เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1154

หลังจากแยนนี่กลับมา เธอไม่ได้รีบร้อนไปเยี่ยมคุณป้า แต่กลับกันเธอเริ่มงานของเธอในบริษัทมูฟมีเดีย

เพราะเธอเพิ่งรับช่วงต่อให้ดูแลมูฟมีเดีย มีหลายสิ่งหลายอย่างที่แยนนี่ยังต้องเป็นคนตัดสินใจ

ซินดี้ก็พยายามอช่วยแยนนี่อยู่เช่นกัน เธอนัดหมายซูซานได้สำเร็จ “แยนนี่ ซูซานเป็นนักแสดงตัวท็อปของจินน์กรุ๊ป เพราะงั้น เธออาจจะค่อนข้างหยิ่งและเจ้าอารมณ์ ฉันพยายามสุดความสามารถแล้วจนได้เพื่อนสนิทของเธอช่วยคุยกับเธอให้ แต่ยัยนั่นให้เวลาเราแค่สิบนาทีนะ เราจะคุยกันตรงลานจอดรถ พอถึงเวลาฉันจะช่วยเธอกันพวกปาปารัสซี่ให้ เธอต้องคุยให้เสร็จให้เร็วที่สุดนะ”

แยนนี่จดวันกำหนดนัดทั้งที่หูยังแนบกับโทรศัพท์ เธอตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม “ได้เลย ขอบคุณนะซินดี้ ไว้ฉันจะเลี้ยงหม้อไฟเธอนะ”

“ว้าว นี่เธอกำลังขอบคุณฉันอยู่เหรอเนี้ย? เธอยังให้ฉันเป็นเพื่อนอยู่ใช่ไหม? โอ้ จริงสิ เธอกะจะไปเยี่ยมคุณป้าเธอเมื่อไหร่? เดี๋ยวฉันจะไปด้วย”

เมื่อสองปีก่อน แยนนี่ไม่ได้ทำหน้าที่ตอบแทนพระคุณโดยการอยู่ข้าง ๆ เฮเธอร์ แต่เป็นซินดี้ที่ช่วยดูแลคุณป้าของเธอมาตลอด พอนานวันเข้าพวกเขาก็สนิทกันไปโดยปริยาย เธอยังเรียกเฮเธอร์ว่า ‘คุณป้า’ อีกด้วย

แยนนี่มองดูปฏิทินแล้วพูด “ไปเยี่ยมวันสุดสัปดาห์นี้กัน เธอคงลำบากน่าดูที่ช่วยเรื่องต่าง ๆ ให้ฉันเมื่อสองปีก่อน คุณป้ายังไม่รู้เลยด้วยซํ้าว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับเชนน์ ซินดี้ ฉันไม่รู้จะบอกท่านเรื่องที่ฉันหายไปตั้งสองปียังไงดี แต่ฉันไม่อยากให้ท่านรู้เลยว่าฉันกับเชนน์ไปกันไม่สวยแล้ว ฉันกลัวว่าท่านจะตกใจเอาน่ะ”

พอพูดถึงเชนน์…

ซินดี้ลังเลก่อนพูดขึ้น “แยนนี่ มีบางอย่างที่ฉันไม่มีโอกาสได้บอกเธอเลยจนกระทั่งตอนนี้ เมื่อสองปีก่อน ฉันไปเยี่ยมคุณป้าที่บ้านของเธอ มีสองสามครั้งครั้งที่ฉันเจอกับเชนน์…ฉันได้ยินจากคุณป้ามาว่าเชนน์ไปเยี่ยมท่านอยู่บ่อย ๆ แถมดูจากท่าทางของคุณป้า ฉันไม่คิดว่าเชนน์ยังไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เชนน์กับเธอแตกหักกัน ท่านยังคิดอยู่ตลอดว่าทั้งสองคนยังรักดี”

มือข้างที่ถือปากกาดำของแยนนี่ชะงักค้าวไปชั่วขณะ เงาทะมึนสะท้อนนัยดวงตา ริมฝีปากบีบเม้มขยี้เย้ยหยัน “เขาก็แค่เกิดมโนธรรมรู้สึกผิดขึ้นมาล่ะมั้ง พวกเราต่างก็มาถึงทางตันแล้ว จะทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไรกัน? ตั้งแต่ตอนที่เขาบังคับฉันให้บริจาคเลือดให้นังคารานั่น ตั้งแต่ตอนที่ฉันแท้งลูกของเขา…เขาควรจะรู้นะ ว่ายังไงฉันก็จะเกลียดเขาไปชั่วชีวิต ”

แยนนี่ไม่อยากสานต่อเรื่องของเชนน์อีกต่อไป ซินดี้ปิดปากเงียบอย่างชานฉลาด ในฐานะเพื่อนสนิทของแยนนี่ สิ่งที่เธอทำได้มากที่สุดคืออยู่เคียงข้างเพื่อนของเธอโดยไร้เงื่อนไข ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจทำอะไรก็ตาม

…

แยนนี่สวมหมวดผ้าไร้ปีก เธอมวยผมให้ตํ่าลงกว่าปกติและสวมเชื้อคลุมแจ็กเก็ต เธอออกจากลิฟท์อย่างลับ ๆ ล่อ ๆ ไปยังลานจอดรถ

เธอสาวเท้าอย่างไว

ป้ายทะเบียนรถของซูซานคือ A: ABC666 เป็นเลขทะเบียนที่สะดุดตามาก

แยนนี่เดินเข้าไปยังตัวรถก่อนจะเคาะกระจกหน้าต่างอย่างสุภาพ สักพักเธอก็เปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังของรถ

ซูซานถือตลับแป้งและกำลังตบแต่งใบหน้าของเธอเบา ๆ เมื่อขยับตัวแล้วหันมา เธอมองใบหน้าแสนสวยของแยนนี่อย่างตะลึง

ตลับแป้งในมือร่วงหล่นด้วยความกใจ ดวงตาสวยคมของเธอจ้องมองแยนนี่ “ไหงถึงเป็นเธอได้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าบอสของมูฟมีเดียอะไรนั่นอยากจะเจอฉันหรอกเหรอ?”

แยนนี่ยิ้มแล้วหยิบซองเอกสารสีนํ้าตาลออกจากกระเป๋า “ยินดีที่ได้พบคุณ คุณจอร์จ ฉันคือบอส บริษัทมูฟมีเดีย ลินน์ แฟรงค์ค่ะ”

ซูซานอ้าปากค้าง จ้องแยนนี่อย่างไม่เชื่อคำที่เธอพูด “ธะ ธะ เธอ…เป็นเธอได้ยังไง?”

ซูซานรู้จักกับแยนนี่มาก่อน ก่อนเธอจะเกษียณตัวเองไป เธอเป็นคนหนึ่งที่ได้รับความนิยมอย่างมหาศาล ในแวดวงอุตสาหกรรมบันเทิง เป็นไปไม่ได้เลยที่ซูซานจะไม่รู้จักแยนนี่

ในหมู่คนมีเสียงชาวจีน แยนนี่เป็นดุจดั่งตำนาน

ศิลปินหน้าใหม่มากมายที่เข้ามาอยู่ในอุตสาหกรรมนี้นับถือความสำเร็จของแยนนี่ให้เป็นดั่งเทพของพวกเขา ตั้งแต่นั้นจนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครสามารถพาตัวเองเข้าไปในดินแดนที่มีการแข่งขันสูงอย่างฮอลลีวูดได้อย่างเธอเมื่อสองปีก่อน

มีแต่แยนนี่เท่านั้นที่สร้างความสำเร็จนี้ได้ราวกับปาฏิหาร ถึงแม้จะเป็นเส้นทางที่ต้องพบกับอุปสรรค์มากมายแต่เธอก็คู่ควรจะได้รับมัน

ในสองปีนั้น แม้ว่าเชนน์จะเก็บงำเรื่องการตายของแยนนี่ไว้เป็นความลับพร้อมกับการหายไปของเธอบนหน้าสื่อ เชนน์เองก็ห่างหายไปจากสายตาของผู้คนเช่นกัน เป็นการยากที่ใครต่อใครจะไม่สงสัย

ข่าวซุบซิบว่าแยนนี่ได้ตายไปและยังมีสวนสุสานจอยในนอร์ท ซิตี้ที่คุณชายเชนน์ฝังภรรยาผู้เป็นที่รักไว้ผุดอื่อฉาวขึ้นมา

ไม่ใช่แค่ชาวเน็ตและผู้ชมที่พากันพูดถึงเรื่องนี้ ย้อนกลับไป การเกษียณตัวเองของแยนนี่ก็แปลกอยู่ไม่น้อย เธอจ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพื่อยกเลิกสัญญากับยูนิเวอร์แซล พิกเจอร์ทั้งที่กำลังได้รับความนิยมสูงสุดเพื่อมาเป็นแม่บ้านโดยไม่เสียดายเลยสักนิด

จะมีใครสักกี่คนที่กล้าทำแบบนั้นกัน?

แม้แต่คนในอุตสาหกรรมก็ลือกันให้แซ่ดว่าแยนนี่ต้องมีปัญหาอะไรบางอย่างบิดบังไว้ ถึงได้เกษียรตัวออกไปเร็วขนาดนี้

ในโลกนี้มีคนสวยอยู่มากมายแต่คนแบบแยนนี่ เป็นคนที่ไม่อาจละสายตาไปได้ถ้าได้มองเพียงครั้งหนึ่ง ช่างอัญมณีที่หาตัวจับได้ยากจริง ๆ

ซูซานกลืนนํ้าลายด้วยความยากลำบากแล้วพูดนํ้าเสียงเย็นชา “เธอเชื่อข่าวลือพวกนั้นจริง ๆ เหรอ? มันก็แค่เรื่องที่พวกนักเขียนไส้แห้งแต่งขึ้นมาเพื่อเรียกร้องความสนใจ!”

“เรื่องจริงกับนิยาย ก็มีทั้งส่วนที่จริงและส่วนที่แต่งขึ้นทั้งนั้น คุณจอร์จ คุณจะคิดแบบนั้นจริง ๆ ก็ตามใจ ฉันทิ้งเบอร์ติดต่อให้คุณ เผื่อถ้าคุณตัดสินใจได้แล้ว โทรหาฉันได้ทุกเมื่อ ฉันจะรอการติดต่อจากคุณอย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ แล้วก็ ถ้าคุณจอร์จต้องการร่วมสังกัดกับมูฟมีเดีย ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณได้รับบทภาพยนตร์ที่คุณอยากเล่นไม่เหมือนกับจินน์กรุ๊ปที่บังคับให้คุณเล่นบทอะไรก็ไม่รู้เพื่อปูทางให้หน้าใหม่ ๆ”

“ฉันจะกลับไปคิด”

ก่อนจะไปแยนนี่ทิ้งคำพูดไว้อย่างไร้เยื่อใย “ฉันรู้ว่าคุณจอร์จเป็นคนรักในเกียรติ ไม่ชอบอยู่ใต้เงาของใครและไม่ชอบเป็นตัวแทนของใครด้วย แต่ที่จินน์กรุ๊ป คุณเป็นได้แค่แทนของแยนนี่ จอยเท่านั้นแหละ คุณไม่ใช่แยนนี่ คุณไม่สารมารถรับความเอ็นดูที่เกิดจากความรู้สึกผิดในมโนธรรมของคนอื่นหรอก จริงไหมคะ?”

นิ้วบนมือของซูซานที่กำสัญญาอยู่กลายเป็นสีซีด

ผู้หญิงคนนั้นน่ากลัวกว่าที่เธอคิดไว้มาก ความกลัวแผ่ซ่านเข้าไปยังหัวใจ

แยนนี่ฝังความจริงอันโหดร้ายลงไปลงไปในหัวของเธอ บังคับให้เธอเผชิญหน้ากับมัน แล้วทำให้เธอรูสึกว่าตัวเธอนั้นไม่สามารถไม่สามารถอยู่ภายใต้จินกรุ๊ปได้อีกต่อไป

หลังจากพ่นคำพูดอันโหดร้ายออกมา ผู้หญิงคนนั้นยังยิ้มย่างสุภาพและพยักหน้าให้เธอ “คุณจอร์จ หมดเวลาสิบนาทีที่คุณให้ฉันแล้ว ดีใจจริง ๆ ค่ะที่ได้พบคุณ”

แยนนี่เปิดประตูรถแล้วออกไป

ซูซานรั้งเธอไว้ “เดี๋ยวก่อน!”

“คุณจอร์จ มีอะไรให้ฉันช่วยรึเปล่าคะ?”

ซูซาน กัดริมฝีปากแล้วถาม “เธอกับคุณชายเชนน์เป็นสามีภรรยากันมาก่อน แล้วทำไมเธอถึงต้องมานี่เพื่อขโมยคนของเขาด้วย?”

แยนนี่ค่อย ๆ มองตํ่าลง แล้วพูดอย่างไร้อารมณ์ “นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ฉันไม่สะดวกที่จะตอบคำถามนี้กับคุณค่ะ”