แสงแดดส่องอาคารจิน กรุ๊ป แต่เช้าตรู่
เจคผลักประตูเข้ามาในห้องทำงานของท่านประธาน เขาเห็นเชนน์เอามือพิงศีรษะข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างกำลังใช้ปากกาเขียนบางอย่างลงบนกระดาษ
เชนน์มัวแต่จดจ่ออยู่กับความคิด เขาไม่เห็นว่าเจคเข้ามา
เจคเดินเข้ามาหาเชนน์เงียบ ๆ และแอบมองสมุดบันทึกของเขา
รู้หรือเปล่า...ว่าคุณดูน่ารัก...ตอนที่คุณ...ไม่ต่อต้านฉัน?
นั่นมันอะไรกันเนี่ย?
เจคขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หลังจากที่อ่านประโยคนั้นเงียบ ๆ
ทำไมช่วงนี้ท่านประธานเชนน์ทำตัวแปลกไป?
เจคกระแอมเบา ๆ "ท่านประธานเชนน์?"
เชนน์จึงกลับมามีสติ เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วถาม "ว่าไง?"
"การประชุมจะเริ่มขึ้นแล้วนะครับ"
เชนน์ตอบเขาอย่างใจลอย เขากำหมัดแล้วไอ และถามเจคด้วยสีหน้าจริงจัง "นายคิดว่านี่มันหมายความว่ายังไง?"
เจคหยิบสมุดบันทึกมาจากมือเขา แล้วอ่านประโยคที่เขียนบนกระดาษ เขาถามด้วยความสงสัย "ท่านประธานเชนน์ ผู้หญิงคนไหนพูดแบบนี้กับคุณเหรอครับ?"
เชนน์ตอบอย่างรวดเร็ว "ผู้ชายน่ะ"
เจคสำลักและกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ เขาวิเคราะห์ประโยคอย่างเคร่งขรึมแล้วบอกเชนน์ "ถ้าผู้ชายพูดแบบนี้กับคุณ ส่วนมากจะเป็นเกย์นะครับ"
เชนน์ขมวดคิ้ว เขาดูอึดอัด
"ถ้าผู้หญิงพูดแบบนี้กับคุณ เธออาจจะหลงรักคุณ หรืออาจพูดแบบนี้เพราะคุณทำให้เธอโกรธ มีสองความหมายอยู่เบื้องหลังคำพูดน่ารักนี้ คุณจะใช้มันอธิบายสิ่งของหรือคนที่บริสุทธิ์และสวยงาม หรืออาจใช้บอกคนหรือสิ่งที่มันน่ารักก็ได้"
ดวงตาของเชนน์ดูเข้มขึ้น "นายหมายความว่าเธอหลงรักฉัน และฉันน่ารักสำหรับเธองั้นเหรอ?"
"ท่านประธานเชนน์ ใครเขียนแบบนี้ให้คุณเหรอครับ หรือจะเป็น...คุณแยนนี่?"
เชนน์ขมวดคิ้วแล้วแย่งสมุดมาจากเจค เขาปิดสมุดและดุเจค "เจค ทำไมฉันถึงไม่รู้นะ ว่านายชอบเรื่องซุบซิบขนาดนี้? กล้าดียังไงมาสอดรู้เรื่องส่วนตัวของเจ้านาย?"
เจคคิดในใจ 'ช่างเป็นคนดีจริง ๆ เขาจะทิ้งฉันหลังจากใช้ฉันเสร็จแล้ว'
เชนน์ลุกขึ้นแล้วเดินไปห้องประชุมอย่างมีความสุข
เขาเตือนเจคเมื่อมาถึงประตูห้องทำงาน "อีกอย่าง ให้การสนับสนุนแยนนี่ต่อไป"
เจคพูดไม่ออก
เมื่อวานเขาอยากเลิกให้การสนับสนุนแยนนี่ แต่ก็เปลี่ยนใจในวันต่อมา
คนอื่นจะคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว!
เจคตอบด้วยความเคารพ "ครับ ท่านประธานเชนน์"
เจคคิดในใจ 'คุณตื่นเต้นแค่เพราะเธอบอกว่าคุณน่ารัก ถูกหลอกง่ายชะมัด'
"อีกเรื่องหนึ่ง ท่านประธานเชนน์ จาร์คอปจะส่งคนมาเซ็นข้อตกลงที่นี่ จะต้อนรับพวกเขาเป็นการส่วนตัวหรือเปล่าครับ?"
ดวงตาของเชนน์เข้มขึ้น เมื่อคิดว่าจาร์คอปหักหลังแยนนี่เพื่อเงินห้าล้านเหรียญ เขาสั่งเจค "พาวินสันไปที่ห้องทำงานฉัน หลังจากที่เขามาถึงแล้ว"
"ครับ"
วินสันพาคารามาเซ็นข้อตกลงด้วยในตอนบ่าย
วินสันเริ่มประจบทันทีที่เห็นเชนน์ "ท่านประธานเชนน์ เป็นเกียรติที่ได้ทำงานร่วมกับจิน กรุ๊ป นี่เป็นเรื่องที่ผมไม่กล้าฝันถึงเลย"
คารายืนอยู่ข้างหลังวินสันด้วยความตื่นเต้น เธอมองเชนน์ด้วยความเขินอาย
เชนน์บอกเขา "นายท่านจาร์คอป ทำไมถึงพาลูกสาวมาคุยงานด้วยล่ะครับ? จะคุยเรื่องแต่งงานของลูกสาว ตอนที่มีโอกาสงั้นเหรอ?"
วินสันตกใจ เขายิ้มอย่างอึดอัดแล้วตอบ "วันนี้ผมมาเซ็นข้อตกลงกับคุณ คาราบ่นว่าไม่ได้เจอคุณนานและคิดถึงคุณ ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องพาเธอมาเจอคุณครับ"
"ผมไม่กล้าทำให้คุณคาราคิดถึงผมหรอกครับ" เชนน์พูดด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก หรือแม้แต่จะมองคารา
คารากัดริมฝีปากแล้วมองวินสัน วินสันรู้สึกได้ว่าเชนน์ไม่พอใจ เขาพูดกับคาราเสียงเบา "คารา นายท่านเชนน์กับพ่อจะคุยงานกัน ไปรอข้างนอกก่อนนะ?
คาราไม่พอใจแต่ก็กลัวจะทำเสียเรื่อง จึงเชื่อฟังพ่อและออกไปจากห้องทำงาน
เชนน์มองข้อตกลงทันทีที่ประตูปิด เขาพูดเข้าประเด็น "ผมจะเซ็นข้อตกลงนี้ แต่มีเงื่อนไขหนึ่งข้อ"
วินสันถึงกับผงะ เขาไม่คิดว่าท่านประธานเชนน์จะเปลี่ยนแปลงข้อตกลง เขายอมรับเงื่อนไขอะไรก็ได้ ตราบใดที่มันไม่มากจนเกินไป เพราะเขาต้องทำงานกับจิน กรุ๊ป
"ท่านประธานเชนน์ บอกมาได้เลยครับ"
"จาร์คอปจะหักหลังแยนนี่ไม่ได้ และจาร์คอปไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับแยนนี่แล้ว จากวันนี้เป็นต้นไป"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน