เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1043

แยนนี่ยังคงรู้สึกว่าแซนด์เดอร์ดูคุ้นหน้า เมื่อพวกเขานั่งตรงข้ามกันในห้องทำงานของตัวแทน เลิฟเวอร์ เรียล เอสเตท เพื่อเซ็นสัญญา

เธอมองลายเซ็นแซนด์เดอร์ และอดถามไม่ได้ "คุณลูคัส เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าคะ?"

แซนด์เดอร์ยิ้มแล้วตอบเธอ "คุณแยนนี่ ผมรู้ว่าคุณสวย แต่ประโยคนี้มันไม่ล้าสมัยไปหน่อยเหรอครับ? อีกอย่างผมก็มีภรรยาแล้ว และผมก็ซื่อสัตย์กับเธอด้วย"

แยนนี่หัวเราะเบา ๆ โดยไม่พูดอะไร คนหลงตัวเองอย่างเขาคงไม่เข้าใจหรอก

พวกเขาเซ็นสัญญากันเสร็จแล้ว

แซนด์เดอร์ส่งกุญแจและรหัสผ่านให้แยนนี่ ก่อนจะไปเขาก็อดพูดไม่ได้ "คุณเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริง ๆ มีแค่คนโง่เท่านั้นที่ขายบ้านให้คุณ คุณโชคดีจริง ๆ"

"คุณลูคัส คุณจะบอกฉันว่าฉันโชคดี หรือกำลังคุยอวดว่าคุณเป็นคนดีกันคะ?"

แซด์เดอร์ลูบจมูกและไอแห้ง "ทั้งสองอย่างครับ"

แยนนี่หาบริษัทขนย้ายของ และเตรียมตัวย้ายออกมาหลังจากซื้อบ้านที่ บลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย

ซาแมนธาบอกเชนน์ "พี่เชนน์ พี่แยนนี่กำลังจะย้ายออกไปแล้ว เราควรไปช่วยหรือเปล่า?"

เชนน์ตอบเธอ "ถ้าเธออยากไปก็ไปสิ"

ซาแมนธาไปช่วยแยนนี่ย้ายของจริง ๆ

ช่วงนี้ซินดี้มาหาไอดอลของเธอที่เมือง เซาท์ ซิตี้ แยนนี่ติดต่อกับบริษัทขนย้ายของแล้ว เธอจัดของอย่างเป็นระเบียบแล้ว จึงไม่ต้องช่วยอะไรมากนัก

ซาแมนธาแค่ช่วยเธอทำความสะอาด

ซาแมนธาอ้าปากค้าง เมื่าอพวกเธอเข้ามาในบ้านที่ บลู วอเทอร์ "พี่แยนนี่ ไม่เหงาเหรอที่อยู่ในบ้านหลังใหญ่แบบนี้คนเดียว?"

แยนนี่ตอบเธอ "พี่จะพาคุณย่าเข้ามาอยู่ด้วย หลังจากที่จัดของเสร็จแล้ว"

"อ้อ" ดูเหมือนว่าแยนนี่จะไม่คิดถึงพี่ชายเธอเลย

ซาแมนธาไม่รู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นของเชนน์ เขามีบ้านหลายหลัง เธอจึงไม่สนใจเรื่องนี้

มีสัญญาวางอยู่บนโต๊ะกาแฟแบบยุโรป ซาแมนธารู้สึกเบื่อเธอจึงเปิดดูสัญญา และเห็นลายเซ็นที่สะดุดตาของแซนด์เดอร์

"แซนด์เดอร์? นี่เป็นบ้านของแซนด์เดอร์เหรอเนี่ย?" ซาแมนธาพึมพำเงียบ ๆ

แยนนี่รินน้ำให้ซาแมนธา เธอส่งน้ำให้แล้วถามด้วยความสงสัย "รู้จักเจ้าของบ้านหลังนี้เหรอ?"

"ใช่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวกับที่คิดหรือเปล่า"

แยนนี่คิดว่ามันมีเรื่องอะไรแปลก ๆ อยู่ตลอด จึงถามเธอ "แซนด์เดอร์ที่เธอพูดถึงเป็นยังไงเหรอ? มีรูปเขาหรือเปล่า?"

ซาแมนธาเปิดโทรศัพท์ แล้วเข้าไปหาข้อมูลของแซนด์เดอร์

"ฉันจำได้ว่าพี่ร็อดนีย์ ส่งรูปที่มีรูปพี่แซนด์เดอร์มาให้ ฉันจะหาในบันทึกการคุยก่อน"

หลังจากนั้นไม่นานซาแมนธาก็เจอรูปถ่าย พวกเขาอยู่ในบาร์ แม้ว่าแสงไฟจะมืดสลัว แยนนี่ก็เห็นใบหน้าในรูปถ่าย

เชนน์อยู่ในรูป และคนที่นั่งข้างเขาก็คือแซนด์เดอร์

"พี่แยนนี่ นี่คือคนที่ขายบ้านให้พี่หรือเปล่า?"

แยนนี่ตอบด้วยความมั่นใจ "เขานี่แหละ"

ในที่สุดเธอก็จำได้ว่าเคยเห็นแซนด์เดอร์ที่ไหน

เธอไปตามหาเชนน์ในบาร์เมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว เขากำลังเล่นไพ่กับผู้ชายอีกสามคน หนึ่งในนั้นก็คือแซนด์เดอร์

มันเป็นสาเหตุว่าทำไมเขาถึงดูคุ้นหน้า

"บังเอิญจัง ฉันแน่ใจว่าพี่แซนด์เดอร์ก็มีบ้านหลายหลังเหมือนกัน ไม่แปลกใจที่พี่สองคนมาเจอกัน"

แยนนี่รู้สึกว่ามีเรื่องบางอย่างแปลก ๆ เกิดขึ้น เธอรู้สึกแบบนี้มาตลอด ตอนที่พวกเขากำลังต่อรองเรื่องบ้าน "ซาแมนธา แซนด์เดอร์แต่งงานหรือยัง?"

ซาแมนธาส่ายหน้าแล้วตอบ "พี่แซนด์เดอร์ไม่มีแฟน เขาออกไปกับพี่ใหญ่ทุกวัน"

ถ้าอย่างนั้นเขาก็ไม่ใช่คนดีน่ะสิ

แยนนี่พูดไม่ออก

เขาโกหก

หมายความว่าบ้านหลังนี้ต้องเป็นของเชนน์

แยนนี่ลุกขึ้นมาจากโซฟา และเริ่มสำรวจบ้าน

เธอควรจะรู้อยู่แล้ว คนโง่ที่ไหนจะขายบ้านในราคา8ล้านเหรียญ?

บ้านหลังนี้เป็นค่าชดเชยที่พวกเขาเลิกกันเหรอ?

ซาแมนธานอนลงบนโซฟาแล้วถาม "พี่แยนนี่ เป็นอะไร? พี่แซนด์เดอร์โกงพี่เหรอ?"

"เปล่าหรอก พี่คิดว่าตัวเองเป็นนักต่อรองที่ดีทีเดียว พนันว่าแซนด์เดอร์กับคนโง่นั่น คงกำลังเจ็บใจอยู่ตอนนี้"

"คนโง่นั่น? ใครเหรอ?"

แยนนี่คิดในใจ 'พี่ชายเธอไงล่ะ'

แต่แยนนี่ไม่ได้พูดออกไป เธอต้องขอบคุณหลังจากที่ได้รับข้อเสนอจากพวกเขา

คืนนั้นแยนนี่เลี้ยงอาหารเย็นซาแมนธา

ซาแมนธาโพสต์รูปบนโซเชียลมีเดียสองรูป หนึ่งในนั้นเป็นรูปที่พวกเธอทานอาหารกันบนเรือ ส่วนอีกรูปหนึ่งเป็นรูปที่เธอถ่ายเซลฟี่กับแยนนี่ ศีรษะพวกเธอแนบชิดกัน เป็นรูปที่ออกมาดูดี

เธอเขียนแคปชั่น พร้อมกับแนบรูปอีโมจิกระโดดในตอนท้าย [ยั่วน้ำลายตอนดึก]

เชนน์ทำหน้าตาบูดบึ้งเมื่อเห็นรูป ใบหน้าที่บูดบึ้งของเขานั้น สามารถฆ่าแมลงได้เลย

เธอไม่เพียงแค่ทิ้งเขาไป แต่ยังขโมยน้องสาวของเขาไปด้วย

ซาแมนธาบ่นให้แยนนี่ฟัง ตอนที่พวกเธอกำลังเพลิดเพลินอยู่บนเรือ "พี่แยนนี่ รู้หรือเปล่าว่าพี่ใหญ่ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลย หลังจากที่พี่เลิกกับเขา? เขาดุทุกคนที่เจอ เขาทำตัวเหมือนผู้หญิงวัยกลางคนที่หมดประจำเดือน ฉันกลัวว่าสภาพจิตใจเขาจะพังถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป"

ซาแมนธาแต่งเรื่อง เธอยังทำให้ฟังดูสมจริง แยนนี่รู้สึกผิด ก็เธอเป็นคนที่อยากเลิกกับเขาเอง

ยิ่งไปกว่านั้น บ้านหลังนี้...

แยนนี่เปิดโทรศัพท์ เธอเปิดข้อความของเชนน์แล้วถาม "นายท่านเชนน์ คุณเป็นคนขายบ้านที่ บลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย ให้ฉันหรือเปล่า?"

เธอกดปุ่มส่ง แต่มีเครื่องหมายสีแดงปรากฏอยู่บนกล่องข้อความ ข้อความของเธอส่งออกไม่ได้

มีคำเตือนอยู่ใต้กล่องข้อความ [บุคคลนี้ได้เปิดการตั้งค่าความเป็นเพื่อน คุณยังไม่ได้เป็นเพื่อนของบุคคลนี้ กรุณาส่งคำขอเป็นเพื่อน คุณจะเริ่มพูดคุยได้หลังจากผ่านการยืนยันแล้ว]