เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 912

อาคาร เอ็มโอ กรุ๊ป เมืองนอร์ท ซิตี้

หลังจากที่คาลัมเข้ามาในห้องทำงาน เขาก็ส่งเอกสารให้บอย์ "เจ้านายครับ เราได้เริ่มโครงการเรื่องโรงพยาบาลแล้ว เราได้จ้างทีมแพทย์มาและเริ่มงานได้ภายในครึ่งเดือนนี้ครับ"

เอ็มโอ กรุ๊ป ได้สร้างโรงพยาบาลขึ้นมาก่อน แต่โรงพยาบาลนั้นอยู่ที่ประเทศอเมริกา

เป็นครั้งแรกที่ เอ็มโอ กรุ๊ป สร้างโรงพยาบาลส่วนตัวขึ้นมาในท้องถิ่น

อุปกรณ์และทีมบุคลากรทางการแพทย์นั้น อยู่ในระดับแนวหน้าและฝีมือดีที่สุด

จุดประสงค์หลักของโรงพยาบาลนี้เพื่อรักษาสุขภาพจิต และเกี่ยวกับทางด้านจิตวิทยา

เพราะเมืองในประเทศนี้เปลี่ยนจากชนบทสู่ความเป็นเมือง บ้านก็มีราคาสูงมาก ทำให้สร้างความเครียดให้กับคนระดับล่างและระดับกลาง จึงมีคนจำนวนมากที่เผชิญหน้ากับภาวะทางจิตใจและความเครียด แต่ยังขาดคนที่มีความรู้เรื่องสุขภาพจิต และนักจิตวิทยาในประเทศนี้

โรงพยาบาลส่วนใหญ่ในประเทศนี้ขาดแคลนแผนกจิตวิทยา มีนักจิตวิทยาเพียงไม่กี่คนที่มีใบประกอบโรคศิลป์ในประเทศนี้

ด้วยสาเหตุนี้ เอ็มโอ กรุ๊ป จึงได้ปูทางความคิดนี้ พวกเขาได้จ้างนักจิตวิทยามืออาชีพจำนวนมากจากทั่วโลก ด้วยค่าตอบแทนที่สูงมาก นักจิตวิทยาของพวกเขาเป็นทีมที่เก่งที่สุดในโลก

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เชอรีชสามารถเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลนี้อย่างเป็นความลับ และได้รับการดูแลอย่างดีที่สุดโดยไม่มีใครมารบกวน

บอยล์เม้มปากและพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม "ครึ่งเดือนมันนานไป ฉันอยากเร่งให้เร็วกว่านี้"

บอยล์เริ่มสร้างโรงพยาบาล หลังจากที่รู้อาการของเชอรีช ไม่มีคำว่าช้า หลังจากเริ่มโครงการนี้

แม้ว่าในเวลาระยะสั้น ๆ พวกเขายังคงสร้างโรงพยาบาลอยู่ การดำเนินการของพวกเขาจึงค่อนข้างเร็ว

คาลัมพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เพราะมันเป็นคำสั่งของเจ้านาย เขาไม่สามารถทำอะไรได้ "ครับ เจ้านาย"

บอยล์ถามเขา "แล้วขั้นตอนเรื่องสวนสนุกออเรนจ์ล่ะ?"

คาลัมตอบเขา "ผู้บริหารระดับสูงสาขาในเมือง กำลังดูแลเรื่องความปลอดภัยเรื่องโครงการของที่ดินตรงนั้นอยู่ ทุกอย่างกำลังเร่งดำเนินการอย่างเต็มที่ แผนการขยายสวนสนุกถูกดึงออกมา และปรับปรุงอย่างเต็มที่ตามข้อเรียกร้องของคุณ เราจะใช้ส้มเป็นสัญลักษณ์ของสวนสนุกครับ"

คาลัมส่งแผนงานให้บอยล์ หลังจากเขารับมาดูแล้ว เขาก็ให้คำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับสวนสนุก

"เอาล่ะ เราจะแจ้งสาขาในเมือง และให้พวกเขาติดตามเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด"

บอยล์นึกเรื่องสำคัญได้ เมื่อคาลัมกำลังเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน"

คาลัมหันมาถามเขา "มีอะไรเหรอครับ เจ้านาย"

"ช่วงนี้แฮนสันเป็นยังไงบ้าง?"

"ช่วงนี้เขาค่อนข้างทำตัวดีอยู่ในเมือง เขาไปที่สาขาในเมืองสองครั้งก่อนจะอาละวาด แต่พนักงานรักษาความปลอดภัยก็พาเขาออกไปครับ"

บอยล์เงยหน้าขึ้นมาและสั่งเขา "จับตาดูเขาต่อไป"

"ครับ"

อาคาร เอ็มโอ กรุ๊ป ในเมือง

แฮนสันเดินถือชามเดินเตร่ไปรอบ ๆ ตรงทางเข้าของอาคาร ดูเหมือนว่าเขากำลังขออาหาร

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยายามไล่เขาไปแล้วหลายครั้ง แต่แฮนสันก็กลับมานั่งอยู่ตรงหน้าทางเข้าอีก การกระทำของเขาส่งผลต่อภาพลักษณ์ของบริษัท

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่อว่าเขา "แกบอกว่าเป็นพ่อของท่านประธานลอว์สัน แต่แกมีหลักฐานอะไรมายืนยันคำพูดของแกหรือเปล่า? ฉันไม่คิดว่าแกจะเป็นพ่อของท่านประธานลอว์สันหรอก รู้หรือเปล่าว่ามีคนมากมายแค่ไหน ที่พยายามใช้อุบายมาหลอกเพื่อที่จะพบกับเขา?"

แฮนสันเลิกคิ้วแล้วตอบเขา "ฉันไม่สนหรอก ตอนนี้ลูกชายฉันเป็นคนที่มีความสามารถ และประสบความสำเร็จมาก เขาจะไม่สนใจพ่อของตัวเองจริง ๆ เหรอ? ไม่มีเหตุผลเลย!"

พนักงานรักษาความปลอดภัยเยาะเย้ยเขา "แกมันบ้าไปแล้ว! ดูอาการหนักนะเนี่ย!"

"คนต่ำต้อยอย่างแกจะไปรู้อะไร! ฉันจะบอกอะไรให้นะ อย่างน้อยอาคารหลังนี้ครึ่งหนึ่งก็เป็นของฉัน!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่ายหน้าและหัวเราะ "ไปซะเถอะ ถ้าไม่ไปฉันจะเรียกตำรวจนะ!"

"เรียกตำรวจมาก็ไม่มีประโยชน์หรอก ตำรวจก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า ความจริงแล้วฉันคือพ่อของท่านประธานลอว์สัน รู้หรือเปล่าว่าเลือดมันข้นกว่าน้ำ!"

"ไม่รู้หรอก ถ้าแกยังไม่ไป ฉันจะทำสิ่งที่ต้องทำ!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับเข้าไปในอาคารทันทีโดยไม่สนใจเขา และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ