เช้าวันรุ่งขึ้นเวอเรียน เห็นรถมายบัค สีดำที่คุ้นเคยดึงขึ้นมาจอดที่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลเมื่อเธอมาถึง
ผู้ชายที่ดูแข็งแรงกำลังยืนพิงรถราวกับว่ารอใครสักคนอยู่
“คุณฟัดด์?”
ฮีลตันเหล่ตาสีดำของเขา มองไปที่ใบหน้าสวยงามของเธอ จากนั้นริมฝีปากของเขาก็เปิดออกเล็กน้อย “คุณมอนท์ ขึ้นรถเรามีเรื่องต้องคุยกัน”
ต้องคุยกันงั้นหรือ?
เวอเรียนรู้สึกอึดอัดทันทีเมื่อเธอเข้าไปในรถ ฮีลตันดูสงบเหมือนปกติ เขายื่นข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษรต่อหน้าเธอ น้ำเสียงของเขาช่างซ้ำซากจำเจ “ลองอ่านดู ถ้าไม่มีปัญหาก็เซ็นมันซะ”
เวอเรียนรู้สึกงุนงง ดวงตาของเธอมองไปที่ข้อตกลงที่อยู่ตรงหน้าเธอ แทนที่จะบอกว่ามันคือข้อตกลง มันน่าจะดีกว่าถ้าเรียกว่าสัญญาซื้อขายตัวเธอเอง
อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขนั้นน่าดึงดูดอย่างยิ่ง : คฤหาสน์ตระกูลมอนท์จะไม่ถูกทำลาย และจะอยู่ภายใต้ชื่อของเธอ
หลังจากอ่านบรรทัดนั้นเวอเรียน ก็หยิบปากกาสีดำขึ้นมาและเซ็นชื่อโดยไม่ต้องคิด
ฮีลตันเลิกคิ้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ระมัดระวังอะไรเลย เธอเซ็นชื่อลงทันทีหลังจากที่ได้เห็น
เธอไม่กลัวว่าเขาจะขายเธอออกไป?
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณเป็นภรรยาเพียงแค่ในนามของผม และเป็นแม่ของ เจลลี่ บีน อย่างไรก็ตามเรื่องนี้จะถูกเก็บเป็นความลับจากโลกภายนอก”
สิ่งที่เขาหมายถึงคือ เขาไม่เพียงแต่แกล้งแต่งงาน แต่ยังต้องการเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับจากโลกภายนอกด้วย
“นอกจากนี้ผมหวังว่าคุณจะตรวจสอบเนื้อหาและอ่านข้อตกลงของให้ดี เพราะผมไม่ต้องการให้คุณละเมิดมัน”
“เวอเรียนพยักหน้า คุณฟัดด์ โปรดวางใจฉันจะอ่านข้อตกลงนี้อย่างละเอียดให้เป็นเรื่องเป็นราว”
ฮีลตันขมวดคิ้วเล็กน้อย และพูดเบา ๆ ว่า “จากนี้ไปคุณควรเรียกผมให้ต่างจากเดิม”
ตอนแรกเธอไม่เข้าใจ “ฮะ ว่าไงนะคะ?”
“เรียกผมว่า ฮีลตัน”
ดวงตาที่ดูสดใสของเวอเรียน หันไปพบกับดวงตาที่เร่าร้อนของเขา หูของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
เธอกัดริมฝีปากล่าง “... ฮีลตัน?”
ชายคนนั้นตอบว่า “หืม”
เขาแน่ใจหรือว่าเธอควรเรียกเขาแบบนั้น? พวกเราดูไม่ได้ดูสนิทสนมกัน
ฮีลตัน เหลือบมองเธอและอธิบายว่า “เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นสงสัย ผมหวังว่าคุณจะสามารถปกปิดการแต่งงานปลอม ๆ ของเราจากทุกคนรวมถึง เจลลี่ บีน ด้วย”
“ตกลงค่ะ คุณฟะ…ฮีลตัน”
เธอกัดลิ้นและขมวดคิ้ว เธอไม่คุ้นเคยกับการพูดกับเขาแบบนั้นเลย
“คืนนี้ผมจะมารับคุณเพื่อทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์ฟัดด์”
เวอเรียนตกใจมาก เธอต้องไปพบพ่อแม่ของเขาคืนนี้?
“...มันไม่เร็วไปเหรอฉันยังไม่พร้อม…”
ฮีลตันเหลือมองเธอ “รอจนคุณพร้อม คฤหาสน์ตระกูลมอนท์ของเธอ ก็คงจะถูกทำลายไปแล้ว”
“...”
ปากของเวอเรียนกระตุก ผู้ชายคนนี้เป็นพวกบ้าวัตถุนิยมจริง ๆ เมื่อพูดคุยถึงเรื่องข้อตกลง เขาช่างไร้เหตุผลจริง ๆ!
“หากคุณไม่มีคำถามอื่น ๆ คุณสามารถลงจากรถได้”
“...ได้!”
เวอเรียนเปิดประตูรถ และลงจากรถพร้อมสัญญา ทันใดนั้นเขาก็สตาร์ทรถแล้วขับออกไป
ผู้ชายคนนี้... เขาเป็น…
ลืมไป! เขาส่งคฤหาสน์ตระกูลมอนท์ให้เธอเป็นของขวัญ ดังนั้นเธอไม่ควรทะเลาะกับเขา
เวอเรียนเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลและพลิกดูหน้าของข้อตกลง มีข้อบังคับมากมายทำให้เธอปวดหัว
บุคคลแรก : ฮีลตัน ฟัดด์
บุคคลที่สอง : เวอเรียน มอนท์
[บุคคลที่สองจะไม่เข้าไปยุ่งในชีวิตส่วนตัวของบุคคลที่หนึ่ง บุคคลที่สองจะต้องย้ายเข้าไปอยู่ในที่พักอาศัยของบุคคลแรกตามที่กำหนดภายในสามวัน บุคคลที่สองจะปฏิบัติตามคำแนะนำและข้อตกลงทั้งหมดจากบุคคลแรก…]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน