เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 817

เช้าวันต่อมาเชอรีชยังครึ่งหลับครึ่งตื่น เมื่อเธอได้ยินบอยล์ถามเธอว่า เธออยากกินอะไรเป็นอาหารเช้า

เธอได้ยินเสียงบอยล์หัวเราะเบา ๆ ตอนที่เขาลุกจากเตียง

เชอรีชตื่นตอน 10 โมง แสงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ร่วงยามเช้า ส่องสว่างอยู่ข้างนอก

เชอรีชล้างหน้าและเข้าไปในห้องครัว บอยล์กำลังอุ่นนมให้เธอ

ขวดนมเพิ่งเปิดใหม่ บอยล์คงต้องออกไปซื้อที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเมื่อเช้านี้

เธอใช้เวลา10 นาทีจากตัวเมืองมาที่นี่ เขาเข้าไปในเมืองเพื่อไปซื้อนมมาให้เธอเหรอ?

"ขอโทษนะที่ทำให้ต้องลำบาก"

บอยล์ส่งนมอุ่นให้เธอ "มีปาท่องโก๋อยู่บนโต๊ะ ไปกินสิ"

"อ้อ"

เชอรีชเห็นว่าโซเนียไม่อยู่บ้าน หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เธอจึงถาม "คุณน้าล่ะ?"

"แม่ไปที่แปลงผักน่ะ"

เชอรีชมองแสงอาทิตย์และท้องฟ้าข้างนอกหน้าต่าง แล้วเธอก็พูดขึ้นมา "บอยล์ ไปช่วยคุณน้าทำงานที่แปลงผักกันเถอะ เราจะได้ใช้เวลาอยู่ที่นั่นด้วย"

บอยล์หัวเราะเบา ๆ "ฟังดูเหมือนคุณอยากไปเล่นที่นั่น มากกว่าช่วยทำงานนะ"

เชอรีชพูดไม่ออก

เธอถูกเขาจับได้แล้วสิ

บอยล์ใส่หมวกฟางให้เธอ ก่อนที่พวกเขาจะออกไปข้างนอก

เชอรีชถอดหมวกออกหลายครั้ง "ฉันไม่อยากใส่เลย ฉันไม่กลัวแดดหรอก"

"แดดมันแรงนะ เดี๋ยวผิวก็ไหม้หรอก"

ผิวเธอขาวและนุ่ม แสงแดดอาจทำให้ผิวเธอแดง และอาจทำให้เป็นรอยแผลเป็น

เธอเป็นหญิงสาวอายุ 18 ปีที่ทำตัวเหมือนเด็ก เธอถอดหมวกทุกครั้งที่บอยล์ใส่หมวกให้เธอ

"ฉันใส่หมวกแล้วน่าเกลียด"

"ไม่มีใครมองคุณหรอก ไม่มีใครรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่"

"แต่คุณรู้จักฉัน และคุณก็จะมองฉัน" เธอดื้อและถอดหมวกอีก

ทั้งสองคนทะเลาะกันเพราะหมวก

เพื่อนบ้านบางคนรู้จักบอยล์ ชายสูงอายุกำลังสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้าน และกำลังมองพวกเขา เขายิ้มอย่างใจดีแล้วถามบอยล์ "บอยล์ นั่นแฟนเธอเหรอ? แม่เธอต้องต้องมีความสุขแน่!"

บอยล์หัวเราะเบา ๆ และทักทายเขา

ชายสูงอายุพูดพล่ามต่อ "แม่เธอถามเมียฉัน ให้จัดนัดบอดเมื่อสองสามวันก่อน กลายเป็นว่าเธอมีแฟนสวยเลยนี่ ดูเหมือนว่าแม่เธอคงยังไม่รู้เรื่องนี้"

เชอรีชเอามือไว้ข้างหลังตอนที่พวกเขาเดินออกมา เธอถามเขา "ดูเหมือนว่าคุณจะมีนัดบอดหลายครั้งที่บ้านเกิดคุณนะ คุณเจอผู้หญิงมากี่คนแล้วล่ะ?"

"คนที่บ้านเกิดผมที่อายุเท่าผม ควรแต่งงานและมีลูกแล้วตอนนี้ เพื่อนบ้านที่อายุเท่าผม ลูกของเขากำลังจะมีอายุสองปีแล้ว"

เชอรีชเหลือบมองเขา "ฟังดูเหมือนคุณอยากแต่งงาน และอยากมีลูกแล้วงั้นแหละ"

บอยล์มองเธอที่ทำท่าหึง เขายิ้มที่มุมปากแล้วถาม "ผมคิดแบบนั้นไม่ได้เหรอ?"

"ไม่ได้ เพราะฉันเป็นแฟนคุณ และฉันก็อายุยังไม่ถึงที่จะแต่งงานได้ แล้วคุณอยากแต่งงานกับใคร?"

บอยล์ยิ้มกว้างหลังจากได้ยินที่เธอพูด "คุณอยากแต่งงานกับผมขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"เปล่า ฉันไม่ได้อยากแต่งซะหน่อย!" เชอรีชหน้าแดง

บอยล์กุมมือเธอแล้วบอกเธอ "ไม่สำคัญหรอกว่าตอนนี้คุณจะยังเด็กอยู่หรือเปล่า รอไปอีกสองสามปีก็แล้วกัน"

เชอรีชยิ้มจนดวงตาเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว "ฉันอาจไม่ชอบคุณแล้ว หลังจากที่โตขึ้นก็ได้นะ"