเปลี่ยนประธานบริษัท จำเป็นต้องประกาศอย่างเป็นทางการ

ไม่เพียงแค่ในเว็บไซต์ของบริษัท สื่อหลักทั่วไปเองก็จะให้ความสนใจ

ตอนเช้าที่ประชุมผู้ถือหุ้น ทันทีที่เหลิงหยุนฉีเข้าไปก็ทำให้พวกหน้าเก่าสะเทือนกันจนแทบพลิก ผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์เห็นหน้าผู้ถือหุ้นทุกคนตอนเดินออกมา สีหน้าบึ้งตึงจนแทบถึงพื้นแล้ว ไม่กล้าเข้าไปรบกวนเหลิงหยุนฉี ดังนั้น จึงถามจางหมินที่รอลูกสาวอยู่ด้านนอก

คิดดูแล้ว รูปถ่ายแบบนี้คือการปรากฏโฉมหน้าที่แท้จริงในวงการ ผนวกกับเธอยังเป็นหญิงสาวรุ่นเยาว์ การเลือกทีมถ่ายภาพและสไตลิสต์ก็ต้องใส่ใจเป็นอย่างมาก

ไม่ต้องการเผยด้านที่ยั่วยวนของผู้หญิง แต่ต้องให้เห็นด้านที่หลักแหลมและมีเหตุผลของนักธุรกิจ

นายหญิงที่กำลังกินขนมหวานได้ยินดังนั้น ก็รีบเงยหน้าขึ้นทันที “เรื่องนี้ต้องให้ความสำคัญ ยายรู้จักทีมถ่ายภาพไม่กี่ทีมที่พอจะเหมาะสม เดี๋ยวหลานเลือกมาทีมหนึ่ง เราต้องถ่ายออกมาให้ทุกคนต้องอึ้ง!”

สำหรับคุณหนูตระกูลดังในเซี่ยงไฮ้ ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะแบบไหน เวลาถ่ายรูปก็ต้องทำให้คนรู้สึกได้ถึงเสน่ห์เฉพาะตัว

นายหญิงให้พ่อบ้านเอาเอกสารข้อมูลของทีมถ่ายภาพที่ดีที่สุดในเซี่ยงไฮ้มาให้ ก่อนจะวางเรียงบนโซฟาให้เหลิงหยุนฉีเลือก

เหลิงหยุนฉีพลิกดูอย่างละเอียดครู่หนึ่ง

ต่างจากสไตล์ถ่ายรูปให้พวกดาราที่เน้นดูเด่นในฝูงคนมากที่สุด ทีมพวกนี้เน้นเสน่ห์ตัวบุคคลมากว่า

เหลิงหยุนฉีเทียบรูปของแต่ละร้าน ท้ายที่สุดก็เลือกทีม “มานอิง”

แม้จะเป็นชุดสูทที่ดูเรียบง่ายที่สุด แต่ภายใต้สไตล์และการแต่งหน้าของพวกเขา ก็สะกดสายตาด้วยความตรงไปตรงมาบางอย่างที่สื่อออกมา

“งั้นเอาร้านนี้ ให้พวกเขาเชิญช่างภาพที่ถ่ายรูปนี้มาด้วย ดูแล้วน่าจะร่วมงานกันบ่อย รูปออกมาดีไม่เลวเลย พรุ่งนี้เช้าหนูว่างพอดี เชิญพวกเขามาถ่ายรูปที่ห้องทำงานหนูทีเดียวเลย”

เหลิงหยุนฉีชี้รูปถ่ายใบหนึ่งที่เธอค่อนข้างพอใจ พลางเอ่ยกับพ่อบ้านไม่กี่ประโยค ก่อนที่เขาจะพยักหน้าตอบรับอย่างนอบน้อม แล้วหันตัวไปติดต่อโทรศัพท์ทันที

เห็นเหลิงหยุนฉีจัดการเรื่องตัวเองเสร็จแล้ว นายท่านก็เดินไปที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “มา รีบมากินข้าวกัน ถ้ายังไม่กินอีก หยุนฉีก็น่าจะหิวจนผอมแล้ว”

จางหมินและนายหญิงยิ้มขำ จัดวางของหวานที่เหลือให้เรียบร้อย แล้วไปนั่งกินข้าวเย็นที่โต๊ะอาหาร

เหลิงหยุนฉีคำนวณเวลาที่ทุกคนรอเธอกินข้าวครู่หนึ่ง พลันอดพูดไม่ได้ว่า “อาทิตย์นี้เพิ่งรับช่วงต่อดูแลบริษัท อาจจะค่อนข้างยุ่ง หนูจะไปพักที่คฤหาสน์ตรงเดอะบันด์ที่คุณยายซื้อให้ จะได้ไม่เสียเวลาไปกลับ”