เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1095

"คุณ!"

ลีนาโกรธจัดแต่ต้องระงับอารมณ์เสียเพราะนั่นคือเชนน์ เธอกัดฟันแน่นและพูดว่า “คุณชายเชนน์ คุณเห็นตระกูลเราเป็นอะไร? เราได้ตกลงกันแล้วเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลูกสาวตัวน้อยของฉัน ในฐานะคุณชายคุณนึกอยากจะพูดอะไรก็ได้งั้นหรือ? ยิ่งไปกว่านั้นคุณจะขอให้ฉันปล่อยให้ลูกสาวแต่งงานกับคนอื่นในนอร์ทซิตี้ได้อย่างไรกัน ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปคุณคิดว่ามันจะมีผลเสียต่อชื่อเสียงของลูกสาวฉันและตระกูลจาร์คอปอย่างไรบ้าง? สิ่งนี้มันแตกต่างกับเรื่องที่ตระกูลจินน์ถอนหมั้นอย่างไร? คุณชายเชนน์คุณต้องยุติธรรม!”

ชาร์ลส์จับไม้ค้ำก่อนจะเม้มริมฝีปากแล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “เชนน์ แกหมั้นกับคุณนายจาร์คอปแล้ว ตัดขาดกับผู้หญิงคนอื่นเสีย!”

เชนน์จับมือแยนนี่อย่างใจเย็นและเอ่ยตอบกับชาร์ลส์ว่า “คุณปู่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ตั้งแต่แรก แต่ผมไม่เคยตกลงด้วยเลยสักครั้ง ผมหมั้นหมายกับคุณนายจาร์คอป แต่ไม่ใช่คารา จาร์คอป”

ชาร์ลส์ประหลาดใจและถามว่า “ตระกูลจาร์คอปมีลูกสาวอีกคนหรือ?” ชาร์ลส์ไม่รู้ว่าจาร์คอปนั้นมีลูกสาวกี่คน

เชนน์มองไปที่แยนนี่แล้วพูดเสียงดังฟังชัด “แยนนี่ลูกสาวคนโตของตระกูลจาร์คอปเป็นผู้หญิงที่ฉันชอบมาตลอด ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาฉันกับแยนนี่เราคบหากันและฉันไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากเธอ”

คาราตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธเมื่อได้ยินสิ่งที่เชนน์พูด ความอดทนของเธอมาถึงขีดสุดและไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไปเธอตะโกนกลับไปว่า “แยนนี่ไม่ได้เป็นคนของตระกูลจาร์คอปอีกต่อไป เพราะพ่อของฉันขับไล่เธอออกจากบ้าน จาร์คอปมีลูกสาวคนเดียว ส่วนแยนนี่เป็นเพียงภาระ!”

เชนน์ตอบกลับอย่างสุขุม “ไม่ว่าแยนนี่จะเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลจาร์คอปหรือไม่ก็ตามมันไม่ได้ส่งผลต่อความจริงที่ว่าฉันชอบแยนนี่ แม้ว่าเธอจะถูกตัดสัมพันธ์หรือถูกขับไล่ออกจากจาร์คอป! แยนนี่ก็ยังคือคนที่ฉันชอบและฉันต้องการแต่งงานกับเธอเท่านั้น ไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลจาร์คอปทั้งสิ้น”

โดยปกติแล้วเชนน์เป็นคนที่ชอบเล่นสนุกไปเรื่อยและมีวุฒิภาวะ เขาไม่ค่อยพูดจาประชดประชัน

แยนนี่มองชายคนที่กำลังยืนหยัดเพื่อเธอและทุกคำที่เขาพูดนั้นจริงจังและมุ่งมั่นราวกับดวงอาทิตย์ที่ฉายแสงเปล่งประกายเจิดจ้าและอบอุ่น

เชนน์ดูสง่างามและโดดเด่นกว่าที่เธอคิดไว้มาก

แยนนี่จับแขนของเชนน์และมองเขาอย่างลึกซึ้งโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

กลายเป็นว่าความรู้สึกดึงดูดนี้กลายเป็นความรู้สึกโหยหาจนเราคิดไปว่าโลกนี้มีเพียงแค่เราสองคนเท่านั้น ไม่ว่าคนอื่นจะว่าอย่างไรก็ปล่อยให้เขาพูดไปเสีย

“เชนน์ ต้องเป็นเธอคนนั้นหรือ?”