เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 128

เหลิงหยุนฉีมองไปที่ทุกคน ด้วยท่าทางที่เป็นปกติ: “เมื่อวานฉันไปดูงานอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดเจ็ดแห่ง ผลที่ได้ พวกคุณทุกคนก็เห็นแล้ว ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ ถ้ามีใครอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณเจียง รอผลตรวจสอบออกมา ไม่นานทุกคนคงจะได้เห็น”

 ทันทีที่เหลิงหยุนฉีพูดจบ ทุกคนในห้องก็ไม่กล้าแม้แต่จะถอนหายใจเสียงดัง

 นี่คือ ตั้งใจจะ “กวาดล้าง” ครั้งใหญ่เลยสินะ!

 หลายปีที่ผ่านมา บรรดาผู้บริหารที่ใช้ชีวิตอย่างมีสุขสบาย ตอนนี้ต่างพากันสีหน้าซีดเซียว

 “แต่ว่า...” เหลิงหยุนฉียกยิ้ม น้ำเสียงของเธอเหมือนกำลังสนุก “ใครทำผิดน้องถูกลงโทษ แต่คนที่ทำดีแล้ว ก็จะได้รับรางวัลเช่นเดียวกัน หลังจากผลการตรวจสอบออกมาแล้ว คนที่มีการสร้างผลประโยชน์ให้กับบริษัท จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นทันที”

 “อะไรนะ?”

 ห้องประชุมที่เดิมทีเงียบจนน่าขนลุก ก็ลุกฮือขึ้นมาเหมือนหยดน้ำตกลงไปในกระทะน้ำมันร้อนทันที! !

 ทุกคนมองเหลิงหยุนฉีด้วยสีหน้าตกตะลึง

ต้องเข้าใจว่า การเลื่อนขั้นภายในของจางซื่อนั้นขึ้นอยู่กับอายุการทำงาน เงื่อนไขในการเลื่อนตำแหน่งนั้นยากลำบากมาก

ผลตอบแทนที่เหลิงหยุนฉีประกาศออกมา ได้ทำลายบรรยากาศที่เงียบงันในห้องไปทันที

 ผู้บริหารที่อายุน้อยที่ต้องการเลื่อนตำแหน่งเริ่มมีแววตาเป็นประกาย

 “ฉันคิดว่าประสิทธิภาพของบริษัทยังสามารถปรับปรุงได้อีก แต่ต้องใช้ความพยายามและความร่วมมือกันของพวกคุณทุกคนที่อยู่ที่นี่ ผู้บริหารที่อายุมากแล้ว ทางบริษัทจะไม่ลืมความพยายามของพวกคุณ ขอแค่พวกคุณไม่ได้ทำเหมือนคุณเจียงทางบริษัทจะจัดตำแหน่งการบริหารที่ค่อนข้างสบายให้ในเงินเดือนเท่าเดิม ผู้บริหารรุ่นเยาว์คนอื่นๆ ต้องพัฒนาความสามารถของตัวเอง และปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานให้ดีขึ้น การเลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือนจะเป็นเรื่องที่ไม่ไกลเกินเอื้อม พวกคุณคิดว่ายังไงคะ?”

ถ้าบอกว่า เมื่อตะกี้ยังมีคนที่รู้สึกว่าเหลิงหยุนฉีกับคุณเจียงแบบนี้มันเย็นชามากเกินไป ในตอนนี้ ผู้บริหารรุ่นเยาว์คนอื่นๆ ต้องพัฒนาความสามารถของตัวเอง และปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานให้ดีขึ้นเพื่อให้ได้เลื่อนตำแหน่ง และจัดตำแหน่งการบริหารที่ค่อนข้างสบายให้ในเงินเดือนเท่าเดิมให้กับผู้บริหารอาวุโส สามารถพูดได้ว่า ในใจของทุกคนในเวลานี้มีเพียงสองคำคือ – ดีใจมาก

ก่อนหน้านี้ ผู้จัดการเจี่ยรู้สึกว่าเขาตัดสินใจถูกแล้ว และตอนนี้พอเห็นการจัดการของเหลิงหยุนฉี เขาดีใจมากจนไม่รู้ว่าจะใช้คำใดมาอธิบายความรู้สึกของเขาในเวลานี้ได้เลย

ใช้รองประธานเป็นตัวอย่าง จากนั้นก็เกลี้ยกล่อมใจคน ปฏิบัติต่อทุกคนแตกต่างออกไป ทำให้ทุกอย่างจบลงในทีเดียว!

 ตั้งแต่ต้นจนจบ ใช้เวลาไปเพียงสิบนาทีเท่านั้น!

 ความกล้าหาญและความเด็ดเดี่ยวนี้ ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!

แต่ว่า สิ่งที่น่ากลัวที่สุด คือความสามารถในการจับกุมหัวใจของทุกคนได้!

 นี่คือความสามารถของบัณฑิตจบใหม่ที่มีอายุเพียงยี่สิบสองปีเหรอ?

แม้แต่การสั่งสอนระดับสูงก็คงไม่สามารถทำได้ถึงระดับนี้!

 ไม่เพียงแต่ผู้จัดการเจี่ยเท่านั้นที่คิดแบบนี้ แต่คนอื่นๆ ก็คิดแบบนี้เช่นกัน

 เดิมทีคิดว่าจะเป็นแค่คุณหนูที่เอาแต่ใจตัวเอง แต่กลับกลายเป็นคนที่ฉลาดและเด็ดขาดได้ถึงขนาดนี้! !

 ถ้าไม่แสดงความคิดเห็นตอนนี้ จะรอถึงเมื่อไหร่?

 “ท่านประธานเหลิงพูดถูกครับ เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน ก็ควรจะจัดสรรบุคลากรอย่างสมเหตุสมผล”