เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 107

ท่าทางของฮีลตันนั้นน่ากลัวมาก มีผู้สังเกตุการ์ณจํานวนมากรอบอยู่รอบตัวพวกเขา และอาจมีปาปารัสซี่ที่ซ่อนอยู่ในหมู่พวกเขา เวอเรียนกลัวว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ที่อาจทําให้ฮีลตันถูกจับดำเนินคดีของศาล เธอยกมือขึ้นแล้วดึงแขนเสื้อผู้ชาย

"ฮีลตัน เราออกไปกันไหม?"

นีล แจ็คแมน ถูกลงโทษอย่างเจ็บปวด ฮีลตันยกเท้าของเขาและปล่อยเขาไป นีลเหงื่อออกอย่างล้นหลามจากความเจ็บปวดและตะโกนไม่หยุด

"ภรรยา! เรียกรถพยาบาล! ฉันทนไม่ไหวแล้ว!"

ทุกคนเก็บปากของพวกเขาและหัวเราะอย่างเงียบ ๆ

ฮีลตันจ้องมองผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ตรงหน้าเขา เสื้อผ้าของเธอขาดรุงรัง เขาถอดเสื้อสูทออกและวางไว้เหนือไหล่ของเวเรีย เขาก้มลงอุ้มเธอเอาไว้อ้อมแขน

ใบหน้าของเวอเรียนเป็นสีแดงและร้อน จิตใต้สํานึกเธอมองไปรอบ ๆ มีคนมากมายกําลังมองพวกเขาอยู่...

เธอกระซิบว่า "ฉันไม่ได้เจ็บเท้าค่ะ ปล่อยฉันลงก่อนเร็ว ที่นี่มีคนมากเกินไป..."

อย่างไรก็ตาม เขากลายเป็นคนหูหนวกและยังคงอุ้มเธอไว้ ดวงตาที่เย็นชาและหยิ่งยะโสของเขาไม่ได้โอนอ่อน ในขณะที่เขาพูดกับทุกคนว่า "มองชัด ๆ ว่าผู้หญิงของ ฮีลตัน ฟัดด์ หน้าตาเป็นอย่างไร คนั้งหน้าอย่าได้แกล้งทำเป็นตาบอด พวกคุณอาจจะไม่ได้โชคดีไปกว่าคุณแจ็คแมนในวันนี้”

เวอเรียนตกใจดวงตาที่มีน้ำตาคลอของเธอมองตรงไปที่เขา

การลงโทษของเขากับ นีล แจ็คแมน ยังไม่พอในวันนี้ใช่หรือไม่?

เมื่อฮีลตันกําลังสอนบทเรียนนีล เสียงที่นีลทําทําให้หนังศีรษะของเวอเรียนเปลี่ยนอาการชาเป็น "เมืองหลวง" ของนีลเป็นตัณหาเกือบถูกทําลายโดยฮีตัน

เมื่อคิดถึงแบบนั้น ก็รู้สึกว่าความคับแค้นใจที่เธอได้รับตอนนี้มันคุ้มค่า

ในอดีต เกรย์สัน มอนท์ เป็นคนที่ปกป้องเธอมากที่สุด อย่างไรก็ตามตั้งแต่พ่อของเธอเสียชีวิตก็ไม่มีใครปกป้องและข่วยเหลือเธอเหมือนวันนี้ เธอไม่ได้ร้องไห้เมื่อเธอเกือบถูกนีลข่มขืนก่อนหน้านี้ เธอยังไม่ร้องไห้เมื่อผมของเธอถูกดึงและศักดิ์ศรีของเธออยู่ภายใต้เท้าของ เซซิเลีย มอร์แกน อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอถูกดูแลโดยฮีลตันอย่างสุดใจ เธอฝังตัวเองไว้ในหน้าอกที่มั่นคงของเขา และรู้สึกว่าดวงตาของเธอแสบเมื่อของเหลวอุ่นเริ่มไหลจากตา

เขาอุ้มเธอและเดินอย่างต่อเนื่องไปยังทางออกของโรงแรมเพนนินซูล่าด้วยขายาวของเขา

เธอมีเสื้อสูทของฮีตันพันรอบร่างกายของเธอ ใบหน้าของเธอถูกฝังอยู่ในอ้อมแขนของเขา ในขณะที่จมูกและร่างกายของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นยาสูบที่ชัดเจนและมีเสน่ห์ของเขาควบคู่ไปกับกลิ่นผู้ชายของเขา นี่ทําให้เธอรู้สึกปลอดภัยขึ้น

จิตใต้สํานึกมือของเธอจับคอของเขาแน่น

เธอเกลียดมันจริง ๆ ตอนที่ผู้ชายสูบบุหรี่ ก่อนหน้านี้เมื่อ เกรย์สัน มอนท์ สูบบุหรี่ต่อหน้าเธอ เธอรู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อย อย่างไรก็ตามไม่เพียง แต่เกลียดกลิ่นที่ละเอียดอ่อนของยาสูบในร่างกายของฮีลตันเธอกลับชอบมัน

กลิ่นของยาสูบทําให้ฮีลตันดูน่าหลงใหลและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นและ เวอเรียน มอนท์ ก็หลงเสน่ห์เข้าอย่างจัง

ฮีลตันที่อุ้มเธอ รู้สึกว่าหน้าอกของเขาเปียกจากน้ําตาที่อบอุ่นของเธอ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า "นีล แจ็คแมน สัมผัสคุณที่ไหน"

เป็นไปได้ไหมว่าเธอได้รับบาดเจ็บ?

เธอไม่ได้พูดและส่ายหัวเบา ๆ เท่านั้น เธอหลุดเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและพึมพําอย่างเงียบ ๆ "ฮีลตัน ฟัดด์ คุณไม่ดีกับฉันได้ไหม? ฉันกลัวว่าฉันจะตกหลุมรักคุณ..."

หลังตรงของชายคนนั้นแข็งทื่อ

หลังจากนั้นริมฝีปากบาง ๆ ของเขาเม้ม และเขายังคงเดินออกไป เขาถามเธอด้วยเสียงต่ำว่า "ถ้าคุณจะตกหลุมรักผม คุณก็สามารถตกหลุมรักได้ มันน่าอายหรือที่จะตกหลุมรักผม?"

เวอเรียนยกใบหน้าที่ร้องไห้ของเธอจากแขนของเขา ดวงตาของเธอเป็นสีแดงและเธอดูเหมือนกระต่ายที่หงุดหงิด "แต่เมื่อฉันตกหลุมรักคุณ คุณจะไม่ตกหลุมรักฉัน ทําไมฉันทำให้มันมีปัญหาด้วย"

ฮีลตันมองเธออย่างขบขัน "เวอเรียน มนอท์ นี่คือวิธีที่คุณใช้คํานวณความสัมพันธ์หรือไม่?"