เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 806 เธอเหมือนเด็กที่ไม่ได้ขนมหวาน
หลังจากที่ถูกบอยล์ดุ เชอรีชก็เริ่มร้องไห้
ความรู้สึกที่กลั้นเอาไว้ ได้ถูกปลดปล่อยออกมาทันที
เชอรีชกำหมัด เธอสะอื้นแล้วเงยหน้าขึ้นบอกเขา "ก็ได้ มันเป็นเพราะฉันมาตลอด? ฉันผิดเองที่จีบคุณ! ฉันผิดที่ชอบคุณสินะ? ได้ ฉันจะไม่ชอบคุณอีกแล้ว! ตอนนี้คุณเป็นอิสระแล้ว และฉันจะไม่ตอแยคุณอีก!"
หญิงสาวร้องไห้จนตาแดงต่อหน้าเขา เธอสูดน้ำมูกแล้วน้ำตาก็ไหลลงมาเป็นทาง มันทำให้ในใจของบอยล์นั้นเจ็บปวด
บอยล์นั่งลง ก่อนจะแตะที่ไหล่ของเขาแล้วบอกเธอ "ขึ้นมาสิ"
เชอรีชกำหมัดแล้วเช็ดน้ำตา เธอถามเขาเสียงแหบ "คุณจะทำอะไร?"
"ถ้าไม่อยากกลายเป็นอาหารของหมาป่าคืนนี้ ทำตามที่ผมบอกแล้วกัน"
เชอรีชตาโตเมื่อได้ยินเขาพูดคำว่า 'หมาป่า' เธอมองเข้าไปในป่าอย่างระมัดระวังแล้วถามเขา "มีหมาป่าอยู่ที่นี่จริง ๆ เหรอ?"
น้ำเสียงของเธอนั้นดูไร้เดียงสา
ความโกรธของบอยล์นั้นบรรเทาลงทันที
หญิงสาวขึ้นไปบนหลังของเขาอย่างลนลาน เธอกอดคอเขาแน่นและมองไปรอบ ๆ อย่างระวังตัวเหมือนเหยี่ยว พร้อมกับเร่งเขา
"รีบไปสิ บอยล์"
บอยล์พูดไม่ออก
เธอหายโกรธเขาแล้ว หลังจากที่ได้ยินคำว่าหมาป่างั้นเหรอ?
เขาควรจะกลัวเธอมากกว่า ถ้าเธอรู้เรื่องนั้น
"ชีวิตของเราสำคัญกว่านะบอยล์ หมาป่าดุร้ายนั้นอาจจะอยู่ที่นี่ ช่วยรีบไปเถอะ"
"ให้ผมบินไปมันจะไม่ดีกว่าเหรอ?"
เชอรีชเม้มปากและไม่พูดอะไร
บอยล์แบกเธอไว้บนหลัง เขามองทางกลับไปจุดตั้งแคมป์ของพวกเขาในป่าทึบ
ใบหน้าของเชอรีชเปื้อนคราบน้ำตา เธออยู่บนหลังของบอยล์ เธอทำตาโตและถามเขา "คุณจำทางกลับได้หรือเปล่า?"
ตอนนี้ก็ค่ำแล้ว มันจึงยากสำหรับบอยล์ ถึงแม้เขาจะเก่งเรื่องเส้นทางก็ตาม
"ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"
เชอรีชมองไปรอบ ๆ ก่อนจะแตะบอยล์แล้วชี้ไปทางด้านขวา "ฉันจำได้ว่ามาจากทางนั้น"
บอยล์เดินไปทางด้านขวา โดยที่แบกเธอไว้บนหลัง
แต่หลังจากที่เดินไปได้ประมาณสิบนาที พวเขาก็ถึงทางตัน
เชอรีชพึมพำ "...ฉันว่าฉันมาจากทางนี้นะ"
บอยล์เงียบไว้ เขาไม่กล้าดุเธอ เขาจึงเดินกลับไปยังทางที่พวกเขาเพิ่งเดินมา
แต่เชอรีชกลับตะโกนใส่เขาแทน "ทำไมคุณถึงไม่คิดมาก เรื่องที่ฉันเพิ่งบอกไปล่ะ?"
บอยล์พูดไม่ออก
ผู้หญิงทุกคนไม่มีเหตุผลแบบนี้กันหรือไงนะ?
บอยล์แบกเชอรีชไว้บนหลัง พวกเขาเดินอยู่ในป่าประมาณครึ่งชั่วโมง
เชอรีชเห็นเหงื่อไหลลงมาจากใบหน้าของเขา ภายใต้แสงจันทร์ที่มืดสลัว
หัวใจที่บอบบางของเธอรู้สึกเจ็บปวดมาก
"ฉันตัวหนักไปหรือเปล่า? คุณอยากวางฉันลงก่อนไหม จะได้หาทางกลับ?"
บอยล์มองเธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะตอบเสียงเรียบ "คุณจะไม่กลัวหมาป่าเหรอ ถ้าผมทิ้งคุณไว้คนเดียวที่นี่?"
เชอรีชพูดไม่ออกและกัดริมฝีปาก
เชอรีชรู้สึกหลงใหล เมื่อเธอมองใบหน้าของชายหนุ่มรูปงาม เธอถามด้วยความกังวลและตื่นเต้นไปพร้อมกัน เมื่อได้ยินคำตอบของเขา "คุณ...คุณไม่ได้คบกับเลล่า หรือไปอเมริกากับเธอใช่ไหม?"
บอยล์ขยับตัวเธอขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะจับขาเธอไว้
เกี่ยวกับ เล่ห์รัก ท่านประธาน - บทที่ 806 เธอเหมือนเด็กที่ไม่ได้ขนมหวาน
เล่ห์รัก ท่านประธาน เป็นซีรี่ส์ปัจจุบันที่ดีที่สุดของผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ด้วยเนื้อหา บทที่ 806 เธอเหมือนเด็กที่ไม่ได้ขนมหวาน ด้านล่างนี้จะทำให้เราหลงอยู่ในโลกแห่งความรักและความเกลียดชังแบบสลับกันได้แม้จะมีกลเม็ดทั้งหมดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายโดยไม่ต้องกังวลอีกครึ่งหนึ่งแล้วก็เสียใจ สาย โปรดอ่านบทที่ บทที่ 806 เธอเหมือนเด็กที่ไม่ได้ขนมหวาน และอัปเดตบทต่อไปของซีรีส์นี้ที่ novelones.com