เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1162

หลังจากที่มูฟมีเดียตอบรับเป็นผู้ผลิตรายการวาไรตี้อินเทิร์น แยนนี่เริ่มทำงานอย่างคนบ้าคลั่ง

อินเทิร์น รายการแข่งขันวาไรตี้จะเริ่มทำการออดิชั่นแล้ว

ผู้ดูแลจากจินน์กรุ๊ปแทบไม่ได้ใส่ใจรายการเลยสักนิด ทั้งสตูดิโอผลิตเต็มไปด้วยคนจากฝั่งของแยนนี่เสียส่วนใหญ่

ฝั่งของแยนนี่ พวกเขาวิ่งวุ่นกับการทำงานกันอย่างแข็งขัน ในขณะที่ฝั่งคนงานจากจินน์กรุ๊ปกลับทำตัวสบาย มือถือถุงมันฝรั่งนั่งกินระหว่างดูการถ่ายทำผ่านกล้อง และบางครั้งพวกเขาก็พากันนั่งดูรายการจากสถานีอื่น ๆ เพื่อหาแรงบันดาลใจให้กับการออกแบบลักษณะของรายการ

ผู้ดูแลทีมสื่อจากมูฟมีเดียไม่สามารถทนได้ต่อไป และเริ่มเข้ามาบ่นกับแยนนี่ “บอสครับ ผมไม่ไหวแล้วครับ ทำไมเราต้องให้คนจากจินน์กรุ๊ปมาดูด้วย? เป็นคนของเราที่ถ่ายทำ เป็นคนของเราเตรียมฉากในรายการ และเป็นคนของเราดูแลความเรียบร้อย ขนาดการแก้ไขตัดต่อรายการก็เป็นคนของเราที่ทำงานกันหามรุ่งหามคํ่า ในเมื่อคนของจินน์กรุ๊ปไม่คิดจะทำงาน พวกเขาจะรับงานนี้ไปทำไมแต่แรก? ถ้าไม่สนเงื่อนไขตามสัญญาที่ต้องหารรายได้ตามการกระจายงาน คนพวกนั้นแทบไม่ทำบ้าอะไรเลย!”

แยนนี่กวาดสายตามองคนงานจากจินน์กรุ๊ปจากอีกฝั่ง พวกนั้นสบายเกินไปจริง ๆ แยนนี่ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้้น “ใจเย็นไว้ งานไปถึงไหนแล้ว? ตอนนี้มีคนในฉากการออดิชั่นมากเกินไป อาจเกิดปัญหาได้ง่าย ๆ นายไปให้คนขอให้จินน์มาช่วยรึยัง?”

“จะมีประโยชน์อะไรล่ะ? เราขอพวกเขามาตั้งนานแล้ว คนพวกนั้นเอาแต่ทำตัวหยิ่งและวางอำนาจ ไม่แม้แต่จะยอมขยับก้นเลยสักกะนิด ผมว่าพวกเขาคงมาเพื่อพักผ่อนล่ะมั้ง! แต่จะมาจากจินน์กรุ๊ปหรืออะไรก็ช่าง นี่มันมากเกินไปแล้ว!”

แยนนี่ลูปแขนแล้วปลอบเขา “ฉันจะไปคุยกับพวกเขาให้ คุณทำดีที่สุดแล้วในการจัดสรรกำลังคนในการถ่ายทำ ฉันจะไปจัดการพวกคนของจินน์กรุ๊ปเอง”

“บอสครับ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเราจะขาดคนงานจริง ๆ นะครับ คนของเราหนึ่งคนต้องรับภาระทำงานถึงสามงาน แต่คนของจินน์กรุ๊ปกลับบอกให้คนของพวกเราออกไปซื้อมื้อเที่ยงมาให้อีก! นี่มันแกล้งกันชัด ๆ!”

คนของจินน์กรุ๊ปชักจะล้ำเส้นมากไปแล้ว ไม่ใช่ว่าแยนนี่ไม่รู้สึกโมโหแต่การได้รับงานใหญ่แบบนี้มา เธอจำเป็นต้องข่มอารมณ์ของตัวเอง พยายามใจเย็นที่สุด “เอาล่ะ ๆ หยุดบ่น เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงมื้อคํ่าและเครื่องดื่มกับพวกนายทุกคนเอง ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะ ทำให้ดีที่สุด พอรายการถ่ายทำเสร็จ ฉันจะเพิ่มโบนัสกับทุกคนในนี้เลย”

พอหัวของผู้กำกับดูแลทีมสื่อเริ่มเย็นลง เขานั่งลงแล้วจัดการการถ่ายทำต่อ

แยนนี่เดินเข้าหาคนของจินน์กรุ๊ปแล้วถามพวกเขา “ผู้ดูแลของพวกนายอยู่ไหน?”

“เขาดื่มเยอะไปหน่อยเลยไปเข้าห้องนํ้าครับ”

เฮอะ หน้าไม่อายกันเลยจริง ๆ คนของเธอยุ่งกันตัวเป็นเกลียวอย่าว่าแต่จะดื่มเลย แต่คนของจินน์กรุ๊ปไม่ทำงานอะไรแถมดูจะสนุกกันเหลือเกินนะ

ถ้าเธอบอกว่าไม่โกรธเลยก็คงจะเป็นการโกโหก

พอผู้กำกับดูแลจากจินน์กรุ๊ปกลับมาจากธุระส่วนตัว แยนนี่ยิ้มทื่อแล้วพูด “คุณผู้ดูแลเกรแฮมดูจะเหนื่อยกับอาการท้องไส้ปั่นป่วนไปหน่อยนะคะ? ทำไมไม่ให้ฉันออกไปซื้อยาให้ล่ะคะ? เราจะได้รีบทำงานกันสักที”

ผู้ดูแลเกรแฮมอึ้งไปหลังจากแยนนี่พูดกับเขาอย่างจริงจังแต่ก็แฝงไปด้วยนํ้าเสียงประชดประชัน เขามองแยนนี่แล้วพูดขึ้น “ผู้อำนวยการแฟรงค์ ผมรู้ว่าบริษัทของคุณเร่งทำงานเพื่อจะทำให้งานให้สำเร็จ แต่รายการวาไรตี้ใหญ่แบบนี้ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ ค่อย ๆ ทำช้า ๆ แล้วเก็บรายละเอียดจะทำให้รายการออกมามีคุณภาพนะครับ ผู้อำนวยการแฟรงค์ คุณก็ควรให้คนของคุณได้พักเหมือนคนของจินน์กรุ๊ปบ้างสิครับ เราไม่เคยกดขี่พนักงานของเรา เราแทบจะไม่ให้พนักทำงานจนดึกดื่นหรือวิ่งวุ่นถ่ายทำแบบนี้”

แยนนี่กัดฟันกรอด เธอถึงกับพูดไม่ออกแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าออกไป เธอพูดขึ้นอย่างเรียบเฉย “ได้ค่ะ ครั้งหน้าฉันไว้จะขอคำแนะนำจากผู้อำนวยการจินน์ของคุณว่าจะถ่ายรายการให้เสร็จอย่างราบรื่นได้ทันเวลายังไง โดยไม่ต้องให้ลูกน้องของฉันทำงาน”

ผู้ดูแลเกรแฮมได้แต่ยิ้ม ไม่สนใจและไม่กลัวคำขู่ของเธอเลยแม้แน่น้อย

แยนนี่ควรจะรู้อยู่แล้ว ต่อให้ไม่มีคนหนุนหลังพวกเขาอยู่ แต่ทำไมคนพวกนี้ของจินน์กรุ๊ปถึงได้อวดดีและกล้าทำตัวเอ้อระเหยให้งานล่าช้าอย่างนี้กัน? พวกเขาไม่มีปัญญาจ่ายค่าชดเชยที่ผิดสัญญาหรอก แต่เชนน์จ่ายได้สินะ

ไม่นาน เสียงกริ่งดังขึ้นมาจากในสตูดิโอ “คุณชายเชนน์มาดูงานรอบนี้! เขาซื้อของกินมาด้วย! ”

เฮนรี่เป็นคนเข็นรถที่เต็มไปด้วยอาหารเข้ามาในสตูดิโอ คนงานจากจินน์กรุ๊ปพากันตื่นเต้นแล้วพุ่งตัวไปรับอาหาร ช่างระริกระรี้กันเสียจริง

คนงานจากมูฟมีเดียกำลังทำงานไม่หยุดไม่หย่อนทุ่มเททุกอย่างที่พวกเขามี พวกเขามองคนงานของจินน์กรุ๊ปเหมือนอยากจะฆ่าใครสักคน

บรรยากาศการทำงานและการตระเตรียมในสตูดิโอพังทลายลง

เชนน์ยืนถามกลางเหล่าคนงานด้วยมาดสุขุม เขาโดดเด่นกว่าใคร ๆ แยนนี่สังเกตเห็นเขาได้ในพริบตาเดียว

ระหว่างพวกเขาคือทีมงานจำนวนมาก

แยนนี่มองเขาและต่อสายโทรหา

ทางฝั่งของเชนน์ เขายกยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นชื่อหมายเลขโทรเข้าบนจอ เขารับโทรศัพท์ด้วยท่าทีสบาย ๆ แล้ววางมันแนบกับหู เป็นขณะเดียวกันกับที่เขาจ้องมองเธอจากระยะทางไกล

เสียงในสตูดิโอถ่ายทำดังอื้ออึง

แยนนี่พูดขึ้น “ฉันทำอะไรไม่ได้ถ้าผู้อำนวยการจินน์อยากจะเก็บพวกหมูขี้เกียจเอาไว้ แต่งานนี้เป็นงานที่ต้องทำร่วมกับมูฟมีเดีย เงินที่ได้มาไม่ได้เข้ากระเป๋ามูฟมีเดียแต่เพียงผู้เดียว ไม่ทราบว่าผู้อำนวยการจินจะกรุณาช่วยจัดการลูกน้องของคุณให้ทำงานสักทีได้ไหมคะ? ลูกน้องของฉันไม่ใช่ปศุสัตว์ที่ทำงานรับคำสั่งไปวัน ๆ ถ้ามีอะไรล่าช้า คุณต้องรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว!”

แยนนี่ตำหนิเขาด้วยความเย็นชา