เกมรักกลลวง นิยาย บท 5

“คุณรัคฟอร์ดครับ คุณฟอล์คเนอร์ได้จ่ายค่ายาให้คุณยายของคุณแล้ว” คนขับรถพูดกับเจเนวีฟพร้อมกับยื่นใบเสร็จให้เธอ

เจเนวีฟรับใบเสร็จมาด้วยมืออันสั่นเทา รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเมื่อเห็นว่ายาในรายการนั้นจ่ายเงินแล้ว “คูเปอร์ส่งคุณมารับฉันหรือเปล่า” เธอถามอย่างมีความหวัง

เธอรู้ดีว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ที่ประตูหน้า คูเปอร์ต้องกำลังแอบดูเธอตอนนี้อยู่แน่ๆ!

คนขับรถส่ายหัว “คุณซัตตันคือคนที่เอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากคุณแล้วทำกับคุณอย่างกับคุณเป็นแค่หมาตัวหนึ่ง คุณยังจะไปหวังอะไรจากเขาอีก”

เขาเปิดประตูที่นั่งด้านหลังรถ “ขึ้นรถเถอะครับ คุณรัคฟอร์ด”

เจเนวีฟเงยหน้าขึ้น เธอสังเกตเห็นชายคนหนึ่งนั่งไขว่ห้างอยู่หลังรถ มือคีบบุหรี่อยู่ ดูท่าทางไว้ตัว เข้าถึงยาก

“ฉันไม่รู้จักเขา...”

“คุณฟอล์คเนอร์จะบอกคุณทุกอย่างที่คุณอยากรู้” คนขับรถพูด “แต่ไม่ว่ายังไง เขาเป็นคนไม่ชอบรอ”

เจเนวีฟเข้าใจเจตนาที่ซ่อนอยู่ของคนขับรถ เธอไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครมาจากไหน แต่เธอก็ยังอยากรู้ความจริงอยู่ดี เจเนวีฟกัดฟันลุกขึ้นยืน ทันที่ที่เธอขยับตัว บาดแผลที่ขาของเธอก็เปิดออกทันทีและมีเลือดไหล

คนขับรถรีบลงมาทำแผลให้เจเนวีฟทันทีและส่งผ้าเช็ดตัวให้กับเธอ เธอซวนเซขึ้นรถและนั่งข้างๆ ชายคนนั้น

ไม่นานหลังจากนั้นเสียงเครื่องยนต์ก็ดังกระหึ่มขึ้น

แสงไฟในรถช่วยให้เจเนวีฟมองเห็นหน้าของชายในรถได้ชัดขึ้น เธอพินิจดูใบหน้าด้านข้างอันหล่อเหลาไร้ตำหนิของเขาและรู้สึกคุ้นหน้าเขาขึ้นมา

เจเนวีฟห่อริมฝีปาก “คุณอยากจะบอกอะไรฉันงั้นหรือ”

ชายหนุ่มไม่ตอบ เขาหันไปชายตามองเธออย่างเย็นชา สายตาจับจ้องไปที่ลำคอของเธอ

“เอาสร้อยคอคืนมาให้ผม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบต่ำที่ฟังดูเย็นชา

เจเนวีฟเอามือแตะสร้อยคอทันที ทันที่เธอได้ยินคำว่า “คืน” เธอเข้าใจได้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้เองที่ทิ้งสร้อยคอไว้ให้เธอ เธอตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ

“คะ... คุณคือคนเมื่อคืนนั้น!” ฉันเคยเห็นภาพถ่ายด้านข้างของเขามาก่อน!

“คุณเป็นคนส่งข้อความนั่นเข้ามาด้วยหรือเปล่า” เจเนวีฟถามพร้อมกับเงื้อมมือขึ้นเตรียมจะตบเขา “คุณนี่มันเน่าเหม็นจริงๆ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน