เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1044

ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถฮัมเมอร์สีดำขับมาจอดที่บริเวณบลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล

เชนน์ซื้อบ้านหลังนี้เมื่อห้าปีก่อน ตอนนั้นเขาอายุแค่ 21 ปี เขาเพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย และต้องรับช่วงกิจการต่อจากตระกูล เขาเข้าร่วมองค์กรพันธมิตรและทำงานที่เสี่ยง เขาได้รับเงินจำนวนมากในครั้งแรก

เขายังอายุน้อย และชอบบ้านหลังเล็กในฮาร์บิน เขาจึงซื้อบ้านที่บลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย

แต่เขาก็งานยุ่งมาสองปี เขาซื้อบ้านหลังนี้แต่ไม่ค่อยได้มาพัก เขาต้องไปต่างประเทศ

เขาไม่คิดว่าบ้านที่ซื้อมาได้ด้วยความยากลำบาก จะตกอยู่ในมือของแยนนี่

เชนน์กระโดดลงจากรถแล้วปิดประตู เขาเดินเข้าไปในบ้านด้วยความมั่นใจ

แยนนี่กำลังเปลี่ยนชุดนอนในห้องแต่งตัว และจะไปนอนหลังจากที่ดูละครจบแล้ว

ตอนที่เธอถอดเสื้อผ้าออกนั้น เธอก็เห็นเงาจากข้างหลัง

แยนนี่ตกใจและร้องตะโกนออกมา เธอคิดว่ามีคนบุกรุก

เมื่อเธอหันมา เชนน์กำลังมองเธอด้วยสายตาเย็นชา

"นายท่านเชนน์ คุณเข้ามาได้ยังไง?"

เชนน์หัวเราะเยาะ "คุณเปลี่ยนรหัสที่ซับซ้อนกว่านี้ไม่ได้หรือไง? ผมปลดล็อกง่ายมาก"

ใช่แล้ว แยนนี่ใช้รหัสเดียวกับกับอพาร์ทเม้นท์ริเวอร์ โร้ด มันเป็นรหัสผ่านเดียวกัน

เธอจะจำรหัสไม่ได้ ถ้ามันซับซ้อนเกินไป

เชนน์มองเธอ และเห็นว่าเธอแค่ใส่เสื้อเกาะอกสีขาว ชุดนอนยังห้อยอยู่ในมือของเธอ เธอยังไม่ทันได้ใส่เลย

แยนนี่รู้สึกได้ถึงสายตาอันเร่าร้อนที่จ้องมายังเรือนร่างของเธอ จึงใช้ชุดนอนปกปิดเรือนร่าง

เชนน์หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา นี่เธอกำลังระแวงเขาอยู่เหรอ?

"มีตรงไหนที่ผมยังไม่เห็น หรือยังไม่ได้สัมผัสบ้าง? จะปิดทำไม?" เขาทำสายตาล้อเล่น

แยนนี่คิดแล้วก็เห็นด้วย เธอพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "ฉันกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ ช่วยออกไปจากห้องด้วย นายท่านเชนน์"

เชนน์มองไปทางอื่น สายตาของเขาหยุดอยู่ที่หน้าอกของเธอ

มันมีขนาดกำลังพอดี ไม่แปลกใจที่แซนด์เดอร์มองเธอ

เอวเธอเล็กมาก เพราะลดน้ำหนักหรือเปล่า?

เขาเข้ามาเห็นด้านหลังของเธอ เธอมีรอยบุ๋มที่ด้านหลังสองข้าง เขาต้องการเธอมาก

เอวของผู้หญิงสวยขนาดนี้ได้ยังไง? มันทั้งเพรียวบางและผิวขาว

แม้แต่กระโปรงที่สั้นที่สุด ก็ยังใหญ่ไปสำหรับเธอ

เชนน์กำลังสงสัยอยู่ แยนนี่บอกเขาทั้งที่ยังถือเสื้ออยู่ในมือ "ฉันจะออกไปถ้าคุณไม่ออกไป"

เชนน์ดึงเธอเข้ามาหาและเตือนเธอ "ห้ามใส่แบบนี้ในบ้านนะ ถ้ามีคนแอบถ่ายรูปคุณล่ะ?"

แยนนี่พูดไม่ออก

เธอไม่เคยใส่อะไรแบบนี้ เธอกำลังเปลี่ยนเสื้ออยู่ และเขาก็เป็นคนบุกเข้ามาเอง

อีกอย่าง ใครจะมาถ่ายรูปเธอนอกจากเขาล่ะ?

หลังจากแยนนี่เปลี่ยนชุดนอน และเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้ว ก็เห็นเชนน์นั่งอยู่บนโซฟา เขาเอาขาวางพาดไว้บนโต๊ะ และทำตัวตามสบายราวกับว่าเป็นบ้านของตัวเอง

แยนนี่หยิบรูปแล้วเดินเข้ามาหาเขา เธอเตะเขาแล้วขว้างรูปใส่เขา "นี่ของคุณ เอาไปสิ"

เชนน์มองรูป มันเป็นรูปของเขากับซาแมนธา "ผิดตรงไหนที่ทิ้งรูปไว้ที่นี่? คุณบอกให้ผมมาเอารูป เพื่อจะได้เจอผมล่ะสิ?"

แยนนี่พูดไม่ออก ทำไมเขาถึงหน้าไม่อายแบบนี้?

"ฉันขอให้คุณมาเอารูปงั้นเหรอ? คุณมาโดยไม่ได้รับเชิญ ฉันบอกเรื่องรูปและให้คุณมาเอาตอนเช้า เราเลิกกันแล้ว เลิกทำตัวสนิทกับฉันสักทีได้ไหม? เราไม่ได้สนิทกันอีกแล้วนะ"