เกิดใหม่ทั้งทีข้าขอเป็นเซียน นิยาย บท 343

ขณะเดียวกัน

ทางเหนือของหลิงโจว

ณ เขาอวิ๋นชาง

ความเข้มข้นของปราณวิญญาณฟ้ าดินของที่นี่ หากเทียบกับ พื้นที่อื่นทางตอนเหนือของหลิงโจวแล้วอาจมีมิมากนัก ทว่าที่นี่กลับมี ต้นไม้เก่าแก่เขียวชอุ่มขึ้นหนาแน่น ทิวเขาซ ้อนทับกันเรียงราย มีเมฆ หมอกปกคลุมตลอดทั้งปี

นั่นจึงยิ่งทาให้สานักชิงหยางสานักระดับเก้า ที่อยู่ในส่วนลึกของ เขาอวิ๋นชาง ดูราวกับสานักเซียนลึกลับก็มิปาน

เวลานี้ที่หน้าประตูสูงตระหง่านเต็มไปด้วยร่องรอยของกาลเวลา

บนหินสีครามที่ค่อนข้างแบนราบ

ได้มีบุรุษหนุ่มรูปงามผู้มีคิ้วคมเข้ม รูปหน้าเฉียบคมผู้หนึ่ง กาลัง นั่งสมาธิอยู่ด้านบน

นอกจากนี้ด้านหน้าของบุรุษหนุ่มผู้นั้นยังมีกระบี่ยาวสีขาวราว กับหิมะเล่มหนึ่งลอยอยู่

กระบี่เล่มนี้ช่างดูพิเศษยิ่งนัก คลื่นกระบี่ไหลเวียนไปทั่วตัวกระบี่ แผ่คลื่นแสงออกเป็ นชั้น ๆ อย่างต่อเนื่อง

กระบี่เล่มนี้จึงยิ่งเสริมให้บุรุษหนุ่มผู้หล่อเหลาดูโดดเด่นมากขึ้น ไปอีก ราวกับสุดยอดเซียนกระบี่แห่งยุค กาลังนั่งอยู่ ณ ที่แห่งนี้

ตอนนั้นเอง บุรุษหนุ่มผู้นั้นเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง จึงลืมตาขึ้นทันที

“อาจารย์ ? ”

บุรุษหนุ่มผู้นั้นขมวดคิ้วน้อย ๆ ก่อนเพ่งสมาธิแล้วหยิบยันต์ ถ่ายทอดเสียงชิ้นหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ

หลังจากที่บุรุษหนุ่มค่อย ๆ ประสานพลังปราณเข้าสู่ยันต์แล้ว

เพียงพริบตา บนยันต์หยกพลันเกิดแสงไหลเวียน ปรากฏ สัญลักษณ์มากมายขึ้นลาง ๆ

“ซิวหยวน ตอนนี้เป็ นสถานการณ์เร่งด่วน อาจารย์มีอะไร บางอย่างจะบอกให้รู ้เช่นนั้นเจ้าก็แค่ฟังและทาตามก็พอ”

มินานก็มีเสียงของนักพรตชิงอวิ๋นดังขึ้นจากยันต์ถ่ายทอดเสียง

“อาจารย์ ศิษย์ทราบแล้วขอรับ”

“เจ้าฟังให้ดี ตอนนี้อาจารย์หาคนที่จะเข้าร่วมการทดสอบของ นิกายกระบี่สวรรค์ในอีกครึ่งปีเจอแล้ว”

“แต่ก่อนที่จะเข้าร่วมการทดสอบ เวลาที่อยู่ต่อหน้าคนผู้นี้พวก เจ้าทั้งเก้าคนจะต้องทาตัวให้ดูราวกับยอดฝี มือจริง ๆ เพื่อให้เขา เข้าใจว่าสานักชิงหยางของเรานั้น เป็ นสานักเซียนลึกลับในตานาน”

“ตอนนี้เจ้ารีบไปเรียกศิษย์น้องทุกคนให้มารวมตัวกันก่อน และ แจ้งเรื่องนี้ให้พวกเขาทราบเสีย และกาชับพวกเขาด้วยว่าเรื่องนี้ เกี่ยวพันถึงอนาคตของสานักชิงหยาง เช่นนั้นห้ามเผยพิรุธใด ๆ ออกมาเป็ นอันขาด”

“และอีกสักพักอาจารย์ก็จะเดินทางกลับไปแล้ว คาดว่าอีกหนึ่ง ชั่วยามกว่า ๆ ก็คงจะถึง”

“อาจารย์ คนผู้นี้เป็ นพวกอ่อนหัดหรือขอรับ?”

“อย่าถามให้มากความ รีบไปทาตามคาสั่งเดี๋ยวนี้ ! ”

……………………….

หลังจากการสนทนาจบลงอย่างรวดเร็ว

หลี่ซิวหยวนผู้เป็ นศิษย์เอกของสานักชิงหยางมุมปากค่อย ๆ โค้ง ขึ้น อดมิได้ที่จะเผยรอยยิ้มอันฝืดเฝื่อนออกมา

ความจริงแล้วเขารู ้สึกมิชอบวิธีการของนักพรตชิงอวิ๋น ถึงขนาด ดูแคลนก็ว่าได้

แต่หากเขามิทาตามที่อาจารย์สั่ง แล้วอีกครึ่งปีเมื่อการทดสอบ ของนิกายกระบี่สวรรค์มาถึง ถึงตอนนั้นใครกันที่จะต้องเข้ารับการ ทดสอบนี้ ?

ตัวเขาหลี่ซิวหยวน ?

หรือว่าศิษย์น้องที่เหลือ ?

พอเถอะน่า !

แม้เขาและศิษย์น้องที่เหลืออีกแปดคน จะมีใบหน้าที่หล่อเหลา บุคลิกท่าทางที่โดดเด่น แต่ต้องยอมรับว่าคุณสมบัติของพวกเขานั้น กลับมิได้ดีเด่นดังเช่นหน้าตาเอาเสียเลย

ตัวเขานั้นหากวัดกันที่รูปร่างหน้าตาและบุคลิกท่าทางแล้ว เรียก ได้ว่ามิเป็ นสองรองใคร ถึงขนาดที่ว่าเหนือกว่าศิษย์เอกนิกายกระบี่ สวรรค์ผู้นั้นเสียด้วยซ้า ทว่าคุณสมบัติของทั้งสองคนกลับต่างกันราว ฟ้ ากับดิน

ย้อนไปตอนที่เขาเคยเข้าร่วมการทดสอบของส านักน้อยใหญ่ใน โลกมนุษย์

เมื่อแรกพบนั้นศิษย์หญิงของสานักน้อยใหญ่ เมื่อเห็นเขาต่างก็ เล่นหูเล่นตาด้วย ทว่าหลังจากผลการทดสอบออกมา แต่ละคนท า ราวกับอยากถลกหนังหน้าเขาออกมาเสียด้วยซ้า

แต่ต้องบอกว่าเขานั้นนับถือในสายตาของนักพรตชิงอวิ๋นมาก จริง ๆ

สานักชิงหยางมีศิษย์รวมทั้งหมดเก้าคน ทั้งหมดล้วนถูกนักพรต ชิงอวิ๋นคัดมากับมือ

นอกจากศิษย์ชายแต่ละคนจะมีใบหน้าที่หล่อเหลาแล้ว ศิษย์ หญิงของสานักนี้ก็ยังมีรูปร่างงามระหงมิแพ้กัน ทว่าหากพูดถึง คุณสมบัติแล้วกลับย่าแย่มิต่างกัน