เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 116

ตอนที่ทั้งทีมเข้าไปในห้องทำงานของประธาน เหลิงหยุนฉีกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

ห้องทำงานชั้นบนสุด แสงสว่างมาก

เหลิงหยุนฉีนั่งอยู่บนเก้าอี้ โดยหันหลังให้กับประตูห้องทำงาน เธอหลับตาลงเพลิดเพลินกับแสงแดดอย่างสบายๆ

เสียงของผู้กำกับเคอ ดังมาจากในโทรศัพท์ มันทั้งอบอุ่น และเป็นห่วงเป็นใย

ถ้าคนที่ไม่รู้ คงคิดว่าทั้งสองคนคบกันมาหลายปีแล้ว

เหลิงหยุนฉีฟังอยู่แบบนั้น โดยไม่ขัดจังหวะ จนกระทั่งอีกฝ่ายกระแอมไอ “เออ งั้นคุณไปทำงานเถอะ ตอนที่คุณกลับไปที่เมืองหลวงอย่าลืมบอกฉันด้วย คนในทีมเครื่องแต่งกายอยากจะวัดตัวคุณ จะได้สั่งตัดเสื้อผ้าการแสดงได้ง่ายๆ”

เหลิงหยุนฉีอดที่จะยิ้มไม่ได้

น้ำเสียงนั้นมีความหมายที่ลึกซึ้งมาก จนผู้กำกับเคอหน้าแดง

ทางทีมงานต้องการวัดตัวที่ไหนกัน เห็นได้ชัดว่าเขากลัวว่าเหลิงหยุนฉีจะมีความสุขกับการใช้ชีวิตในเซี่ยงไฮ้มากเกินไป ก็เลยเปลี่ยนใจกะทันหัน และลืมเรื่องที่มีดารารับเชิญในภาพยนตร์ไปเลย

“วางใจเถอะ ในเมื่อฉันตกลง ฉันจะไม่เปลี่ยนใจ” เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เหลิงหยุนฉีพูดกับผู้กำกับเคอไม่กี่คำ ก่อนจะวางสายไป วินาทีถัดมา เก้าอี้หันกลับมา ท่ามกลางแสงแดดที่ส่องเข้ามา เผยให้เห็นใบหน้าของเธอ

มานอิงหยุดหายใจไปชั่วขณะ!

เธอถือได้ว่าเป็นคนที่เคยติดต่อกับบุคคลที่มีชื่อเสียงและดารามามากมาย แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่งดงามของเหลิงหยุนฉี เธอหายใจไม่ออกไปชั่วขณะ

แสงแดดสอดส่องไปที่เธอ และได้เพิ่มออร่าให้กับเธอ

ความงามนั้นแทรกซึมผ่านรูปลักษณ์และเข้าไปอยู่ในจิตวิญญาณโดยตรง รวมถึงมีกลิ่นอายของความก้าวร้าวแอบแฝงอยู่ จนทำให้รู้สึกชาไปทั้งตัว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนทีเหลิงหยุนฉีกวาดมองมา แสงด้านหลังของเธอเป็นประกายอย่างมาก แต่ก็ยังสู้สายตาของเธอไม่ได้

ในขณะนั้น เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกจับจ้องจากเธอทุกตารางนิ้ว

ทั้งที่เธอก็ยังเด็ก แต่ทำไมความรู้สึกที่เธอส่งมาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?

มานอิงชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่ได้กล่าวทักทายเลย ในฐานะคนรับผิดชอบของทีม แม้แต่เธอก็ยังมีปฏิกิริยาแบบนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย

พนักงานสไตลิสต์ที่พบเห็นสาวสวยจนเคยชินไปแล้ว ตอนนี้กลับยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น

พวกแมวมองในวงการบันเทิง ควรจะต้องล้างตาบ้าง ตอนนี้ดาราสาวในวงการที่มักจะถูกพวกเขาชมว่า “สวยสดงดงาม มีเสน่ห์ดึงดูดใจ” ถ้าเอามาเทียบกับคนตรงหน้าคนนี้ พวกเธอก็เป็นแค่อะไรไม่รู้ ต่างก็เป็นเรื่องตลกทั้งนั้น!

ดูเหมือนผู้ช่วยเหมยจะไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาจะมีท่าทีเช่นนี้ เธอรับช่วงต่อ โดยแนะนำทุกคนให้เหลิงหยุนฉีรู้จัก

“คุณเหลิง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” มานอิงเพิ่งรู้สึกตัว แต่เธอไม่ได้แสดงท่าทีเขินอาย เธอยื่นมือออกไปด้วยความยินดี

รูปร่างหน้าตาอย่างเหลิงหยุนฉีนี้ ไม่ว่าเธอจะแต่งตัวสไตล์ไหน เธอก็เอาอยุ่ทุกสไตล์ ประเด็นคือ ในเมื่อเชิญพวกเขามาแล้ว แน่นอนว่าผลรับที่ได้ต้องไม่ธรรมดา ขณะที่จับมือ มานอิงก็สังเกตท่าทีของเหลิงหยุนฉีอย่างระมัดระวัง และในสมองเธอก็มีเริ่มคิดถึงสไตล์การแต่งตัว

เหลิงหยุนฉียิ้มและจับมือกับเธอ จากนั้นก็มองไปยังชายร็อกเกอร์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “มีอะไรติดอยู่บนหน้าฉันหรือเปล่า?”