เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 190

เจลลี่ บีนปีนขึ้นไป และรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนเพื่อมองหาเวอเรียน มอนท์อย่างไรก็ตามหลังจากที่เด็กน้อยค้นหาทั้งห้องก็ไม่พบเธอ

“มอนตี้? มอนตี้! มอนตี้ คุณอยู่ไหน! มอนตี้ คุณเล่นซ่อนหากับหนูงั้นหรือ?”

หลังจากผ่านไปสิบนาที เจลลี่ บีนก็ลงมาชั้นล่างโดยที่กระเป๋าเป้สะพายหลังยังอยู่ที่หลังเธอและมีท่าทางผิดหวังบนใบหน้าของเธอ ฮีลตัน ฟัดด์ที่นั่งอยู่บนโซฟา ฮัมอย่างเย็นชา “หนูยอมแพ้แล้วหรือยัง?”

เจลลี่ บีนมุ่ยปากเล็กน้อยแล้วยืนอยู่บนบันไดโดยใช้มือทั้งสองข้างเกาะเอวอย่างโอชะ เธอเป็นเหมือนไก่นักสู้ตัวเล็ก ๆ “ฮึ่ม!”

ฮีลตัน ฟัดด์ลุกขึ้นและเดินออกจากบ้านด้วยตัวเอง เขาจากไปพร้อมกับภาพเงาของเขาและประโยคสำหรับเจลลี่ บีน “ตามฉันมาถ้าหนูไม่อยากสาย”

เจลลี่ บีนยืนอยู่กับที่เป็นเวลาหนึ่งนาทีก่อนที่เธอจะเดินตามเขาไปอย่างไม่เต็มใจ

คุณพ่ออารมณ์ไม่ดี ดังนั้นอารมณ์ของเธอก็แย่เช่นกัน!

เจลลี่ บีนตามหลังเขาอย่างใกล้ชิดและท้วงเบา ๆ ว่า “หนูยังไม่ได้ทานอาหารเช้า! คุณต้องการให้หนูอดตายงั้นหรือ?”

ฮีลตัน ฟัดด์ขมวดคิ้ว เม้มริมฝีปากบางของเขาและสั่งมาดาม เลียห์ว่า “เตรียมอาหารเช้าให้เธอกินระหว่างเดินทาง”

“ค่ะ นายน้อยที่สาม”

มาดามเลียห์ทำแซนวิชแฮมและอุ่นนมหนึ่งกล่อง เธอบรรจุในถุงซิปแล้วส่งให้เจลลี่ บีน “อย่าลืมทานมันนะคะ”

เจลลี่ บีนรับอาหารเช้าและจ้องไปที่ฮีลตัน ฟัดด์ก่อนที่เธอจะวิ่งเข้าไปในรถด้วยตัวเองโดยมีกระเป๋าเป้สะพายหลังอยู่ด้านหลังเธอ

มาดามเลียห์อดไม่ได้ที่จะถามว่า “นายน้อยสาม ท่านผู้หญิงสาม... ”

“อย่าเพิ่งเล่าเรื่องนี้ให้นายใหญ่รู้”

“ค่ะ นายน้อยที่สาม”

...

หลังจากเวอเรียน มอนท์มาถึงเอส ซิตี้ ครั้งแรกเธอพักอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่ง หลังจากที่เธอพักผ่อนเพียงพอแล้ว เธอก็ไปหาตัวแทนขายบ้านในพื้นที่เพื่อหาบ้าน

แผนชั่วคราวของเธอคือการอยู่ในเอส ซิตี้ และเตรียมการอื่น ๆ

เธอเพิ่งออกจากนอร์ท ซิตี้และหัวสมองของเธอยังคงยุ่งเหยิง เธอไม่ได้คิดเกี่ยวกับสถานที่ที่ดีที่จะไปหรือตัดสินใจใด ๆ เกี่ยวกับอนาคต

ทั้งวัน เธอติดตามตัวแทนขายบ้านไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาบ้าน ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจเลือกบ้านหนึ่งห้องนอน

อสังหาริมทรัพย์ในเอส ซิตี้นั้นราคาไม่ได้ต่ำ ดังนั้นค่าเช่าจึงแพงไปหน่อย หากเธอต้องการเช่าบ้านทั้งหลัง ก็จะอยู่ที่ประมาณสามพันเหรียญต่อเดือน ค่าเช่าแพงเล็กน้อยสำหรับเวอเรียน มอนท์ แต่เธอไม่ต้องการแชร์บ้านกับคนแปลกหน้า เธอจึงเลือกบ้านหนึ่งห้องนอนหลังนี้ มีห้องน้ำและห้องครัวในตัว แม้ว่าจะมีขนาดเล็ก แต่ก็มีอุปกรณ์ครบครัน

“คุณมอนท์ มันเป็นราคาเดือนละสองพันสำหรับหลังนี้ มันดีสำหรับคุณที่อยู่คนเดียว”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะซื้อหลังนี้”

“ได้ครับ ผมจะโทรหาเจ้าของบ้านให้มาหาทันที”

หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งในที่สุดเวอเรียน มอนท์ก็จ่ายเงินมัดจำและค่าเช่า หลังจากเจ้าของบ้านและตัวแทนขายจากไปเธอก็เริ่มจัดเก็บบ้านหลังเล็ก ๆ

โชคดีที่เจ้าของบ้านชอบความสะอาดดังนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่ที่นี่ เธอก็ยังคงรักษาความสะอาดอยู่ดังนั้นเวอเรียน มอนท์จึงทำความสะอาดเพียงเล็กน้อยก่อนที่มันจะสะอาดสะอ้าน

หลังจากที่เธอแกะกล่อง แล้วเธอก็อาบน้ำอุ่น จากนั้นเธอก็นอนลงบนเตียงและคิดว่าเธอจะหลับไปทันทีจากความเหนื่อยล้าหลังจากวิ่งเล่นมาตลอดสองวันที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถหลับไปได้จริง ๆ เมื่อเปิดโทรศัพท์ สายที่ไม่ได้รับหลายสายก็ปรากฏขึ้นและพวกมันทั้งหมดมาจากฮีลตัน ฟัดด์ เธอไม่ได้เปิดโทรศัพท์ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เนื่องจากเธอรู้ว่า ฮีลตัน ฟัดด์จะตามหาเธอ

เขาจะได้เจอแซม จอยซ์ในคืนนั้นและตอนนี้ เขาจะกลับมาอยู่กับแซม จอยซ์อีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่าเธอปล่อยให้มันเกิดขึ้น เธอตัดสินใจเมื่อนานมาแล้ว แต่เมื่อเธอคิดว่าเขาอยู่กับแซม จอยซ์หัวใจของเธอก็รู้สึกชา

เธอนอนอยู่บนเตียงโดยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่เธอจะหลับไป อย่างไรก็ตาม ด้วยความงุนงงเธอเห็นแซม จอยซ์ทำร้ายเจลลี่ บีนของเธอ

เจลลี่ บีนทำหน้ามุ่ย กุมท้องแล้วบอกว่าหิวแซม จอยซ์เตะเจลลี่ บีน และหน้าผากของเธอกระแทกกับโต๊ะกาแฟ เลือดพุ่งออกมา ...

“เจลลี่ บีน!”

เวอเรียน มอนท์ตกใจมากจนเธอตื่นขึ้นมาและลุกขึ้นนั่งอย่างกะทันหัน เมื่อสำรวจสภาพแวดล้อมรอบ ๆของเธอ แล้วเธอก็ถอนหายใจยาว ๆ