เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 48

รอบๆเดอะเพนนินซูล่า มีกิจการของตระกูลเซียว อยู่มากมาย วันนี้เขามาตรวจสอบพอดี แต่ไม่คิดว่ามากินข้าวเที่ยงที่นี่จะเจอเหลิงหยุนฉีพอดี

เซียวหรานจ้องไปที่เธออย่างแน่วแน่ และสงสัยว่าตนตาฝาดรึเปล่า? ช่วงนี้เหมือนว่าเจอหน้ากันทุกครั้งเธอก็ดูแตกต่างไปจากเดิมเล็กน้อย

ในงานเลี้ยงวันเกิดครั้งนั้น เธอยืนอยู่ในที่สว่างไสว สวมชุดยาวสูง ยิ้มเบา ๆ ให้แขกทุกคน เหมือนเพชรที่ค่อยๆ เผยให้เห็นแสงที่คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน

ต่อมาในสำนักเลขาธิการของบริษัท เธอเป็นเหมือนผู้ชม เฝ้าดูฉีหลัวซานและ ซุนหยานกล่าวหาซึ่งกันและกันอย่างมีสติและสงบ และนั่งรอเก็บผลประโยชน์อย่างใจเย็น

และวันนี้เธอสวมแว่นกันแดด และยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อย่างเกียจคร้าน เธอก้มหน้าเล็กน้อย ทำให้เผยกลิ่นอายที่ไม่อยากให้คนอื่นเข้าหาออกมา

บุคลิกของคนเราสามารถเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอ?

เซียวหรานเหลือบมองกระเป๋าเดินทางที่อยู่ตรงเท้าของพวกเธอ และขมวดคิ้วเล็กน้อย

เหลิงหยุนฉีเห็นแบบนี้จึงอมยิ้ม

เมืองหลวงกว้างใหญ่ขนาดนี้ ก็ยังจะสามารถเจอกันได้ เธอต้องไปไหว้พระเพื่อล้างเคราะห์ร้ายแล้วหรือเปล่า?

แสงอันเย็นยะเยือกในดวงตาของเธอถูกแว่นกันแดดของเธอบังเอาไว้ คนอื่นๆ มองเห็นเพียงแค่ริมฝีปากสีแดงอันละเอียดอ่อนของเธอที่ยิ้มเล็กน้อย “เป็นเรื่องบังเอิญจริง ประธานเซียว รูมเมทของฉันมาที่เมืองหลวง ฉันพาเธอมาทำเรื่องเข้าพักที่โรงแรม”

โจวหยุนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้แล้วว่าชายหนุ่มรูปงามคนนี้คือเซียวหราน เธอตะลึงจนเกือบจะกรี๊ดออกมา!!!

พูดถึงก็มาพอดีเลย!

เมื่อตอนอยู่ในรถ เธอยังคงคิดอยู่เลยว่า เรื่องที่เซียวหรานลงโทษเลขาน้อยจบไปแบบนี้ รู้สึกไม่สะใจเท่าไหร่

แต่พอหันไปก็เห็นเขาตัวจริง!

จะว่าไป!

ในฐานะที่เป็นคนชอบมองคนที่หน้าตา โจวหยุนรู้สึกว่าเขาหล่อมาก

น่าเสียดายที่กลิ่นอายของเพื่อนเธอเริ่มเย็นลงอยางเห็นได้ชัด

เมื่อสักครู่ยังแค่ทำให้คนแปลกหน้าไม่อยากเข้าใกล้ แต่ตอนนี้คือเย็นชาสุดขั้ว!

“คนพวกนั้นรอคุณอยู่หรือเปล่า?” เหลิงหยุนฉีดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตว่าโจวหยุนแอบเคลื่อนตัวไปด้านข้างอย่างไร้ร่องรอย เธอเอียงศีรษะของเธอ และมองไปยังกลุ่มผู้ชายในชุดสูทที่ยืนอยู่ในระยะไกล ขณะนี้ ทุกคนเหมือนกำลังพูดคุยทั่วไป ไม่มีใครกล้าที่จะมองเข้ามาหาพวกเขา

เซียวหรานมองเธออย่างลึกซึ้ง

คำพูดนี้แสดงออกให้เห็นชัดเจนว่า เธอไล่เขาไป

ครั้งที่แล้ว ตอนที่เขาชวนไปเต้น เธอก็ดูเหมือนไม่อยากใช้เวลาอยู่กับเขาเลย

ตอนนี้เปลี่ยนวิธีการดึงดูดความสนใจของเขาแล้วเหรอ?

เซียวหรานขมวดคิ้ว แต่ไม่นานก็กลับมาสงบ เขาจำได้ว่าที่เธอได้ถูกค้นหาติดอันดับหนึ่งเป็นฝีมือของเลขาเขา คงเป็นเพราะยังเคืองเรื่องนั้นอยู่เหรอ?

ฉะนั้น เธอกำลังโกรธแบบคุณหนูเหรอ?

หลังจากรู้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่ เซียวหรานมีความอดทนมากขึ้น เขาหันไปมองโจวหยุน ที่พยายามทำเหมือนเป็นคนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง จากนั้นก็ถาม เหลิงหยุนฉีว่า "ท่านนี่คือใคร?"

เหลิงหยุนฉีหรี่ตาลง เซียวหรานที่เธอรู้ว่าไม่เคยเป็นคนที่มีอัธยาศัยดีมาก่อน หรือพูดอีกนัยหนึ่งว่า "เด็ดเดี่ยวและดุดัน" แต่หากพูดด้วยคำพูดไม่น่าฟังคือ หากเป็นคนที่ไม่มีผลประโยชน์ต่อเขา เขาไม่สนใจอย่างแน่นอน

ตอนนี้ เขาจะอยู่ตรงนี้ไม่ยอมไปไหนเหรอ?

เมื่อเห็นดวงตาที่จับจ้องเข้ามาจากรอบ ๆ โรงแรมมีมากขึ้นเรื่อย ๆเหลิงหยุนฉียิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดูเหมือนว่าท่านเซียวจะพอใจกับคุณค่าของเธอมากในตอนนี้ เซียวหรานเป็นคนที่หยิ่งยโสอย่างมาก แม้แต่คำพูดที่ไล่เขาไป เขายังแกล้งทำเป็นฟังไม่ออกอีก

โจวหยุนอยู่ข้าง ๆ และเธอก็กลัวว่าเพื่อนจะไม่ตอบ จึงเริ่มกังวล

นี่คือพี่ใหญ่ในวงการธุรกิจ เซียวหรานเชียวนะ!

ในวงการธุรกิจนี้ เขามีชื่อเสียงอย่างมาก!