เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 145

วันรุ่งขึ้น ในช่วงบ่ายโทรศัพท์ของ เวอเรียน ดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังใกล้จะเลิกงาน มีสายเรียกเข้าจาก ฮีลตัน

ถึงแม้ว่าเธอจะแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้กดรับในทันที

เพราะว่าทั้งเดือนนี้พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันเลย ฮีลตัน เขาจะไม่โทรหาเธอโดยที่ไม่มีเหตุผล เธอกดรับสายของเขาเพราะกังวลว่าอาจจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับ เจลลี่ บีน

เขาเริ่มพูดขึ้นมาทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ วันนี้ฉันมีประชุมเกี่ยวกับธุรกิจหลังเลิกงาน ช่วยไปรับ เจลลี่ บีน แล้วส่งเธอกลับไปที่ บ้านของครอบครัวฟัดด์ ให้ฉันหน่อย

น้ำเสียงของ ฮีลตัน นั้นเย็นชาตามปกติ และไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ในน้ำเสียงของเขา เหมือนกับเป็นผู้บังคับบัญชาการที่กำลังสั่งสอน

ทันใดนั้น เวอเรียน รู้สึกสูญเสียเล็กน้อย แต่เธอตอบอย่างเย็นชาว่า “เข้าใจแล้ว ฉันจะ"

ก่อนที่เธอจะวางสาย ฮีลตัน ได้ทำไปก่อนหน้านั้นแล้ว

เมื่อมองไปที่หน้าจอแสดงผลมืดลงเธอก็ขมวดคิ้ว เขาอาจจะยุ่งกับ ซันนี่ เชีย และลูกในครรภ์ของเธอดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดถึงเธอเลย

เวอเรียน ไม่มีอารมณ์ที่จะครุ่นคิดถึงเรื่องแบบนั้น เธอเก็บข้าวของและออกเดินทางไปหา เจลลี่ บีน

เมื่อถึงทางเข้าโรงเรียนอนุบาล เจลลี่ บีน วิ่งออกไปพร้อมกับกระเป๋าเป้ของเธอและพุ่งเข้าไปหา เวอเรียน มอนท์ เมื่อเธอเห็นเธอ เธอกอด เวอเรียน แน่น “มอนตี้! หนูคิดถึงคุณมากจริง ๆ!"

เวอเรียน จูบหน้าผากของเด็กน้อยแล้วพูดว่า “แม่…ฉันก็คิดถึงหนูมากเช่นกัน” เธอเกือบจะพูดว่า “แม่” ออกมา

มันเป็นการดีกว่าที่จะไม่บอกเธอเพื่อให้ เจลลี่ บีน ยังอยู่ได้โดยไม่มีเธอ

เวอเรียน ยิ้มเบา ๆ ขณะจับมือของเด็ก “พ่อของคุณไปประชุมทางธุรกิจเขาเลยขอให้ฉันไปหาคุณ กลับไปที่ฟัดด์ กันก่อนดีไหม”

“แน่นอน! ฉันอยากเล่นกับคุณก่อนที่เราจะกลับบ้านกัน!”

“งั้นไปทานข้าวเย็นก่อนกลับบ้านกันดีกว่า”

"ได้ค่ะ!"

เวอเรียน ยิ้มและถามว่า “กิน KFC ไหมจ๊ะ?”

เด็กคนนั้นทำหน้ามุ่ยแล้วพูดว่า “หนูอยากกินของทอดมันฝรั่งบดนักเก็ตไก่ และดื่มโค้ก!”

เมื่อเห็นท่าทางหิวของเธอ เธอก็เดาได้ว่าเด็กคนนี้ไม่เคยกลับมาที่ KFC เลยตั้งแต่พาเธอไปที่นั่นเป็นครั้งแรก ครอบครัวฟัดด์ ร่ำรวยและมีอำนาจ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจอาหารจานด่วนมากนัก ตามธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ต้องการให้ เจลลี่ บีนกินอาหารขยะแบบนี้

เวอเรียน รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะกินที่นั่นเป็นครั้งคราว และการนำ เจลลี่ บีน ไปที่ KFC ทำให้ เวอเรียน นึกถึงช่วงเวลาที่น่ารักในช่วงวัยเด็กของเธอเมื่อ เกรย์สัน มอนท์ เคยพาเธอไปที่นั่น

ใน KFC เวอเรียน สั่งอาหารหลากหลายรายการที่ เจลลี่ บีน ชอบกิน ในขณะที่ลิตเติ้ลเจลลี่บีนกำลังกินของทอด เวอเรียน กังวลว่าเขาจะไม่ได้เจอเธออีกเป็นเวลานาน เธอจึงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาถ่ายวิดีโอและรูปภาพของเธอไว้เล็กน้อย

เจลลี่ บีน ขมวดคิ้วและถามเธอว่า “ตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอมอนตี้?”

“ฉันกำลังถ่ายรูปของหนูเอาไว้เพื่อที่ฉันจะได้เห็นหนูทุกเวลาเมื่อฉันคิดถึงหนูไงจ๊ะ”

ไหล่ของ เจลลี่ บีน ทรุดลงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้นเธอถอนหายใจ “มอนตี้ ทำไมคุณถึงอยู่ด้วยกันกับ คุณพ่อ ของฉันไม่ได้ล่ะ? คุณพ่อกำลังจะไปหาแม่เลี้ยงให้กับหนู จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากในอนาคต แม่เลี้ยงใจร้ายกับหนูในอนาคต?”

เด็กคนนั้นประคองคางเล็ก ๆ ของเธอด้วยมือของเธอดูเหมือนว่าเธอจะเป็นกังวลจริง ๆ

เวอเรียน รู้สึกประหลาดใจ “คุณพ่อของคุณกำลังมองหาแม่เลี้ยงให้คุณอยู่เหรอ?”

เจลลี่ บีน พยักหน้า และบ่น “เหตุผลที่คุณพ่อไม่สามารถมาขับรถกลับบ้านได้ในวันนี้ก็คือเขาไปงานจับคู่กับคุณน้าสาวสวย!”

ใบหน้าของ เวอเรียน เปลี่ยนเป็นสีเข้ม

เขาบอกเธอทางโทรศัพท์ว่าเขามีนัดคุยธุรกิจกันหลังเลิกงาน และจริง ๆ แล้วการ "นัดพบ" กันในครั้งนี้ เป็นการนัดเดทกับผู้หญิงบางคนงั้นเหรอ?