เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1165

แยนนี่จ้องข้อมูลเกี่ยวกับปีเตอร์ที่เธอรวบรวมไว้บนโต๊ะ เธอสั่งให้กีกิจองเที่ยวบินไปยังเอ็มเพรส ทรี ซิตี้ในนทันที

เอ็มเพรส ทรี ซิตี้เป็นเมืองในภูเขาที่งดงาม ในตอนนี้ปีเตอร์กำลังอาศัยอยู่ในแฟรี่ ครีก วิลเลจ แห่ง คาร์ฮิล เคาน์ตี้ เอ็มเพรส ทรี ซิตี้

กีกิจองเที่ยวบินที่เร็วที่สุดที่จะไปยังเอ็มเพรส ทรี ซิตี้ “บอสคะ ฉันจองตั๋วเที่ยวบินรอบห้าโมงเย็นของวันนี้ไว้ให้แล้วค่ะ คุณควรรีบเก็บกระเป๋าและเตรียมพร้อมไปได้แล้วนะคะ ฉันกลัวว่าคุณจะตกเครื่องเอา”

แยนนี่พยักหน้าแล้วนำแท็ปเล็ทและเอกสารต่าง ๆ ใส่ลงในกระเป๋าที่เธอถือตลอดเวลา เธอสั่ง “ฉันอาจจะไม่อยู่ที่นี่อย่างน้อย ๆ สองอาทิตย์ โทรหาฉันถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในบริษัท”

“ค่ะบอส พยายามเข้านะคะ!”

กีกิยกนิ้วโป้งให้

แยนนี่ขบขัน แล้วคว้ากระเป๋าถือและกระเป๋าเดินทางเข้าไปในลิฟท์ เธอเดินออกมายังลานจอดรถชั้นใต้ดิน

ก่อนที่เธอจะได้สตาร์ทรถ แยนนี่เผลอเหลือบมองโทรศัพท์มือถือที่ปิดเอาไว้ข้าง ๆ โดยไม่รู้ตัว เธอคว้ามันแล้วกดปุ่มเปิด สักพักเธอก็โยนมันกลับลงในกระเป๋า

ช่างเถอะ ไว้ค่อยปิดอีกทีตอนขึ้นเครื่องอีกทีก็แล้วกัน

การเปิดมันขึ้นมากลับทวีความกังวลให้เธอ

ช่องว่างความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับคน ๆ นั้น ไม่มีทางจะเติมเต็มมันได้อีกตลอดชีวิต

แยนนี่สตาร์ทรถ พอร์ชสีขาวมุ่งออกจากลานจอดรถอย่างไว

พอรถพอร์ชสีขาวเพิ่งออกไปได้ไม่นาน บูกัตติสีเงินก็ขับเข้ามายังลานจอดรถใต้ดินของมูฟมีเดีย

เชนน์ถือซองเอกสารสีนํ้าตาลในมือแล้วขึ้นลิฟท์จากชั้นใต้ดิน เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงแผนกต้อนรับ

“คุณคะ ไม่ทราบว่าคุณมาหาใครเหรอคะ? ได้นัดไว้รึเปล่าคะ?”

“ผมเป็นคนรู้จักของผู้อำนวยการจอ…ผู้อำนวยการแฟรงค์ครัย ผมมาเพื่อพบเธอ”

“คุณได้นัดเอาไว้รึเปล่าคะ?”

บรรยากาศรอบตัวของเชนน์นั้นดูสะดุดตาและดูเหมือนจะเป็นคนที่มาจากสังคมชั้นสูง แต่ว่าหญิงสาวแผนกต้อนรับก็เป็นการเป็นงาน เธอไม่ยอมปล่อยให้เขาเข้าไปได้ง่าย ๆ

เชนน์นั้นตัวสูงอยู่ไม่น้อย นัยตาคมดำสนิทของเขามองจ้องเข้าไปในห้องทำงานอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินตรงไปพร้อมกับซองสีนํ้าตาลในมือโดยไม่สนแผนกต้อนรับที่พยายามจะหยุดเขาเลยแม้แต่น้อย

“คุณค่ะ คุณเข้าไปไม่ได้ถ้าไม่ได้นัดไว้ก่อนนะคะ คุณ…”

กีกิวิ่งเข้ามาหาเชนน์ที่กำลังบุกเข้ามาในบริษัท “ผู้อำนวยการจินน์?”

เชนน์เหมือนจะจำกีกิได้ลาง ๆ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะถาม “บอสของเธออยู่ไหน?”

กีกิที่กำลังถือแก้วกาแฟอยู่ในมือตอบกลับ “บอสเพิ่งออกไปทำธุรกิจค่ะ เธอน่าจะกำลังเดินทางไปสนามบิน ถ้าผู้อำนวยการจินน์ต้องการอะไร ฉันจะ…”

ก่อนที่กีกิจะทันได้กล่าวจบ เชนน์ก็ตัดบทสนทนาแล้วถาม “เธอจะไปที่ไหน?”

“คาร์ฮิล เคาน์ตี้ เอ็มเพรส ทรี ซิตี้ค่ะ” พูดจบกีกิก็รีบปิดปาก

ดูเหมือนว่าเธอเพิ่งจะทำความลับของบริษัทรั่วไหล

ถ้าผู้อำนวยการจินน์รีบบึ่งไปยังเอ็มเพรส ทรี ซิตี้เพื่อเจรจาเรื่องหนังสือชุดเยลโลว์ ริเวอร์ของปีเตอร์ด้วยอีกคน เธอถึงคราวซวยแน่ ๆ

กีกิพยายามหาทางกอบกู้สถานการณ์ แต่เชนน์ก็หันหลังเตรียมจะออกจากบริษัทแล้ว

‘ไม่นะ! ผู้อำนวยการจินน์จะชิงแย่งทำธุรกิจของเรางั้นเหรอ?!’

วางเรื่องความรักไว้ก่อน ยังไงพวกเขาก็ยังเป็นคู่แข่งทางธุรกิจกัน…

‘บอสคะ คุณห้ามหลงเสน่ห์ผู้อำนวยการจินน์นะคะ!’

…

เชนน์มองหาเธอตลอดทาง

ในสนามบินผู้คนคับคั่ง ขนาดเชนน์ที่ตัวสูงใหญ่ ยังใช้เวลาอยู่นานในการเดินรอบสนามบินกว้าง ก่อนที่จะสะดุดเข้ากับแถวยาวเหยียดนอกโถงรองรับผู้โดยสารของสนามบิน

แยนนี่กำลังตรวจตั๋วเครื่องบิน เตรียมพร้อมขึ้นเครื่อง

“แยนนี่!”

แยนนี่คิดว่าเธอหูฝาดไปและเลือกที่จะไม่สนใจเสียงนั่น จนเสียงคุ้นเคยที่แสดงความกังวลออกมานั้นเรียกชื่อเธออีกครั้ง

“แยนนี่!”

ในที่สุดเธอก็หันมาเพื่อดูต้นเสียง

เชนน์กำลังยืนอกกระเพื่อมขึ้นลง สูดลมหายใจหอบ ตายตาของเขาจ้องมาที่เธอแต่เพียงผู้เดียว