เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1051

เมื่อแยนนี่กับซินดี้เปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบพนักงาน พวกเธอก็มุ่งหน้าไปยังห้อง 888VIP พร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่พวกเขาสั่ง

แยนนี่เหลือบมองรายการเครื่องดื่ม 'บ้าน่า สองสามแสนเหรียญสำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในหนึ่งคืน ห้องวีไอพีของบาร์แห่งนี้หาเงินได้ด้วยแค่การเครื่องดื่มเพียงอย่างเดียวก็ทำเงินได้มหาศาลแล้ว'

แยนนี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย “คาเมรอน เยเกอร์ที่เธอชอบคนนี้ เขาเป็นคนฟุ่มเฟือยจริง ๆ”

ซินดี้ตอบอย่างชัดเจน “เขาเป็นคนดังมีชื่อเสียง ดังนั้นการสั่งเครื่องดื่มที่มีราคาสองแสนเหรียญจึงเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ?”

นั่นเป็นความจริงที่เชนน์เปลี่ยนรถของเขาอยู่ตลอดเวลา และรถแต่ละคันมีราคามากกว่าสองสามล้าน ราคามันแพงกว่าแอลกอฮอล์ทุกชนิด

ก็อก! ก็อก! ก็อก!

แยนนี่กับซินดี้เคาะประตู

มีคนมากมายอยู่ในห้อง คาเมรอนเป็นเจ้าของวันเกิด เขาจึงเชิญเพื่อนฝูงมามากมาย

สาวสวยคนหนึ่งได้ยินเสียงเคาะประตู และพูดว่า “ฉันคิดว่านั่นน่าจะเป็นเครื่องดื่มของเรา ฉันจะไปเปิดประตู”

ซินดี้เดินข้างหน้า และแยนนี่ตามหลัง เธอก้มศีรษะลงเล็กน้อยเพราะกลัวว่าคาเมรอนจะจำเธอได้

ข้อดีคือห้องนั้นมืดสลัว เสียงเอะอะจากเครื่องคาราโอเกะดัง และห้องก็ครื้นเครง จึงไม่มีใครสังเกตพวกเธอทั้งสองคน

แยนนี่กับซินดี้ถือถาด และก้มลงวางเครื่องดื่มลงในถาดบนโต๊ะกาแฟตัวเตี้ย

“คุณเยเกอร์ เครื่องดื่มของคุณอยู่ที่นี่แล้ว กรุณารูดบัตรของคุณบนเครื่องจ่ายเงินด้วยค่ะ”

คาเมรอนหยิบบัตรของเขาออกมา รูดบนเครื่อง และเซ็นชื่อบนบัตร

ซินดี้เงยหน้าขึ้น และแกล้งทำเป็นเป็นแฟนคลับ เธอมองคาเมรอนด้วยความตกใจ “คุณเยเกอร์ คุณคือดาราชื่อดัง คาเมรอน เยเกอร์ใช่ไหม? ฉันเคยดูหนัง และละครของคุณมาหลายเรื่องแล้ว! ตัวจริงคุณหล่อกว่าเยอะมาก! ฉันขอถ่ายรูปกับคุณได้ไหม?”

คาเมรอนตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง แล้วเขาก็แซวว่า “คุณหนู คุณเป็นปาปารัสซี่หรือเปล่า?”

“ฉัน… ฉันไม่ได้! ฉันเป็นแฟนคลับของคุณจริง ๆ!”

คาเมรอนไม่สนใจ และพูดอย่างไม่แล้งน้ำใจว่า “ก็ได้ วันนี้ผมอารมณ์ดี งั้นถ่ายสักรูปก็ได้”

หัวใจของซินดี้ก็พองโตด้วยความปิติยินดีในทันที ไอดอลของเธอใจดีจริง ๆ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอปกล้องทันที

เธอเข้าหาคาเมรอน และถ่ายรูปกับเขาสองสามรูป!

นี่คือคาเมรอน เยเกอร์ผู้โด่งดังกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ! มือของซินดี้สั่นเทาขณะถ่ายภาพ

ในภาพ รอยยิ้มของเธอกว้างมากจนมุมปากเกือบถึงขมับ!

เมื่อเธอถ่ายรูปเสร็จ ซินดี้พูดด้วยความจริงใจว่า “คุณเยเกอร์ ไม่ต้องกังวล ฉันจะแก้ไขรูปภาพให้อย่างดี”

คาเมรอนพูดติดตลกว่า “คุณกำลังพูดว่าผมหน้าตาดีไม่พอจนต้องแก้ไขรูปถ่ายของผมงั้นเหรอ?”

"ไม่ ไม่! คุณยอดเยี่ยมมาก! แม้แต่ตอนอยู่หน้ากล้องคุณก็ยังหล่อ!”

หญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนโซฟาพูดว่า “คาเมรอน ปล่อยพวกเขาไปเถอะ ได้เวลาตัดเค้กแล้ว!”

ซินดี้หยิบโทรศัพท์ของเธอ ยิ้มแล้วพูดอย่างประจบสอพลอ “ใช่ ใช่ เราจะไปทันที เราจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป ยังไงก็เถอะ คุณเยเกอร์ สุขสันต์วันเกิดนะคะ!”

คาเมรอนยิ้มอย่างสุภาพ และตอบว่า “ขอบคุณครับ”

ณ มุมหนึ่ง ดวงตาคมคู่หนึ่งกำลังจ้องมองไปที่ร่าง ๆ หนึ่ง

เชนน์ไม่คิดว่าแยนนี่จะทำงานที่บาร์แห่งนี้

ในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา เธอคงใช้ชีวิตอย่างยากลำบากตั้งแต่เธอทิ้งเขาไป เธอถึงกับต้องทำงานพาร์ทไทม์ที่บาร์อีกด้วย

เมื่อคิดเช่นนั้น ทันใดนั้นเชนน์ก็ไม่โกรธอีกต่อไป และมีความยินดีอย่างอธิบายไม่ถูก

เมื่อเห็นว่าเธออยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายเพียงใดหลังจากทิ้งเขาไป เขาก็โล่งใจ

เมื่อซินดี้ถ่ายรูปกับคาเมรอนเสร็จ และลากแยนนี่ออกไป ก็มีเสียงที่เย็นชา และแผ่วเบาของชายคนหนึ่งดังขึ้นจากมุมห้อง “เดี๋ยวก่อน”

ซินดี้ และแยนนี่งุนงง

'ทำไมเสียงนี้ฟังดูคุ้น ๆ จัง?' แยนนี่คิด เธอหันไปมองโดยไม่รู้ตัว เธอสบตาทันทีด้วยดวงตาคู่หนึ่ง สีดำ เหยียดหยาม และล้ำลึก

เชนน์

หัวใจของแยนนี่เต้นแรง และรู้สึกเสียวซ่าบนหนังศีรษะของเธอในทันที

'ผู้คนมักพบกับศัตรูของพวกเขาอยู่เสมอ แต่ทำไมฉันถึงโชคร้ายขนาดนี้?'

ซินดี้ก็สังเกตเห็นเชนน์เช่นกัน เธออ้าปากค้าง และเธอก็ปิดปากโดยไม่รู้ตัว

พวกเขาลืมไปได้อย่างไรว่าเชนน์ก็เป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทของคาเมรอนเช่นกัน? คาเมรอนกำลังฉลองวันเกิดของเขา ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้สูงที่เชนน์จะอยู่ที่นั่นด้วย

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา คาเมรอนก็มองไปที่เชนน์ และถามว่า “อะไรนะ...พวกนายรู้จักกันเหรอ?” ตอนนั้นเองที่คาเมรอนหันมาสนใจพวกเขา

'บ้าจริง นั่นใช่แยนนี่ จอยส์หรือเปล่า?'

คาเมรอนตระหนักได้ในทันใดว่าสิ่งที่น่าตื่นเต้นกำลังจะเกิดขึ้น

เชนน์คลายไขว้ห้างของเขา และนั่งตัวตรง แต่ก็ยังไม่สามารถซ่อนออร่าของเขาได้ เขามองแยนนี่อย่างซุกซน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย และสั่งอย่างใจร้อนว่า “คุณจะมัวยืนเฉยอยู่ตรงนั่นเพื่ออะไร เสิร์ฟเครื่องดื่มให้พวกเราสิ”

ซินดี้เดินไปเปิดขวดแอลกอฮอล์ทันที

อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเชนน์ยังคงจ้องมองที่แยนนี่ “ผมหมายถึงเธอ ผมไม่ได้บอกคุณ”

ซินดี้ยิ้มอย่างอึดอัด เธอต้องการจะปฏิเสธเขา และพูดว่า “ท่านคะ ไม่ว่าใครจะเสิร์ฟแอลกอฮอล์ก็เหมือนกันไม่ใช่หรือคะ?” แต่เธอไม่กล้าที่จะทำเช่นนั้น

แยนนี่ดึงมือของซินดี้ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ มองตรงไปที่เชนน์ แล้วพูดว่า “บาร์ของเราไม่รวมบริการเปิดขวด คุณต้องให้ทิปสำหรับเรื่องนั้น”

เชนน์ยิ้มอย่างเศร้า ๆ และคิดในใจว่า 'หืม คุณยังต้องให้ทิปสำหรับการเปิดขวดด้วย'

เขาหยิบเงินปึกหนึ่งออกมา แล้วโยนลงบนโต๊ะ “เปิดขวด เสิร์ฟ และป้อนผม เงินจะเป็นของคุณ”

กองเงินสดมากกว่า 30,000 เหรียญ

แยนนี่คิดว่ามันคงจะเสียเปล่าถ้าไม่รับมันไว้ ยังไงมันก็แค่เปิดขวดแอลกอฮอล์

เธอเปิดขวดแอลกอฮอล์ด้วยที่เปิดขวด และเทแอลกอฮอล์ลงในแก้วเหล้าเล็ก ๆ ตรงหน้าเชนน์

เมื่อเติมเสร็จแล้ว ยานนี่ก็เทแอลกอฮอล์จากแก้วเหล้าลงในแก้ว เธอวางแก้วไว้ใกล้ปากของเชนน์

ในห้องแสงสลัว เธอเดินเข้าไปหาเขา ด้วยน้ำเสียงที่เบาซึ่งมีเพียงสองคนเขาเท่านั้นที่ได้ยิน เธอกล่าวว่า “นายท่านเชนน์ ดื่มสิคะ”

จากนั้น แยนนี่ก็เลิกคิ้วด้วยความยั่วยวน