เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 189
สรุปบท บทที่ 189 ทอดทิ้งคู่พ่อ และลูกสาว: เล่ห์รัก ท่านประธาน
สรุปเนื้อหา บทที่ 189 ทอดทิ้งคู่พ่อ และลูกสาว – เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า
บท บทที่ 189 ทอดทิ้งคู่พ่อ และลูกสาว ของ เล่ห์รัก ท่านประธาน ในหมวดนิยายนิยาย โรแมนติค เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอเอสเต้ ลูน่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ฮีลตัน ฟัดด์ตัดสินผู้หญิงตรงหน้าของเขาอย่างใจเย็น “แซม จอยซ์คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของผม”
แซม จอยซ์ตอบอย่างใจเย็น “สิบปีที่แล้วตอนที่ฉันตกลงไปในทะเล ฉันคงโชคดีที่ได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่น อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้นฉันเอาหัวกระแทกกับแนวปะการังอย่างแรงทำให้สูญเสียความทรงจำ ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ไปรับการรักษากับแพทย์ เป็นเรื่องบังเอิญมากที่แพทย์ของฉันแนะนำนักจิตวิทยาชื่อเลน ไฮดี้ หลังจากที่เธอรู้ว่าฉันเป็นใคร เธอก็บอกฉันทุกอย่าง เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันจำได้หลายอย่าง หมอไฮดี้เล่าเรื่องคุณมอนท์ให้ฉันฟัง ครั้งแรกที่ฉันได้พบกับคุณมอนท์ เธอจำได้ว่าฉันเป็นใคร ฮีลตัน คุณเป็นคนให้เธอดูรูปของฉันหรือเปล่า?”
“ไม่”
เมื่อเธอเห็นท่าทีเย็นชาของฮีลตัน ฟัดด์ แซม จอยซ์ก็ถามอย่างขอโทษว่า “คืนนี้ ฉัน…ฉันขัดจังหวะเดทของคุณกับคุณมอนท์หรือเปล่า?”
ฮีลตัน ฟัดด์ลุกขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “แซม จอยซ์ผมมีคำถามมากมายสำหรับคุณ แต่ตอนนี้ผมมีบางอย่างที่สำคัญกว่า ผมจะต้องขอตัวก่อน”
“ฮีลตัน เดี๋ยวก่อน”
แซม จอยซ์ลุกขึ้นยืนเดินไปข้างหน้าของเขา เงยหน้าของเธอขึ้นและถามขณะที่มองเขา “ฮีลตันคุณดูเหมือน…จะไม่ต้อนรับฉันกลับสักหน่อย เป็นเพราะการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของฉันที่ทำให้คุณขุ่นเคืองและทำให้คุณกลัวงั้นหรือ?
“แซม จอยซ์ผมมีความสุขมากที่คุณยังมีชีวิตอยู่ ผมเชื่อว่าถ้ายานิ เควนรู้ว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ เขาจะมีความสุขที่สุด”
ยานิ เควนงั้นหรือ?
แซม จอยซ์ตกตะลึงไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะพูดอย่างรวดเร็วว่า “โอ้ ฉันไม่ได้เตรียมตัวที่จะปรากฏตัวต่อหน้ายานิ ฉัน ... ฉันกลัวว่าจะทำให้เขาตกใจ”
แซม จอยซ์มักเรียก ยานิ เควนว่า "ยาน"มาโดยตลอดและไม่เคยเรียกเขาว่า "ยานิ" เลย เขาจำสิ่งนี้ได้อย่างชัดเจนเพราะทั้งสามคนอยู่ด้วยกันตลอดเวลาแซม จอยซ์มีเพียง ยานิ เควนในหัวใจและสายตาของเธอ สายตาของเธอยังติดตามยานิ เควนอยู่เสมอ จู่ ๆเขาก็รู้สึกสงสัยเมื่อเธอเรียกเขาว่า ยานิ ด้วยความไม่คุ้นเคยเช่นนี้
อาจเป็นไปได้ว่าแซม จอยซ์สูญเสียความทรงจำและลืมความรู้สึกที่มีต่อยานิ เควน
ท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ไม่ต่างจากแซม จอยซ์ ใบหน้าของเธอไม่มีร่องรอยของการทำศัลยกรรมและใบหน้าของเธอก็ดูเป็นธรรมชาติและสดใสมาก
ในความทรงจำของเขา แซม จอยซ์ไม่มีน้องสาวฝาแฝด
…
เมื่อฮีลตัน ฟัดด์ออกมาจากโรงแรมบันยันทรี เขาก็เดินไปที่รถขณะพยายามโทรหา เวอเรียน มอนท์
ไม่สามารถเชื่อมต่อหมายเลขได้และมีเพียงเสียงผู้หญิงที่เหมือนเครื่องจักรที่ปลายอีกด้านหนึ่งของสาย “ขออภัยหมายเลขที่คุณโทรไม่สามารถใช้งานได้…”
การแสดงออกทางสีหน้าของฮีลตัน ฟัดด์มืดลง หลังจากขึ้นรถแล้ว เขาก็ขับรถไปที่สวอนโลว เบย์ วิลล่า
ในสวอนโลว เบย์ วิลล่ามีเพียงไฟตั้งเท่านั้นที่เปิดอยู่ในห้องนั่งเล่น
เมื่อฮีลตัน ฟัดด์เข้ามาจากสนามเขาร้องเรียกเธอว่า “เรียนา!”
ไม่มีใครตอบเขาข้างเสียงสะท้อนที่อ้างว้าง
เมื่อฮีลตัน ฟัดด์เห็นแหวนเพชรบนโต๊ะ หัวใจของเขาก็จมลงทันที
พฤติกรรมที่ผิดปกติของเวอเรียน มอนท์เพิ่งฉายผ่านความคิดของเขา
จู่ ๆเธอก็เดินไปที่ฟัดด์ กรุ๊ป กอดเขา ทำท่าทางยั่วยวนกับเขาและบอกว่าเธอคิดถึงเขา เมื่อวานเธอถามเขาว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไรถ้าแซม จอยซ์ยังมีชีวิตอยู่และขอร้องให้เขาตั้งชื่อลูกของพวกเรา...
ทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าเวอเรียน มอนท์ทำตัวผิดปกติขนาดนี้?
ฮีลตัน ฟัดด์กำแหวนเพชรไว้แน่นจนข้อนิ้วมือของเขาเป็นสีขาวอมเขียว
เขาโทรไปหาคุช เซเวียร์ “ส่งคนไปหาว่าตอนนี้เวอเรียน มอนท์อยู่ที่ไหน”
คุช เซเวียร์ที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็ตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆเวอเรียน มอนท์จะหายไปในกลางดึก ...
ฮีลตัน ฟัดด์ไปที่ห้องนอนบนชั้นสอง ในห้องนอนใหญ่ข้าวของเครื่องใช้ประจำวันที่เธอใช้ยังคงอยู่ที่นั่น เสื้อผ้าบางส่วนของเธอหายไป แต่แม้แต่บัตรประจำตัวประชาชนและสมุดทะเบียนบ้านก็ไม่มีเช่นกัน
สัญญาณเหล่านั้นบ่งบอกว่าเวอเรียน มอนท์ไม่ได้หนีออกจากบ้านและไม่เล่นเกมซ่อนหา เธอตัดสินใจระยะยาวจริง ๆที่จะจากไปโดยไม่บอกลา
ฮีลตัน ฟัดด์ไม่สนใจเธอ
เจลลี่ บีนวิ่งไปมาพร้อมกับขมวดคิ้วก้มศีรษะและมองไปที่ฮีลตัน ฟัดด์ "พ่อ? หนูยังไม่ได้ทานอาหารเช้า! มอนตี้อยู่ไหน?”
ฮีลตัน ฟัดด์ยังคงไม่สนใจเธอ
เจลลี่ บีนขึ้นไปบนโซฟาและปากเล็ก ๆ ของเธอก็ไปอยู่ข้าง ๆหูของฮีลตัน ฟัดด์เธอตะโกนใส่เขาเสียงดัง “พ่อ! คุณได้ยินหนูไหม?"
อารมณ์ของฮีลตัน ฟัดด์แย่มากและเขาสั่งมาดามเลียห์อย่างเย็นชาว่า “มาดามเลียห์ ทำอาหารให้เธอหน่อย”
“ได้ค่ะ นายน้อยสาม”
เจลลี่ บีนมุ่ยปากเล็ก ๆ ของเธอ “ฮึ่ม คุณไม่สนใจหนูแต่เช้า หนูอยากจะเพิกเฉยต่อคุณเช่นกันและไปหามอนตี้! ฮึ่ม!”
เจ้าตัวเล็กถือกระเป๋าเป้สะพายหลังหันหลังและเริ่มเดิน ฮีลตัน ฟัดด์ดึงกระเป๋ากลับด้วยมือใหญ่ของเขา โดยไม่ชัดเจนว่าไฟอะไรกำลังโหมกระหน่ำอยู่ภายในตัวเขา “หนูมองหามอนตี้ตลอดเวลา แต่มีคนสนใจหนูบ้างไหม?”
เสียงของฮีลตัน ฟัดด์ดังและเย็นมาก ด้วยการแสดงออกที่น่าหดหู่บนใบหน้าของชายหนุ่มเจลลี่ บีนเงยหน้าขึ้นมองเขาและตกใจกลัวทันที แม้แต่มาดามเลียห์ก็ยังกลัว
เจลลี่ บีนร้องเสียงดัง “คุณดุร้ายกับหนูมาก! อูววววววววววววว หนูจะไปหามอนตี้! มอนตี้จะไม่สนใจหนู! มอนตี้ชอบหนูมาก! มอนตี้ยังไปโรงเรียนอนุบาลเมื่อวานนี้เพื่อมาหาหนู! อูวววววววว ... ”
เสียงร้องของเจ้าตัวเล็กดังมากและทำให้ฮีลตัน ฟัดด์กระสับกระส่าย เขาอุ้มเจลลี่ บีนและวางเธอลงบนโซฟาก่อนจะเดินออกไปเพียงลำพัง
เจลลี่ บีนใช้มือทั้งสองข้างเช็ดน้ำตาและจ้องไปที่ฮีลตัน ฟัดด์ที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง เธอฮึดฮัดด้วยความโกรธ แต่ชายหนุ่มไม่ขยับ เจลลี่ บีนโกรธมากและวิ่งขึ้นไปชั้นบนพร้อมกระเป๋าเป้ของเธอ
ฮีลตัน ฟัดด์ดึงเธอกลับมาโดยจับเธอราวกับว่าเขากำลังอุ้มลูกเจี๊ยบ เขาดุเธออย่างเย็นชาด้วยใบหน้าที่เข้มงวด “มอนตี้ของลูกจากไปแล้ว!”
"คุณกำลังโกหก! มอนตี้จะไม่มีวันจากไป! มอนตี้ชอบเจลลี่ บีนที่สุด! ฉันอยากไปหาเธอ! ฮึ่ม!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน