เกมรักกลลวง นิยาย บท 5

“คุณรัคฟอร์ดครับ คุณฟอล์คเนอร์ได้จ่ายค่ายาให้คุณยายของคุณแล้ว” คนขับรถพูดกับเจเนวีฟพร้อมกับยื่นใบเสร็จให้เธอ

เจเนวีฟรับใบเสร็จมาด้วยมืออันสั่นเทา รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเมื่อเห็นว่ายาในรายการนั้นจ่ายเงินแล้ว “คูเปอร์ส่งคุณมารับฉันหรือเปล่า” เธอถามอย่างมีความหวัง

เธอรู้ดีว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ที่ประตูหน้า คูเปอร์ต้องกำลังแอบดูเธอตอนนี้อยู่แน่ๆ!

คนขับรถส่ายหัว “คุณซัตตันคือคนที่เอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากคุณแล้วทำกับคุณอย่างกับคุณเป็นแค่หมาตัวหนึ่ง คุณยังจะไปหวังอะไรจากเขาอีก”

เขาเปิดประตูที่นั่งด้านหลังรถ “ขึ้นรถเถอะครับ คุณรัคฟอร์ด”

เจเนวีฟเงยหน้าขึ้น เธอสังเกตเห็นชายคนหนึ่งนั่งไขว่ห้างอยู่หลังรถ มือคีบบุหรี่อยู่ ดูท่าทางไว้ตัว เข้าถึงยาก

“ฉันไม่รู้จักเขา...”

“คุณฟอล์คเนอร์จะบอกคุณทุกอย่างที่คุณอยากรู้” คนขับรถพูด “แต่ไม่ว่ายังไง เขาเป็นคนไม่ชอบรอ”

เจเนวีฟเข้าใจเจตนาที่ซ่อนอยู่ของคนขับรถ เธอไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครมาจากไหน แต่เธอก็ยังอยากรู้ความจริงอยู่ดี เจเนวีฟกัดฟันลุกขึ้นยืน ทันที่ที่เธอขยับตัว บาดแผลที่ขาของเธอก็เปิดออกทันทีและมีเลือดไหล

คนขับรถรีบลงมาทำแผลให้เจเนวีฟทันทีและส่งผ้าเช็ดตัวให้กับเธอ เธอซวนเซขึ้นรถและนั่งข้างๆ ชายคนนั้น

ไม่นานหลังจากนั้นเสียงเครื่องยนต์ก็ดังกระหึ่มขึ้น

แสงไฟในรถช่วยให้เจเนวีฟมองเห็นหน้าของชายในรถได้ชัดขึ้น เธอพินิจดูใบหน้าด้านข้างอันหล่อเหลาไร้ตำหนิของเขาและรู้สึกคุ้นหน้าเขาขึ้นมา

เจเนวีฟห่อริมฝีปาก “คุณอยากจะบอกอะไรฉันงั้นหรือ”

ชายหนุ่มไม่ตอบ เขาหันไปชายตามองเธออย่างเย็นชา สายตาจับจ้องไปที่ลำคอของเธอ

“เอาสร้อยคอคืนมาให้ผม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบต่ำที่ฟังดูเย็นชา

เจเนวีฟเอามือแตะสร้อยคอทันที ทันที่เธอได้ยินคำว่า “คืน” เธอเข้าใจได้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้เองที่ทิ้งสร้อยคอไว้ให้เธอ เธอตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ

“คะ... คุณคือคนเมื่อคืนนั้น!” ฉันเคยเห็นภาพถ่ายด้านข้างของเขามาก่อน!

“คุณเป็นคนส่งข้อความนั่นเข้ามาด้วยหรือเปล่า” เจเนวีฟถามพร้อมกับเงื้อมมือขึ้นเตรียมจะตบเขา “คุณนี่มันเน่าเหม็นจริงๆ!”

อาร์มันด์เหลือบตามองคนขับรถ แล้วคนขับรถก็หยิบรีโมตคอนโทรลขึ้นเปิดทีวีจอแบนบนผนัง

ช่องวิดีโอของห้องปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

เจเนวีฟมองดูถึงตอนที่มีคนที่เธอคุ้นหน้าเดินเข้ามาในห้อง ทั้งสองคือคูเปอร์ ชายที่เธอเพิ่งหย่าไปหมาดๆ และเพื่อนสนิทของเธอ เอริก้า นั่นเอง!

“คูปคะ ยินดีด้วยนะคะที่คุณได้สิ่งที่คุณต้องการแล้ว” เอริก้ากอดชายหนุ่มจากข้างหลัง มือคู่บอบบางของเธอป่ายแปะไปทั่วร่างของเขา เธอพูดต่อไปว่า “คุณนี่มันช่างร้ายกาจจริงๆ เลย คุณไม่ได้ทิ้งเงินไว้ให้แม่เจเนวีฟสักแดงเดียว ได้ยินมาว่าค่ายาของคุณยายแม่นั่นมันแพงหูฉี่เลยนะ!”

“มันแก่แล้วก็ให้มันตายๆไปดีกว่า” คูเปอร์พูดอย่างไร้ความปรานี เขาหันไปมองเอริกาแล้วจูบเธออย่างดูดดื่ม “ก่อนอื่น ผมต้องขอบคุณคุณมากที่ช่วยให้ผมชิงเอาหุ้นของสเป็คเตอร์คอร์เปอเรชั่นมาได้ แถมยังยึดครองทั้งบริษัทได้อย่างหวานหมู”

“ดีค่ะ พ่อยอดชายของฉัน ถ้าฉันไม่ช่วยคุณ แล้วใครจะช่วยล่ะ” เอริก้าตีชายหนุ่มเบาๆ “ฉันจัดการเรื่องที่สถานีตำรวจไว้เรียบร้อยแล้ว เจเนวีฟไม่มีทางสืบเรื่องอะไรได้เลยแม้ว่าเธอจะยังไม่ตายนะ แต่ต้องขอบอกว่าคุณนี่โหดจริงนะ คูเปอร์ คุณจัดการพ่อแม่บุญธรรมของคุณได้สำเร็จไปแล้วนี่”

พอเจเนวีฟได้ยินที่เอริก้าพูด หัวใจของเธอว่างเปล่าขึ้นมาทันที เธอทรงตัวไม่อยู่ก่อนที่จะเซถลาไปบนหน้าอกกว้างๆ ของใครบางคน

พ่อแม่ฉันไม่ได้ตายด้วยอุบัติเหตุ! คูเปอร์เป็นคนฆ่าพวกเขา!