ความเงียบของบอยล์ทำให้เชอรีชเจ็บปวด
ความเสียใจของหญิงสาว ทำให้น้ำตาของเธอไหลลงมาหยดลงต้นคอของบอยล์ มันอุ่นมากพอที่จะเข้าไปในหัวใจของเขา
เขาไม่เคยรู้เลยว่าน้ำตาเพียงหยดเดียวของหญิงสาว จะส่งผลมากมายกับเขาถึงเพียงนี้
"เชอรีช" บอยล์อดเรียกชื่อเธอไม่ได้
เชอรีชร้องไห้อยู่บนต้นคอของเขา เธอเม้มปากก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "อย่าเรียกฉันแบบนั้นนะ คุณไม่ได้ชอบฉันแล้ว"
บอยล์พูดไม่ออก
"ทำไมมันถึงได้ยากแบบนี้นะ ที่จะได้เป็นแฟนคุณ? ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้เป็นแฟนคุณ?"
เชอรีชไม่รู้เลยว่าทำให้คุณค่าในตัวเองลดลง
แม้ว่าบอยล์จะไม่ชอบเธอตอนนี้ มันคงทำให้เธอมีความสุขถ้าเขาคบ หรือเป็นแฟนกับเธอในตอนนี้
บอยล์หยุดแล้วเหลียวไปมอง คางของเขาดุนศีรษะเธอ ในใจของเขาหวั่นไหว
"ผมว่าตอนนี้คุณเป็นแล้วนะ"
เชอรีชตกใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเขาแล้วถาม "คุณพูดว่าไงนะ?"
บอยล์ตอบเธอ "ผมคิดว่าคุณเป็นแฟนผมแล้วนะ"
เชอรีชตกใจจนพูดไม่ออก
เธอกำลังสงสัยว่าคงฟังผิดไป และเดาว่าเขาพูดอะไรกันแน่
หญิงสาวดูตกใจและสับสนมาก เธอจ้องเขาน้ำตาคลอ
เมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป บอยล์จึงหันไปมองเธอ เขาสบตากับเธอและพูดเสียงอ่อนโยน "คุณพูดอยู่ตลอดว่าชอบผมไม่ใช่เหรอ?"
"ฉันชอบคุณนะ แต่..."
ก่อนที่เธอจะพูดจบ บอยล์ก็ถามแทรก "แล้วมีปัญหาอะไรอีกล่ะ?"
เชอรีชพูดไม่ออก
งั้นก็หมายความว่า พวกเขาคบกันอย่างเป็นทางการแล้วสิ?
บอยล์ยังคงหาทางกลับไปที่จุดตั้งแคมป์ โดยที่แบกเธอไว้บนหลัง
เชอรีชไม่มีอารมณ์หาทางกลับ ในใจของเธอเต็มไปด้วยคำถาม หลังจากผ่านไปสักพักเธอก็ใจเย็นลง
"บอยล์ ที่คุณเพิ่งพูดมา หมายความว่าให้ฉันเป็นแฟนคุณได้แล้วใช่ไหม?"
แววตาของเธอนั้นดูดีใจและตื่นเต้น
"ใช่" เสียงของเขายังคงเย็นชา
เชอรีชไม่ได้สนใจรายละเอียด เธอถามย้ำกับเขา "จริงเหรอ?"
เธอหยิกหูบอยล์หลังจากที่ถามเขา
"เจ็บหรือเปล่า บอยล์?"
บอยล์พูดไม่ออก
เมื่อเชอรีชเห็นหูของเขาแดง เธอก็พึมพำแล้วเม้มปาก "หูแดงแล้ว มันคงเจ็บน่าดู"
บอยล์พูดไม่ออก
เธอตอบคำถามตัวเองเหมือนคนโง่
เชอรีชหยิกต้นขาตัวเอง ก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย"
บอยล์ทนดูต่อไปไม่ไหวจึงบอกเธอ "ฟังนะ ตอนนี้มันก็ค่ำแล้ว เลิกห่วงเรื่องฝันกลางวันนั่นไปก่อน"
เชอรีชพูดไม่ออก
หลังจากนั้นเธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข
"คุณชอบฉันหรือเปล่า บอยล์?"
ดูเหมือนว่าเขาจะชอบเธอ เหมือนกับที่เธอชอบเขา
บอยล์ไม่ตอบคำถามเธอ เขากลับถามเธอเสียงทุ้มต่ำ "คืนนี้คุณถามผมหลายคำถามแล้ว ยังไม่ตอบคำถามผมเลยนะ?"
"ตอบอะไรล่ะ?"
"คุณอยากเป็นแฟนผม แล้วจะทำยังไงกับฮานส์ล่ะ?"
"ฮานส์กับฉันไม่ใช่คู่รักกันนะ!" เชอรีชอธิบายอย่างลนลาน
บอยล์ถามต่อ "งั้นคุณกำลังเริ่มพัฒนาความสัมพันธ์กับเขาหรือไง?"
เชอรีชไม่รู้จะพูดยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน