เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 4

“เธอรู้ได้ยังไง?” เซียวหรานที่เดิมนั่งอยู่บนโซฟาผุดลุกขึ้นยืน พลางจ้องมองเธอด้วยแววตาแหลมคม ราวกับว่าทุกความรู้สึกและอารมณ์บนใบหน้าเธอ ต่างไม่อาจหลุดรอดไปจากสายตาเขาได้

เหลิงหยุนฉีกระพริบตา พลางมองเขาด้วยสีหน้าไร้เดียงสา “ฉันเห็นจากข่าวน่ะ เห็นบอกว่าเธอถูกรถชนจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม ตรงข้างกายเองก็มีศพของคุณตาเธอที่กระโดดตึกฆ่าตัวตาย น่ากลัวมากเลยล่ะ”

“ข่าวจากเว็บไซต์ไหน? เผยแพร่เมื่อไหร่?” เซียวหรานเผยสีหน้าถมึงทึง แววตาหม่นลงประหนึ่งพายุฝนที่กำลังจะมาเยือน

ทั้งที่ในวันเกิดเหตุ เขาได้ติดต่อกับพวกสื่อกระแสหลักไปแล้วแท้ๆ เว็บไซต์เล็กๆสำนักไหนกัน ที่บังอาจปล่อยข่าวมาเรียกกระแส!

วิกฤตการเงินของบริษัทเซี่ยหยวนเดิมก็คือฝีมือเขา จุดประสงค์ก็เพื่อที่จะทุ่มซื้อในราคาที่ต่ำที่สุด ตอนนี้ ถ้าเรื่องที่ประธานบริษัทกระโดดตึกฆ่าตัวตาย และเรื่องหลานสาวที่ถูกรถชนตายข้างทางถูกสื่อเอาไปกระพือข่าวจนใหญ่โต และถูกคนประสงค์ไม่ดีจับได้แล้วล่ะก็ เซียวซื่อไม่พ้นที่จะถูกเอาไปข้องเกี่ยวด้วยแน่ ๆ

ไม่เพียงแค่เซียวหราน แม้แต่ท่านเซียวเองก็เผยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

ผู้หญิงคนนี้ตอนมีชีวิตอยู่ตามรังควานไม่พอ ตายไปแล้วก็ยังจะคอยสร้างปัญหาให้ไม่จบไม่สิ้นอีก!

“หนูผิดเองค่ะ หนูไม่ควรพูดเรื่องที่ทำให้พี่เซียวหรานเสียใจ” เหลิงหยุนฉีทำหน้าใสซื่อ ขณะเดียวกันก็ได้รู้ซึ้งถึงบทเรียนบางอย่าง---ไม่ว่าพีอาร์จะเก่งขนาดไหนก็ตาม แต่บนโลกใบนี้ ก็ไม่มีความลับอะไรที่ปิดบังได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ทั้งนั้น โดยเฉพาะเรื่องพิสดารที่มีคนสองคนตายพร้อมกันแบบนี้ ยังไงก็จะต้องมีสื่ออื่นๆที่ยอมเสี่ยงเพื่อดึงดูดความสนใจคน

เธอแสร้งทำเป็นตกใจเซียวหราน พลันขยับตัวเข้าหาจางหมิน

จางหมินพลันเผยสีหน้าไม่สู้ดี เธอก็มีแค่ลูกสาวคนนี้คนเดียว คอยรักและโอ๋มาแต่เด็ก ตามใจยังไงก็ไม่รู้สึกว่าเกินไป คิดไม่ถึงเลยว่าแค่แวะมาทักทาย จะถูกปู่หลานคู่นี้จี้ถามเสียงกร้าวจนลูกสาวตกใจแบบนี้ หล่อนยังไม่ทันหายดีเลยนะ!

คิดได้ดังนั้น รอยยิ้มบนหน้าก็พลันจางลง

ก่อนที่จู่ ๆจะมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง

“ก๊อกๆ!”

“เข้ามา!” เซียวหรานมองไปยังประตูด้วยแววตาเยือกเย็น

“คุณชายสาม” สาวสวยเย้ายวนคนหนึ่งเปิดประตูพลางขานเรียก ทันทีที่เห็นภาพในห้อง ก็พลันนิ่งชะงักอยู่กับที่ด้วยท่าทีอึดอัด

ดวงตาคู่สวยชวนมองจดจ้องไปยังเซียวหราน ประหนึ่งว่ามีเรื่องนับไม่ถ้วนที่ต้องการคุยกับเขาเพียงลำพัง