เมื่อเหลิงหยุนฉีเห็นปฏิกิริยาของโจวหยุน เธอก็รู้ว่าคนนี้หลงใหลในความหล่อของเขาไปแล้ว
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย หนุ่มคนนี้ใส่แบรนด์อินเทรนด์และดูเท่ห์ๆ ซึ่งแบบนี้แหละเป็นแบบที่สาวๆชอบกันมาก
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มทักทายโจวหยุนอย่างสุภาพ เมื่อเห็นว่าโจวหยุนและเหลิงหยุนฉีมีความสัมพันธ์ที่ดี
“โอ้ ไม่ต้องเกรงใจไปหรอก เรามาจากมหาลัยเดียวกัน” โจวหยุนยื่นน้ำให้เหลิงหยุนฉี และรู้สึกตื่นเต้นมาก
“รุ่นพี่ชั้นไหนครับ?” ชายหนุ่มเห็นว่าเหลิงหยุนฉีไม่พูดอะไร จึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และเตรียมสืบความจากโจวหยุน
“เราเพิ่งเรียนจบปีนี้ แล้วนายชั้นไหนแล้วล่ะ”
ทรัพยากรที่ดีขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่ค้นพบมันตอนที่เธอยังเรียนอยู่ล่ะ? หรือมาจากมหาวิทยาลัยข้างๆ? ในหัวของโจวหยุนเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
ไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!
ตอนที่เธออยู่มหาลัย เรดาร์สุดหล่อก็เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงนี่! จะมีปลาที่ลอดผ่านตาข่ายได้อย่างไร? ? ?
“ฉันอยู่ปีสาม อายุน้อยกว่าพวกพี่แค่ปีเดียว” ขณะพูดเขาก็มองไปทางเหลิงหยุนฉีอย่างดื้อรั้น และเม้มริมฝีปากจนแน่น: “จริงๆ ก็ไม่ได้ห่างกันเท่าไหร่นะ”
ดังนั้นอย่าเรียกฉันว่ารุ่นน้องอีก
ประโยคนี้แทบจะสลักบนใบหน้าของเขาเลย
โจวหยุน: เพื่อนรัก! ! ! เธอนี่มันสุดยอดมากเลย! ผู้ชายคนนี้ช่างกระตือรือร้นมาก!
เหลิงหยุนฉีอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนว่าเจ้าของร่างเดิมจะทำปฏิกิริยาต่อสถานการณ์นี้อย่างไร?
ซึ่งค้นหาทั่วความทรงจำแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะบ่น
คุณหนูคนนั้นช่างตาสูงจริงๆ……
ไม่ก็ถูกคนอื่นนินทาลับหลัง หรือไม่ก็พบเพื่อนผู้ชายที่ไม่รู้อะไรส่งจดหมายรักมาให้เธอ ทว่าเธอกลับเยาะเย้ยเขาว่า “นายคู่ควรเหรอ?”
ในใจมักคิดถึงแต่เซียวหรานผู้ชายใจหมานั่น แล้วจะไปมีประสบการณ์เรื่องความรักได้ยังไง!
เธอวางมือบนหน้าผากของเธอ: “คือรุ่นน้อง นายไม่ใช่สเปคที่ฉันชอบ”
รักแรกพบ?
อย่าล้อเล่นหน่า!
เมื่อเธอออกมาหาประสบการณ์ชีวิต คนๆนี้น่าจะยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยมั้ง
“ความรักสามารถสร้างกันได้” ชายหนุ่มมองเธออย่างแน่วแน่ เหมือนจะต้องพยายามให้จนถึงที่สุด สำหรับคนอย่างเขาที่มีความคิดทางวิทยาศาสตร์ ตราบใดที่เขายังคงพยายามต่อไป ก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
เหลิงหยุนฉีแทบจะพูดไม่ออก “ขอโทษด้วย ฉันมีเรื่องต้องไปทำ งั้นฉันไปก่อนนะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก