เกิดใหม่ทั้งทีข้าขอเป็นเซียน นิยาย บท 98

ตอนที่ 98 เช่นนั้นก็ให้พวกเขาเข้ามา

อีกด้านหนึ่ง หลังจากเฮยฉางหลิงใช้กำลังบุกเขามาในแดนจงหยวน รวมทั้งหวงฉีเสวียนผู้พิทักษ์ราตรีที่ปกป้องแดนใต้ ได้ทำลายป้ายคำสั่งถงเสวียน

ทำให้โลกผู้บำเพ็ญเพียรทั่วทั้งจงหยวนถึงกับสั่นสะเทือน

หนึ่งในห้าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ของจงหยวน

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง

เจ้าสำนักหยินหยางที่กำลังเข้าฌานบำเพ็ญเพียร พลังหยินหยางลอยอ้อยอิ่งอยู่รอบกาย เปล่งแสงสีขาวดำออกมา ผมและหนวดเคราสีขาวโพลนพลิ้วไหวราวกับต้องลม ชุดคลุมสีขาวดำสั่นไหวเล็กน้อย

ดูแล้วราวกับเทพจากสรวงสวรรค์ลงมาบนโลกมนุษย์

ในตอนนั้นเองเหมือนเขาจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนไปด้วยความตกใจ ดวงตาเรียวยาวเบิกโพลงขึ้นทันที

“ศิษย์น้องฉีเสวียนทำลายป้ายคำสั่งถงเสวียน หรือว่าทางใต้จะเกิดเรื่องอันใดขึ้นเยี่ยงนั้นหรือ ? ”

เมื่อสิ้นเสียงลำแสงสีดำสายหนึ่งก็พุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้า จากภูเขาด้านหลังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง

ทันใดนั้นเสียงเคร่งขรึมของชายชราผู้หนึ่ง ก็ดังก้องขึ้นทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง

“แดนใต้เกิดการเปลี่ยนแปลง ผู้อาวุโสทั้งหมดที่มีตราบนบ่าให้ตามข้าไปยังแดนใต้”

“ศิษย์สายตรงและศิษย์สายหลักทั้งหมด ตามผู้สืบทอดไปแดนใต้เพื่อเตรียมพร้อมรบ”

ทันทีที่สิ้นเสียง พลันเกิดลำแสงสีขาวดำพุ่งขึ้นฟ้าจากทุกทิศทุกทางของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง

มินานบุรุษหนุ่มสวมชุดสีขาวดำผู้มีท่วงท่าสง่างาม ใบหน้าหล่อเหลา นำขบวนเหล่าหนุ่มสาวมากมายปรากฏตัวบนลานกว้างใจกลางดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง

เหล่าหนุ่มสาวเกือบสองร้อยคน ตอบรับคำสั่งของเจ้าสำนักหยินหยางอย่างหนักแน่น “ขอรับ/เจ้าค่ะ ! ”

ตอนนั้นเองก็มีลำแสงหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากด้านล่างเขา ก่อนที่ชายชราชุดดำรูปร่างซูบผอมผู้หนึ่งจะปรากฏกายขึ้น

“เรียนท่านเจ้าสำนัก ทางใต้เพิ่งส่งข่าวมาว่าจ้าวปีศาจพยัคฆ์ดำแห่งเทือกเขาแดนใต้ได้บุกเข้าชายแดนมาขอรับ”

ชายชราชุดดำประสานมือทั้งสองข้าง พร้อมกับกล่าวรายงานขึ้น

“บัดซบสิ้นดี ! ”

เจ้าสำนักหยินหยางได้ยินเช่นนั้นก็สบถขึ้น หลังจากนั้นก็ได้ถามต่อว่า “ศิษย์น้องฉีเสวียนเป็นอะไรมากหรือไม่ ? ”

ชายชราชุดดำตอบกลับ “ศิษย์พี่ฉีเสวียน เพียงแค่ใช้พลังมากเกินไปเท่านั้น มิได้บาดเจ็บอะไรมากขอรับ”

เจ้าสำนักหยินหยางจึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก “เผ่าพยัคฆ์ดำยโสโอหังมาแต่ไหนแต่ไร แต่ปีศาจนามว่าเฮยฉางหลิงนั่นต่างหากที่แข็งแกร่งที่สุด”

“หลายพันปีก่อน ข้าเคยปะมือกับมันคราหนึ่ง ปีศาจตนนี้ดุร้ายยิ่งนัก ทั้งยังบำเพ็ญเพียรวิถีสังหารอีกด้วย หากมิใช่เพราะในตัวข้ามีสมบัติโบราณชิ้นหนึ่งอยู่ คาดว่าเพียงเวลาแค่ 2 ชั่วยาม ข้าคงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อย่างแน่นอน”

ชายชราชุดดำได้ยินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเบาว่า “ท่านเจ้าสำนัก ข่าวที่ศิษย์พี่ฉีเสวียนส่งมา กล่าวว่าจ้าวปีศาจเผ่าพยัคฆ์ดำที่บุกเข้าจงหยวนผู้นั้น คือเฮยฉางหลิงที่ท่านเอ่ยถึงขอรับ”

“บัดซบ ! ”

“เป็นเจ้านี่จริง ๆ ด้วย”

เจ้าสำนักหยินหยางอดมิได้ที่จะสบถขึ้นอีกครา ก่อนจะแค่นหัวเราะออกมา “แม้ปีศาจตนนี้จะแข็งแกร่ง แต่ที่นี่คือจงหยวนที่มีผู้แข็งแกร่งมากมาย ข้าจะดูซิว่าวันนี้มันจะกลับไปได้เยี่ยงไร ? ”

เอ่ยเพียงเท่านั้นเจ้าสำนักหยินหยางก็โบกมือไปมา แล้วหันไปเอ่ยกับเหล่าผู้อาวุโสและศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง “พวกเจ้ากลับไปได้แล้ว แค่จ้าวปีศาจตนหนึ่งบุกเข้ามา ข้าจะไปจัดการเอง”

เอ่ยจบเจ้าสำนักหยินหยางก็หันไปถามอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย “จริงสิ ศิษย์น้องฉีเสวียนได้บอกหรือไม่ว่าเหตุใดเฮยฉางหลิงผู้นี้ถึงได้บุกเข้าจงหยวน ? ”

“บอกขอรับ”

ชายชราชุดดำพยักหน้า “ศิษย์พี่ฉีเสวียนกล่าวว่า ที่จ้าวปีศาจเผ่าพยัคฆ์ดำผู้นี้บุกเข้าจงหยวน เหตุเพราะสมบัติโบราณชิ้นหนึ่งของเผ่าพยัคฆ์ดำ ถูกจ้าวปีศาจเผ่าจิ้งจอกวิญญาณผู้หนึ่งขโมยมาขอรับ”

“บ้าจริง ! ”

สีหน้าของเจ้าสำนักหยินหยางเปลี่ยนไปในทันที มุมปากกระตุกเล็กน้อย “เช่นนั้นก็เท่ากับว่ามีจ้าวปีศาจสองตนเข้ามาในจงหยวนเยี่ยงนั้นสิ ? ”

ชายชราชุดดำพยักหน้ายอมรับ