เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 912

คาลัมตอบเขา "ผู้บริหารระดับสูงสาขาในเมือง กำลังดูแลเรื่องความปลอดภัยเรื่องโครงการของที่ดินตรงนั้นอยู่ ทุกอย่างกำลังเร่งดำเนินการอย่างเต็มที่ แผนการขยายสวนสนุกถูกดึงออกมา และปรับปรุงอย่างเต็มที่ตามข้อเรียกร้องของคุณ เราจะใช้ส้มเป็นสัญลักษณ์ของสวนสนุกครับ"

คาลัมส่งแผนงานให้บอยล์ หลังจากเขารับมาดูแล้ว เขาก็ให้คำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับสวนสนุก

"เอาล่ะ เราจะแจ้งสาขาในเมือง และให้พวกเขาติดตามเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด"

บอยล์นึกเรื่องสำคัญได้ เมื่อคาลัมกำลังเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน"

คาลัมหันมาถามเขา "มีอะไรเหรอครับ เจ้านาย"

"ช่วงนี้แฮนสันเป็นยังไงบ้าง?"

"ช่วงนี้เขาค่อนข้างทำตัวดีอยู่ในเมือง เขาไปที่สาขาในเมืองสองครั้งก่อนจะอาละวาด แต่พนักงานรักษาความปลอดภัยก็พาเขาออกไปครับ"

บอยล์เงยหน้าขึ้นมาและสั่งเขา "จับตาดูเขาต่อไป"

"ครับ"

อาคาร เอ็มโอ กรุ๊ป ในเมือง

แฮนสันเดินถือชามเดินเตร่ไปรอบ ๆ ตรงทางเข้าของอาคาร ดูเหมือนว่าเขากำลังขออาหาร

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยายามไล่เขาไปแล้วหลายครั้ง แต่แฮนสันก็กลับมานั่งอยู่ตรงหน้าทางเข้าอีก การกระทำของเขาส่งผลต่อภาพลักษณ์ของบริษัท

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่อว่าเขา "แกบอกว่าเป็นพ่อของท่านประธานลอว์สัน แต่แกมีหลักฐานอะไรมายืนยันคำพูดของแกหรือเปล่า? ฉันไม่คิดว่าแกจะเป็นพ่อของท่านประธานลอว์สันหรอก รู้หรือเปล่าว่ามีคนมากมายแค่ไหน ที่พยายามใช้อุบายมาหลอกเพื่อที่จะพบกับเขา?"

แฮนสันเลิกคิ้วแล้วตอบเขา "ฉันไม่สนหรอก ตอนนี้ลูกชายฉันเป็นคนที่มีความสามารถ และประสบความสำเร็จมาก เขาจะไม่สนใจพ่อของตัวเองจริง ๆ เหรอ? ไม่มีเหตุผลเลย!"

พนักงานรักษาความปลอดภัยเยาะเย้ยเขา "แกมันบ้าไปแล้ว! ดูอาการหนักนะเนี่ย!"

"คนต่ำต้อยอย่างแกจะไปรู้อะไร! ฉันจะบอกอะไรให้นะ อย่างน้อยอาคารหลังนี้ครึ่งหนึ่งก็เป็นของฉัน!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่ายหน้าและหัวเราะ "ไปซะเถอะ ถ้าไม่ไปฉันจะเรียกตำรวจนะ!"

"เรียกตำรวจมาก็ไม่มีประโยชน์หรอก ตำรวจก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า ความจริงแล้วฉันคือพ่อของท่านประธานลอว์สัน รู้หรือเปล่าว่าเลือดมันข้นกว่าน้ำ!"

"ไม่รู้หรอก ถ้าแกยังไม่ไป ฉันจะทำสิ่งที่ต้องทำ!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับเข้าไปในอาคารทันทีโดยไม่สนใจเขา และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ

รถเบนท์ลีย์จอดตรงถนนใกล้ทางเข้าของบริษัท

หลังจากนาตาลีจอดรถแล้ว เธอก็เห็นตึกระฟ้าอยู่ใกล้ ๆ

บริษัท เอ็มโอ กรุ๊ป ไม่ได้มีสำนักงานใหญ่อยู่แค่ในเมือง เพราะมันตั้งอยู่ที่นิวยอร์ก นาตาลีสงสัยว่าบอยล์นั้นรวยแค่ไหน

ใจเธอเต้นแรงเมื่อคิดแบบนั้น

เธอต้องแตกหักกับเชอรีช บางทีอาจเป็นโชคชะตาที่สวรรค์ส่งเธอมาให้เข้าใกล้บอยล์

เธอลงจากรถและเดินเข้าไปในบริษัท

แฮนสันที่ยังอยู่ตรงทางเข้าของบริษัท เริ่มโวยวายเมื่อเห็นคนเดินเข้าไปในอาคาร "โอ้ พระเจ้า ชีวิตผมช่างน่าอนาถนัก! ลำบากอะไรอย่างนี้! ผมเลี้ยงลูกชายมาตั้งแต่ยังเด็ก และส่งเขาเรียนถึงมหาวิทยาลัย! ตอนนี้เขาก็ประสบความสำเร็จแล้ว เขาไม่ต้องการพ่อของเขาอีกแล้ว! ช่างน่าเศร้านัก! มีใครจะช่วยพูดให้ผมได้บ้างไหม? ผมไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าการดูแลของลูกชาย! ชาติที่แล้วไปทำบาปกรรมอะไรไว้ ถึงได้ถูกกระทำแบบนี้!"

ตอนแรกนาตาลีจะไม่สนใจเขา แต่เธอก็หยุดหลังจากได้ยินที่เขาพูด