เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 824 แฟนของเขาเอาแต่ใจ เขาจะทำยังไงดี

บอยล์ดูแลเชอรีชตลอดทั้งสัปดาห์ ตอนที่เธออยู่โรงพยาบาล
เขาเดินทางไปกลับสี่ครั้ง ระหว่างคอนโดมิเนียมที่กรีนทาวน์และโรงพยาบาล เขายุ่งจนไม่มีเวลากลับไปที่สำนักงานกฎหมาย
เขาอยู่กับเธอทุกวัน และลูกค้าก็โทรหาเขาไม่ขาดสาย
เขาโดดงานไม่ได้และยังต้องดูแลแฟนของเขาอีก จึงต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล
เชอรีชพักห้องคนไข้ปกติแทนที่จะอยู่ห้องวีไอพี ซึ่งในห้องจะมีเตียงสองเตียง
หญิงที่แต่งงานแล้วอายุสามสิบปี เธอพักอยู่ที่เตียงข้างเชอรีช
เธอยิ้มและคุยกับเชอรีชตอนที่บอยล์กำลังทำงานอยู่ "สาวน้อย แฟนของเธอเป็นคนดีจังเลยนะ เขาเอางานมาทำในห้องคนไข้เพื่อจะได้ดูแลเธอไปด้วย ฉันอิจฉาเธอมากเลย"
บอยล์นั่งอยู่ไม่ไกลจากพวกเธอ เขากำลังลังตั้งใจทำงานของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ยินที่พวกเธอคุยกัน
เชอรีชพูดกับเธอ "แฟนของคุณก็มาหาคุณทุกวันนะคะ และเอาอาหารมาให้คุณด้วย"
"เขาไม่ได้ทำเองหรอก แม่ฉันเป็นคนทำให้น่ะ เขาแค่มาประจบฉัน ไม่เหมือนแฟนเธอที่ดีกับเธอด้วยใจจริง เธออยู่ที่นี่มาเดือนนึงแล้ว ฉันเห็นว่าเขาทำอาหารมาให้เธอทุกวันไม่ซ้ำกันเลย เขาดูเป็นคนเงียบ ไม่รู้ว่าเขาจะน่ารักแบบนี้"
เชอรีชนั่งพิงบนเตียง เธอมองบอยล์ที่นั่งไม่ไกลจากพวกเธอ เธอถามด้วยความลังเล "แต่บางครั้งหนูก็ไม่รู้ว่าเขารักหนูมากแค่ไหนนะคะ"
"พวกเธออยู่ด้วยกันมานานแค่ไหนแล้วล่ะ?"
เชอรีชตอบด้วยความเขินอาย "ประมาณสองเดือนค่ะ"
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะ "อะไรกัน? ฉันก็คิดว่าเธออยู่ด้วยกันอย่างน้อยก็สองปี ถ้าเธอไม่บอกแบบนี้นะ คู่รักหนุ่มสาวทุกวันนี้ไว้ใจแฟนขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่เริ่มคบกับเลยเหรอ?"
เชอรีชหน้าแดงและถูคอ "เขาเป็นแฟนหนู มันไม่ใช่เรื่องปกติเหรอคะที่เขาจะมาดูแลหนูที่โรงพยาบาล?"
"ฉันพนันได้เลยว่าคู่รักหนุ่มสาวอีกหลายคู่ทุกวันนี้ ยังไม่มีความรับผิดชอบเท่าเขาเลย เธอเป็นผู้ชนะ ต้องเห็นคุณค่าเขานะ ฉันรู้สึกได้ว่าเขามีความจริงใจ เขายังอยู่ข้างเธอตอนนอนหลับ เธอจะเอาผ้าห่มออกตลอดตอนที่กำลังหลับอยู่ และเขาก็คอยห่มผ้าให้ทุกคืน แม้แต่สามีฉันยังไม่ทำแบบนั้นให้เลย"
เชอรีชยังไม่มีประสบการณ์ในเรื่องความสัมพันธ์ ดูเหมือนบอยล์จะเย็นชากับเธอเกินไป เธอรู้สึกได้ถึงความเสน่หาที่อยู่ในตัวเขา เมื่อไหร่ก็ตามที่เขากอดหรือจูบเธอ แต่นอกจากนั้น เธอรู้สึกว่าเธอเป็นคนเดียวที่คอยตามเขา
เชอรีชรู้สึกว่า เธอเป็นคนเดียวที่สนใจในเรื่องของความสัมพันธ์มากกว่า
"แต่หนูรู้สึกมาตลอดว่า ความรู้สึกที่เขามีให้หนูนั้นไม่ค่อยมั่นคง หนูอ่านใจเขาไม่ออก"
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเบา ๆ "ปกติแล้วผู้ชายจะดูมีความมั่นคงนะ พวกเขาแสดงออกไม่เก่งหรือพูดไม่เก่ง จะเป็นอะไรไปถ้าเขาทำดีกับเธออยู่ สาวน้อย อย่ามองคนด้วยสายตาแต่ให้มองด้วยใจ ผู้ชายบางคนอาจพูดจาดี แต่อาจกำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์อยู่ที่บ้าน ตอนที่เธออยู่โรงพยาบาลก็ได้ พวกเขาไม่ได้สนใจเธอเลย เธอต้องตัดสินจากการกระทำของเขา มันจะไร้ประโยชน์ถ้าผู้ชายดีแต่พูดแต่ไม่ทำ"
ดูเหมือนว่าบอยล์จะดีกับเธอมากจริง ๆ
เขาดูแลเธอและอยู่ที่โรงพยาบาลมาเจ็ดวันแล้ว เขาทำอาหารให้ และช่วยประคองเธอไปที่ห้องน้ำ เขาดูแลเธออย่างระมัดระวังและอดทน
บอยล์ปิดแล็บท็อปเมื่อเขาทำงานเสร็จ เขาเดินเข้ามาถามเธอ "หิวน้ำหรือเปล่า?"
เธอมองตาที่แดงของเขาแล้วรู้สึกปวดใจ "ช่วงนี้คุณไม่ค่อยได้นอน ที่จริงไม่ต้องมาดูแลฉันทุกคืนก็ได้นะ กลับไปนอนที่บ้านแล้วค่อยมาหาฉันตอนเช้าก็ได้"
บอยล์นั่งลงข้างเธอ เขาถามเสียงทุ้มต่ำ "ถ้าผมไม่อยู่ที่นี่ คุณจะช่วยตัวเองตอนไปห้องน้ำกลางดึกได้ยังไง?"
"ก็แค่ดื่มน้ำให้น้อยลงตอนกลางคืน จะได้ไม่ต้องเข้าห้องน้ำบ่อย"
บอยล์ตอบเสียงเบา "ผมหลับที่นี่มาหลายคืนแล้ว ไม่เป็นไรหรอกถ้าจะนอนอีกสองสามวัน"
เชอรีชซึ้งใจมาก
หมอเข้ามาตรวจในตอนบ่าย
"เชอรีช ฟัดด์ คุณออกจากโรงพยาบาลได้หลังจากเราเปลี่ยนยาให้พรุ่งนี้นะครับ"
บอยล์ขมวดคิ้วแล้วถาม "แผลที่ขาเธอยังไม่หายดี ไม่เร็วไปเหรอครับ ที่จะให้กลับบ้านได้พรุ่งนี้?"
เชอรีชคิดว่าแผลของเธอก็ไม่ได้สาหัสแล้ว บอยล์ต้องสละเวลางานมาดูแลเธอ ถ้าเธอยังพักอยู่ที่นี่ เธอรู้สึกไม่ดีที่เห็นเขานอนไม่พอมาตลอดทั้งสัปดาห์
"บอยล์ พรุ่งนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาล หมอก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้ว ยังไงฉันก็เบื่อที่ต้องอยู่โรงพยาลแล้ว"
บอยล์ไม่พูดต่อ เขาแค่พยักหน้าให้หมออย่างสุภาพ
เชอรีชออกจาโรงพยาบาล หลังจากที่หมอเข้ามาตรวจและเปลี่ยนยาให้เธอ ในเช้าวันต่อมา
เดิมทีเชอรีชจะต้องใช้ไม้เท้า
แต่บอยล์อยู่กับเธอ เขาจึงอุ้มเธอขึ้นมา
คนที่อยู่ในโรงพยาบาลต่างพากันมองพวกเขา
พวกเขากลายเป็นที่สนใจ เมื่อเขาอุ้มเธอแบบนั้น
เชอรีชจับปกคอเสื้อของเขา และซบอกเขา
พวกเขาเรียกแท็กซี่กลับไปที่คอนโดกรีนทาวน์ บอยล์บังคับเชอรีชให้อยู่แต่บนเตียงทั้งวัน
เชอรีชนอนอยู่บนเตียง เธอจับผมที่เป็นมันและรู้สึกรังเกียจ
เธอไม่ได้สระผมมาหนึ่งสัปดาห์ มันลำบากที่จะลงจากเตียงเพราะบาดเจ็บ
แม้ว่าหนังศีรษะของเธอจะไม่ได้มัน แต่เธอทนไม่ได้ที่ไม่ได้สระผมมาหนึ่งสัปดาห์
"บอยล์ ฉันอยากสระผม"
บอยล์กำลังพิมพ์งานอยู่ เขายื่นมือมาลูบศีรษะเธอโดยไม่หันมามอง
เชอรีชคิดในใจ "เขาจับผมเธอแบบนั้นได้ยังไง?" ผมเธอเหม็นจะตาย!
บอยล์ยังคงจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาพูดกับเธอ "อืม ผมคุณมันนิดหน่อยนะ"
เชอรีชพูดไม่ออก
เมื่อเห็นว่าบอยล์ยังยุ่งอยู่กับงาน เชอรีชอยากแอบลุกออกไปจากเตียงแล้วไปสระผมเอง
แต่บอยล์ลุกขึ้นมาอุ้มเธอทันทีที่เธอยืนขึ้น
"คุณจะทำอะไร?" ชายหนุ่มจ้องเธอ
"ผมฉันมันมาก ฉันนอนแบบนี้ไม่ได้ ฉันอยากสระผม"
บอยล์วางเธอลงบนเตียงอีก "หมอบอกว่าห้ามโดนน้ำ คุณเจ็บขาอยู่ ยังยืนไม่ค่อยได้เลย"
"แต่ฉันอยากสระผมนี่"
เธอมองเขาด้วยสายตาน่าสงสาร
[ร้อน] อ่านนวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 824 แฟนของเขาเอาแต่ใจ เขาจะทำยังไงดี
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 824 แฟนของเขาเอาแต่ใจ เขาจะทำยังไงดี พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ลงทุนใน เล่ห์รัก ท่านประธาน อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 824 แฟนของเขาเอาแต่ใจ เขาจะทำยังไงดี ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 824 แฟนของเขาเอาแต่ใจ เขาจะทำยังไงดี และตอนต่อไปของซีรี่ส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน ที่ Good Novel Online ตอนนี้